THE EFFECT OF WORKPLACE OSTRACISM ON ORGANIZATIONAL SILENCE AND WORKPLACE LONELINESS A STUDY ON HEALTHCARE WORKERS

Year 2022, Volume: 7 Issue: 3, 300 - 308, 25.12.2022

Ömer Özişli

https://doi.org/10.33457/ijhsrp.1131522

Cited By: 2

Abstract

In the environment of changes in working life and competition, organizations employ their employees by interacting with different individuals. These employees contribute to their organizations by working with many colleagues and managers. This study aims to examine the mediating effect of workplace ostracism on workplace loneliness and organizational silence. Individuals working in health services in public institutions in the Marmara Region constitute the study group. The study data were collected using an online survey method. This study concluded that workplace ostracism has a positive effect on workplace loneliness. Workplace ostracism and workplace loneliness affect organizational silence positively. In addition, workplace loneliness has a mediating role in the effect of workplace ostracism on organizational silence.

Keywords

Workplace Ostracism, Organizational Silence, Workplace Loneliness

References

• [1] Doğan, T., Çetin, B., & Sungur, M. Z. (2009). İş Yaşamında Yalnızlık Ölçeği Türkçe Formunun Geçerlilik ve Güvenilirlik Çalışması. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 10(6), 271-277.
• [2] Yurcu, G., &Kocakula, Ö. (2015). Konaklama İşletmelerinde Çalışan Yalnızlığının Öznel İyi Oluş Üzerine Etkisi. Adnan Menderes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 2(1), 30-41.
• [3] Wright, S. L., Burt, C. D., &Strongman, K. T. (2006). Loneliness İn The Workplace: Definition And Scale Development.
• [4] Yılmaz, E., & Aslan, H. (2013). Öğretmenlerin İş Yerinde Yalnızlıkları ve Yaşam Doyumları Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Pegem Eğitim ve Öğretim Dergisi, 3(3), 59-69.
• [5] Demirbaş, B., & Haşit, G. (2016). İş Yerinde Yalnızlık ve İşten Ayrılma Niyetine Etkisi: Akademisyenler Üzerine Bir Uygulama. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 16(1), 137-158.
• [6] Mercan, N., Emine, O. Y. U. R., Alamur, B., Serpil, G. Ü. L., & Bengül, S. (2012). İşyeri Yalnızlığı ve Sosyal Fobi Arasındaki İlişkiye Yönelik Bir Araştırma. Organizasyon ve Yönetim Bilimleri Dergisi, 4(1), 213-226.
• [7] Akbağ, M., & İmamoğlu, S. E. (2010). Cinsiyet ve Bağlanma Stillerinin Utanç, Suçluluk ve Yalnızlık Duygularını Yordama Gücünün Araştırılması. Studies, 1(3), 145-166.
• [8] Cramer, K. M., Ofosu, H. B., &Barry, J. E. (2000). An Abbreviated Form of The Social and Emotional Loneliness Scale for Adults (Selsa). Personality And Individual Differences, 28(6), 1125-1131.
• [9] Coşan, D. (2014). An Evaluation of Loneliness. The European Proceedings of Social & Behavioural Sciences, 1, 103-110.
• [10] Rong, Wang; Zhengrong, Lu ve Jiang, Jiang (2013). “Workplace Ostracism And Employees İn-Role Behaviors and Extra-Role Behaviors: The Mediating Effect Of Belonging Need”, Journal of Psychological Science 36(5):1176-1180.
• [11] Ferris, D. Lance; Brown, Douglas J.; Berry, Joseph W. Ve Lian, Huiwen (2008). “The Development and Validation of The Workplace Ostracism Scale”, Journal of Applied Psychology, 93: 1348−1366.
• [12] Foster, Pamela J. (2012). Leader-Member-Exchange and The Workplace Bully, Doctor of Philosophy, Kansas State Unıversıty Manhattan, Kansas.
• [13] O’Reilly, J. And Robinson, S.L. (2009). Ostracism At Work: The Impact of Ostracism on Thwarted Belongingness and Work Contributions. The Annual Meeting of The Academy of Management, Chicago, Il.
• [14] Haq, I.U. (2014). Workplace Ostracism and Job Outcomes: Moderating Effects of Psychological Capital, Management, Knowledge and Learning International Conference, 25-27 June 2014Portoroz- Slovenia. Ss: 1309-1323.
• [15] Leung, A.S.M., Wu, L.Z., Chen, Y.Y. And Young, M.N. (2011). The Impact of Workplace Ostracism İn Service Organizations, International Journal of Hospitality Management, 30: 836– 844.
• [16] Williams, K. D. (2001). Ostracism: The Power of Silence. New York, Ny: Guilford Press.
• [17] Robinson, S. L., O’Reilly, J., &Wang, W., (2013). Invisible At Work: An Integrated Model of Workplace Ostracism. Journal Of Management 39(1), 203–231.
• [18] Li, C.F., &Tian, Y.Z. (2016). Influence Of Workplace Ostracism on Employee Voice Behavior. American Journal of Mathematical and Management Sciences, 35(4), 281-296.
• [19] Tutar, H. (2016). Örgütsel Davranış, Detay Yayıncılık, Ankara.
• [20] Henriksen, K., &Dayton, E. (2006), Organizational Silence Threatens Patient Safety. National Council of Chief Clinical Consultants, Ccc Corner, 5(1) 1 –16.
• [21] Milliken, F.J., Morrison, E.W., & Hewlin, P.F. (2003). An Exploratory Study Of Employee Silence: Issues That Employees Don‘t Communicate Upward And Why. Journal Of Management Studies, 40(6), 1453-1476.
• [22] Perlow, L. A., & Williams, S. (2003). Is Silence Killing Your Company? Harward Business Review, (May), 3-8.
• [23] Bayam Y.T. (2010). Üniversitelerde Örgütsel Sessizlik. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Bolu.
• [24] Ehtiyar, R. & Yanardağ, M. (2008). Organizational Silence: A Survey on Employees Working İn A Chain Hotel. Tourism And Hospitality Management, 14(1), 51-69.
• [25] Köse, S., Tetik, S. & Ercan, C. (2001). Örgüt Kültürünü Oluşturan Faktörler. Yönetim ve Ekonomi Dergisi, 7(1), 219-242.
• [26] Donaghey, J., Cullınane, N., Dundon, T., Wılkınson, A. (2011). Reconceptualising Employee Silence: Problems and Prognosis. Work Employment and Society, 25(1), 51–67. Ss.
• [27] Uslu, S., & Aktaş, H. (2017). İşten Ayrılma Niyeti ile Örgütsel Sessizlik Etkileşiminde İş Güvencesi Memnuniyeti ve İş Güvencesi Endeksinin Aracı Rolü: Özel Bir Hastane Çalışanları Üzerinde Bir Araştırma. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 12(1), 141-160.
• [28] Çalışkan, A., & Pekkan, N. Ü. (2017). Örgütsel Sessizliğin İş Performansına Etkisi: Etik İkliminin Aracılık Rolü. Türk Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi, 2(1), 1-19.
• [29] Nartgün, Ş. S., & Demirer, S. (2016). Öğretmenlerin Örgütsel Sessizlik ile İş Yaşamında Yalnızlık Düzeylerine İlişkin Görüşleri. Bayburt Eğitim Fakültesi Dergisi, 7(2), 139-156.
• [30] Durak, İ. (2014). Örgütsel Sessizliğin Demografik ve Kurumsal Faktörlerle İlişkisi: Öğretim Elemanları Üzerine Bir Araştırma. Atatürk Üniversitesi İktisadi Ve İdari Bilimler Dergisi, 28(2), 89-108.
• [31] Lam, L. W. &Lau, D. C. (2012). Feeling Lonely at Work: Investigating the Consequences Of Unsatisfactory Workplace Relationships. The International Journal of Human Resource Management,23(20), 4265-4282.
• [32] Yılmaz, E. Ve Aslan, H. (2013), “Öğretmenlerin İşyerindeki Yalnızlıkları ve Yaşam Doyumları Arasındaki İlişkinin İncelenmesi”, Pegem Eğitim Ve Öğretim Dergisi, 3(3): 59-69.
• [33] Peng, J., Chen, Y., Xia, Y. &Ran, Y. (2017). Workplace Loneliness, Leader-Member Exchange and Creativity: The Cross-Level Moderating Role of Leader Compassion. Personality And Individual Differences, 104, 510-515.
• [34] Halis, M., & Demirel, Y. (2016). Sosyal Desteğin Örgütsel Soyutlama (Dışlanma) Üzerine Etkisi. Kastamonu Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 11(1), 318-335.
• [35] Yarmacı, N., & Ayyıldız, T. (2020). İş görenlerin Örgütsel Dışlanma Algılarının Örgütsel Sessizlik ve Olumsuz Durumları Bildirme Eğilimlerine Etkisi: Otel İşletmeleri Örneği. Türk Turizm Araştırmaları Dergisi, 4(3), 2699-2723.
• [36] Yıldız, H., & Develi, A. (2018). Çalışanların Yalan Söyleme Eğiliminin Bir Öncülü Olarak Örgütsel Dışlanma. Anemon Muş Alparslan Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 6(Iceess’18), 141-148.
• [37] Dyne, L. V., Ang, S. ve Botero, I. C. (2003), Conceptualizing Employee Silence and Employee Voice as Multidimensional Constructs, Journal of Management Studies, 40 (6), s. 1359-1392.
• [38] Yıldırım, M. H., & Oruç, Ş. (2019). Presenteizm İle Örgütsel Sessizlik Arasındaki İlişki Üzerine Bir Araştırma. İşletme Araştırmaları Dergisi, 11(2), 758-774.