Pozitivizm, bir epistemolojik ve metodolojik yöntem olarak,
kurumsallaşmasını 18’nci yüzyıl Aydınlanma Çağı sonrası tamamlamış, modern
bilim olarak tanımlanan faaliyeti belirtmektedir. Auguste Comte’un pozitivizm
tasarıma göre bilimin özünü, tekilliklerdeki düzenliliklerin tetkiki ve bu
benzerliklerin sistematik zirvesini temsil eden evrensel yasalara ulaşma gayesi
oluşturmaktadır. Mantıksal pozitivist ekole göre ise tekrarlanabilirlik,
müteakip çalışmaların ancak kendisinden önce geleni doğruladığı hallerde
geçerli olabilmekte ve ancak mütemadiyen doğrulanan bilgi evrensel nitelik
taşıyabilmektedir. Pozitivizme göre bilimsel güvenilirlik ve meşruiyet için
araştırmanın tekrarlanabilmesi elzemdir, çünkü diğer araştırmacılar
araştırmanın bulgularını tekrarlanabilirlik ilkesi sayesinde test edebilmekte
ve bilimi bilim olmayan, sahte bilim veya metafizikten ayırabilmektedir.
Tekrarlanabilirlik, birbirinden bağımsız araştırmacıların aynı sonuçlara
ulaşması idealini taşıdığı üzere, kişisel ön yargıları, duyguları ve yanlış
inançları ortadan kaldırarak doğal dünya hakkındaki gerçekleri ortaya çıkardığı
iddiasını taşımakta ve bu bağlamda bilimsel nesnellik (objektiflik) ilkesi ile
de birbirini tamamlayan bir rolü oynamaktadır. Bu çalışmada 19’ncu yüzyılda
kurgulanan ve hala geçerliliğini koruyan pozitivist metodolojinin, hakikat ile
doğrudan bağı olduğunu iddia ettiği evrensel yasaların, tümevarımcı model ile temsil
eden tekrarlanabilir bilgi üzerinden inşa edilişi verilmektedir. Araştırma, birinci
ve ikinci el kaynaklara dayanan, teorik (kuramsal) bir araştırmadır.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Research Article |
Authors | |
Publication Date | October 29, 2019 |
Submission Date | October 24, 2019 |
Published in Issue | Year 2019 Volume: 5 Issue: 12 |
International Journal of Humanities and Education (IJHE)
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-No Derivatives 4.0 (CC BY-NC-ND 4.0) International License.