VALIDITY AND RELIABILITY OF COMMUNICATION COMPETENCE SCALE

Year 2017, Volume: 13 Issue: 4, 789 - 799, 01.10.2017

Gülsüm Şeyma Koca Gülsün Erigüç

https://doi.org/10.17130/ijmeb.2017433408

Cited By: 3

Abstract

In this research, it is aimed to examine the validity-reliability of the Communication Competence Scale developed by Wiemann 1977 and to evaluate the communication skills of individuals in general terms. A five-step method was used to translate the communication skill scale from original to Turkish. The construct validity was used for the validity of the scale, reliability of the scale was examined by test re-test method. As a result of the factor analysis, a scale of 30 items and eight factors was developed. The internal consistency coefficient of the scale was 0.87, the reliability of the test retest analysis is 0.93. The Turkish version of the communication skills scale is a valid and reliable tool for assessing the communication skills of healthcare workers and individuals in general

Keywords

Communication Competence, Health Workers, Validity, Reliability

İLETİŞİM YETERLİLİK ÖLÇEĞİ’NİN GEÇERLİK VE GÜVENİLİRLİĞİ

Abstract

Bu araştırmada, Wiemann 1977 tarafından geliştirilen İletişim Yeterlik Ölçeğinin, geçerlik-güvenilirliğinin incelenmesi ve bireylerin genel anlamda iletişim becerilerinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır. İYÖ’nin orijinal dilden Türkçe’ye çevirisinde beş aşamalı bir yöntem kullanılmıştır. Ölçeğin geçerliği, yapı geçerliği ile güvenilirliği; test tekrar test yöntemi ile incelenmiştir. Yapılan faktör analizi sonucunda 30 maddeli, sekiz faktörlü bir ölçek geliştirilmiştir. Ölçeğin iç tutarlık katsayısı 0,87 olup, test tekrar test analizi sonucunda güvenilirliği 0,93’tür. İYÖ’nin Türkçe versiyonu, sağlık çalışanlarının ve genel anlamda bireylerin iletişim becerilerini ölçme durumlarını değerlendirmek için geçerli ve güvenilir bir araçtır

Keywords

İletişim Yeterliliği, Sağlık Çalışanları, Geçerlik, Güvenilirlik

References

• Alpar, R. (2016). Spor, sağlık ve eğitim bilimlerinden örneklerle uygulamalı istatistik ve geçerlik-güvenilirlik. 4. Baskı, Ankara: Detay Yayıncılık.
• Arnold, E. C., & Boggs, K. U. (2015). Interpersonal relationships: Professional communication skills for nurses. USA: Elsevier Health Sciences, St Louis.
• Costa, L. C., Sonia, T. G., Jesşs, R. M., Carlos, J. V., & Hofstadt, R. (2016). Psychometric properties of the health professionals communication skills scale (Hp-Css). International Journal of Clinical and Health Psychology, 16(1), 76-86.
• Çetin, F., & Basım, H. N. (2012). Örgütsel psikolojik sermaye: Bir ölçek uyarlama çalışması. Amme İdaresi Dergisi. 45(1), 121-137.
• Çetinkanat, C. (1998). Öğretmen adayları ve müfettişlerin bakış açısından öğretmen iletişim becerileri. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi, 4(2), 209-221.
• Ersanlı, K., & Balcı, S. (1998). İletişim becerileri envanterinin geliştirilmesi: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 2(10), 7-12.
• Griffin, R. (2007). Fundemental management. Fifth edition, USA: Cengage Learning.
• Karagöz, Y., & Kösterilioğlu, İ. (2008). İletişim becerileri değerlendirme ölçeğinin faktör analizi metodu ile geliştirilmesi. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 2, 81-98.
• Kissane, D. W., Bultz., B. D., Butow, P. N., Bylund, C. L., Noble, S., & Wilkinson, S. (2017). Oxford textbook of communication in oncology and palliative care. Second edition, UK: Oxford University Press.
• Korkut, F. (1996). İletişim becerilerini değerlendirme ölçeğinin geliştirilmesi: güvenilirlik ve geçerlik çalışmaları. Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 2(7), 18-23.
• Korkut, F. (2005). Yetişkinlere yönelik iletişim becerileri eğitimi communication skills training program for adults. Hacettepe Eğitim Fakültesi Dergisi, 28, 143-149.
• Louise, S., Robinson, P., Mark F., & Rob, W. (2016). E-communication skills: A guide for primary care. US: CRC Press.
• Moss, B. (2015). Communication skills in health and social care. London: Sage Publishing.
• Nielsen, J. (2008). Effective communication skills. USA: Xlibris Corporation.
• Öztekin, H. (2016). Zor insanlar ile anlaşmak: Karşımıza kim çıkarsa çıksın anlaşmak zorundayız. Antalya: Nokta e Kitap.
• Rees, C., Charlotte, S., & Susie, D. (2002). The development of a scale to measure medical students' attitudes towards communication skills learning: The communication skills attitude scale (CSAS). Medical education, 36(2), 141-147.
• Sağlık Bakanlığı Tedavi Hizmetleri Genel Müdürlüğü. (2009). Sağlık Bakanlığı yataklı tesis rollerinin yeniden belirlenmesi ve gruplandırılmasına ilişkin kriterler, Sağlık Bakanlığı Tedavi Hizmetleri Genel Müdürlüğü Yayınları No: 46143. Ankara.
• Servellan, G. V. (2009). Communication skills for health care professional: Concepts, practice and evidence. Second Edition, USA: Jones & Barlett Publishers.
• Sheldon, L. K. (2009). Communication for nurses: Talking with patients. Jones & Barlett Publishers. USA: Jones & Barlett Publishers.
• Tardy, C. H. (1988). A handbook for the study of human communication: Methods and ınstruments for observing, measuring, and assessing communication process. USA: Greenwoood Publishing Group.
• Topluer, A. (2008). İlköğretim okulu yöneticilerinin iletişim yeterlilikleri ile örgütsel çatışma düzeyi arasındaki ilişki “Malatya ili örneği”. Yüksek Lisans Tezi, İnönü Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Malatya.
• Wiemann, J. M. (1977). Explication and test of a model of communicative competence. Human Communication Research, 3, 195-213.