Research Article
BibTex RIS Cite

A FIELD INVESTIGATION IN DETERMINING THE LEVEL OF OCCUPATIONAL HEALTH AND SAFETY PERCEPTION OF EMPLOYEE IN THE MANUFACTURING SECTOR

Year 2017, ICMEB17 Özel Sayısı, 189 - 200, 01.12.2017

Abstract

A total of 2.018 employee surveys were conducted to determine the perceived levels of occupational health and safety in the manufacturing sector. As a result of the survey; 70% of the enterprises have a department responsible for OHS. A very small proportion of employees reported that they had been involved in work accidents and could not continue to work for a short period of time, mainly from 30 days. The majority of those who have work accidents are young workers between the ages of 25 and 34. The majority of employees think that "accidental unsafe behavior of workers" is the cause of job accidents. The vast majority of employees are working full-time and one person is working between 1 and 3 hours. Those who have work accidents are not people who work overtime. Employees stated that they were very satisfied with their work 93 % and that they had been trained in business

References

  • Arıcı, K. (1999). İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği Dersleri, Ankara, Tes-İş Eğitim Yayınları, Ankara.
  • Aydın, U., Karaca, N., Özgüler, V., Karaca, E. (2013). “İş Sağlığı ve Güvenliği Eğitiminin İş Kazaları ve Meslek Hastalıklarının Önlenmesindeki Rolü”. Çimento Endüstrisi İşverenleri Sendikası, 27 (4), s: 28 - 29.
  • Baycık, G. (2013). Çalışanların İş Sağlığı ve Güvenliğine İlişkin Haklarında Yeni Düzenlemeler. Ankara Barosu Dergisi.
  • Ceylan, H. (2012). Türkiye’deki İş Sağlığı ve Güvenliği Eğitimi Sorunlar ve Çözüm Önerileri, Electronic Journal of Vocational Colleges December, Aralık 2012, 94-104.
  • ÇSGB (2014). Ulusal İş Sağlığı ve Güvenliği Politika Belgesi 3 – Eylem Planı, Yayına Hazırlayan: Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı, İş Sağlığı ve Güvenliği Genel Müdürlüğü.
  • ÇSGB (2016). Kamuda İş Sağlığı ve Güvenliği (6331 Sayılı Kanunun Kamuda Uygulanması), Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı Genel Yayın No: 53.
  • İş Sağlığı ve Güvenliği Kanunu (2012). Başbakanlık Mevzuatı Geliştirme ve Yayın Genel Müdürlüğü, “Mevzuat bilgi sistemi”, http:// www.mevzuat.gov.tr.
  • Kılkış, İ. (2012). İşverenin İş Sağlığı ve Güvenliği Eğitimi Verme Yükümlülüğü Üzerine Bir İnceleme, Çalışma
  • İlişkileri Dergisi, Ocak 2012, Cilt 3, Sayı 1, Sayfa: 23-47.
  • Kılkış, İ. (2013). İş Sağlığı ve Güvenliğinde Yeni Dönem: 6331 Sayılı İş Sağlığı ve Güvenliği Kanunu (İSGK)
  • “İş, Güç” Endüstri İlişkileri ve İnsan kaynakları Dergisi, Ocak 2013, Cilt: 15, Sayı: 1, 17-41.
  • Jabbari, M., & Ghorbani, R. (2016). Developing Techniques for Cause-Responsibility Analysis of Occupational Accidents. Accident Analysis and Prevention (96), p. 101 - 107.
  • Reese, C., & Edison, J. (2006). Handbook of OSHA Construction Safety and Health. United States of America: CRC Press, Taylor & Francis Group.
  • SGK (2017). İstatistik Yıllıkları 2015, www.sgk.gov.tr
  • TUİK (2017). Hane Halkı işgücü İstatistikleri, www.tuik.gov.tr
  • Yılmaz, F. (2011). AB ve İş Sağlığı ve Güvenliği, Çalışma ve Sosyal Güvenlik Eğitim ve Araştırma Merkezi, Ankara.
  • Yılmaz, M. (2013). Kamu Kurumlarında İş Sağlığı ve Güvenliği Kanunu’nun Uygulanması, ÇSGB Çalışma Dünyası Dergisi, Cilt: 1, Sayı: 2, Ekim-Aralık 2013, 39-51.
  • Yoon, S., Lin, H., Chen, G., Yi, S., Choi, J., & Ru, Z. (2013). Effect of occupational Health and Safety Management System on Work-Related Accident Rate and Differences of Occupational Health and Safety Management System Awareness Between Managers in South Korea’s Construction Industry. Safety Health Work (4), s. 201 - 209. WHO (2009). about/definition/en/print.html. Organization, WHO Definition of Health. http://www.who.int/

İMALAT SEKTÖRÜNDE ÇALIŞANLARIN İŞ SAĞLIĞI VE GÜVENLİĞİ ALGISI DÜZEYLERİNİN BELİRLENMESİNE YÖNELİK BİR ALAN ARAŞTIRMASI

Year 2017, ICMEB17 Özel Sayısı, 189 - 200, 01.12.2017

Abstract

İmalat sektöründe çalışanlarının iş sağlığı ve güvenliği algı düzeylerinin belirlenmesi amacıyla 2.018 çalışana anket yapılmıştır. Anket çalışması sonucunda; işletmelerin % 70’inde İSG’den sorumlu bir bölüm vardır. Çalışanların çok küçük bir bölümü iş kazası geçirdiğini ve ağırlıklı olarak 30 günden az süre işlerine devam edemediklerini beyan etmiştir. İş kazası geçirenler büyük çoğunluğu 25 - 34 yaş arasında genç çalışanlardır. Çalışanların çoğunluğu iş kazalarına “işçinin güvenli olmayan davranışının” sebep olduğu düşünmektedirler. Çalışanların büyük çoğunluğu tam zamanlı çalışmakta ve beşte biri 1 - 3 saat arası mesai yapmaktadır. İş kazası geçirenler mesai kalan kişiler değildir. Çalışanlar işlerinden çok memnun olduklarını % 93 ve çalıştıkları iş ile ilgili bir eğitim aldıklarını beyan etmişlerdir.

References

  • Arıcı, K. (1999). İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği Dersleri, Ankara, Tes-İş Eğitim Yayınları, Ankara.
  • Aydın, U., Karaca, N., Özgüler, V., Karaca, E. (2013). “İş Sağlığı ve Güvenliği Eğitiminin İş Kazaları ve Meslek Hastalıklarının Önlenmesindeki Rolü”. Çimento Endüstrisi İşverenleri Sendikası, 27 (4), s: 28 - 29.
  • Baycık, G. (2013). Çalışanların İş Sağlığı ve Güvenliğine İlişkin Haklarında Yeni Düzenlemeler. Ankara Barosu Dergisi.
  • Ceylan, H. (2012). Türkiye’deki İş Sağlığı ve Güvenliği Eğitimi Sorunlar ve Çözüm Önerileri, Electronic Journal of Vocational Colleges December, Aralık 2012, 94-104.
  • ÇSGB (2014). Ulusal İş Sağlığı ve Güvenliği Politika Belgesi 3 – Eylem Planı, Yayına Hazırlayan: Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı, İş Sağlığı ve Güvenliği Genel Müdürlüğü.
  • ÇSGB (2016). Kamuda İş Sağlığı ve Güvenliği (6331 Sayılı Kanunun Kamuda Uygulanması), Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı Genel Yayın No: 53.
  • İş Sağlığı ve Güvenliği Kanunu (2012). Başbakanlık Mevzuatı Geliştirme ve Yayın Genel Müdürlüğü, “Mevzuat bilgi sistemi”, http:// www.mevzuat.gov.tr.
  • Kılkış, İ. (2012). İşverenin İş Sağlığı ve Güvenliği Eğitimi Verme Yükümlülüğü Üzerine Bir İnceleme, Çalışma
  • İlişkileri Dergisi, Ocak 2012, Cilt 3, Sayı 1, Sayfa: 23-47.
  • Kılkış, İ. (2013). İş Sağlığı ve Güvenliğinde Yeni Dönem: 6331 Sayılı İş Sağlığı ve Güvenliği Kanunu (İSGK)
  • “İş, Güç” Endüstri İlişkileri ve İnsan kaynakları Dergisi, Ocak 2013, Cilt: 15, Sayı: 1, 17-41.
  • Jabbari, M., & Ghorbani, R. (2016). Developing Techniques for Cause-Responsibility Analysis of Occupational Accidents. Accident Analysis and Prevention (96), p. 101 - 107.
  • Reese, C., & Edison, J. (2006). Handbook of OSHA Construction Safety and Health. United States of America: CRC Press, Taylor & Francis Group.
  • SGK (2017). İstatistik Yıllıkları 2015, www.sgk.gov.tr
  • TUİK (2017). Hane Halkı işgücü İstatistikleri, www.tuik.gov.tr
  • Yılmaz, F. (2011). AB ve İş Sağlığı ve Güvenliği, Çalışma ve Sosyal Güvenlik Eğitim ve Araştırma Merkezi, Ankara.
  • Yılmaz, M. (2013). Kamu Kurumlarında İş Sağlığı ve Güvenliği Kanunu’nun Uygulanması, ÇSGB Çalışma Dünyası Dergisi, Cilt: 1, Sayı: 2, Ekim-Aralık 2013, 39-51.
  • Yoon, S., Lin, H., Chen, G., Yi, S., Choi, J., & Ru, Z. (2013). Effect of occupational Health and Safety Management System on Work-Related Accident Rate and Differences of Occupational Health and Safety Management System Awareness Between Managers in South Korea’s Construction Industry. Safety Health Work (4), s. 201 - 209. WHO (2009). about/definition/en/print.html. Organization, WHO Definition of Health. http://www.who.int/
There are 18 citations in total.

Details

Primary Language Turkish
Subjects Business Administration
Journal Section Research Article
Authors

Erdem Cam This is me

Murat Atan This is me

Elif Çelik This is me

Berna Yazar Aslan This is me

Deniz Boz Eravcı This is me

Publication Date December 1, 2017
Submission Date October 12, 2017
Published in Issue Year 2017 ICMEB17 Özel Sayısı

Cite

APA Cam, E., Atan, M., Çelik, E., Aslan, B. Y., et al. (2017). İMALAT SEKTÖRÜNDE ÇALIŞANLARIN İŞ SAĞLIĞI VE GÜVENLİĞİ ALGISI DÜZEYLERİNİN BELİRLENMESİNE YÖNELİK BİR ALAN ARAŞTIRMASI. Uluslararası Yönetim İktisat Ve İşletme Dergisi, 13(13), 189-200.