This article examines the words bir ikintiske “to the second one, one to another”
and basıraş- “to prevail, to rival” in the sentence barçada bir ikintiske basıraşıp kunuş
kırma kılurlar “They all oppress and push against each other” in Eighth Book of Altun
Yaruk (Chapter 20). The word bir ikintiske which is peculiar to Uighur has been read as bir
ikintişke by some of the researchers, where -ş- is assumed as reciprocal suffix. Fewer
researchers read the phrase as bir ikintiske and have claimed that the morpheme in question is the possessive suffix +si. Since the verbs which occur after the phrase often contain
reciprocal morphemes (with reciprocal suffix -ş-), it is usually assumed that the suffix -ş- in
these verbs affected the previous word; but due to the fact that the phrase is not used only
with reciprocal suffixes in the Uighur and Karakhanid texts (as they occur in bir
ikindike and bir ikintisi forms) and due to the phonetic and morphological rules of Turkish
from past to present it was concluded here that the phrase should be read as bir ikintiske and
the presence of the third person possessive suffix with its vowel dropped should be
accepted. The hapax verb basıraş- examined in the second part is very problematic.
Although it seems like the causative form of the Turkish verb bas- at first glance; due to the
facts that the vowel of this causative suffix often occurs round and the noun
form basir “deception, intrigue” (Lessing 1960: p. 90) was detected in Mongolian makes it
difficult to decide on the origin and structure of the word.
Bu makalede Altun Yaruk’un Sekizinci Kitabında yer alan (20. Bölüm) barçaḍa bir
ikintiske basıraşıp kunuş kırma kılurlar “Hepsi bir diğerine baskı yapıp (birbirleriyle) itişip
kakışırlar.” cümlesindeki bir ikintiske “bir ikincisine, bir diğerine” ile basıraş- “birbirine
üstün gelmeye çalışmak, çekişmek” sözleri ele alınacaktır. Uygurcaya özgü bir ikintiske
sözü araştırmacıların bir bölümü tarafından bir ikintişke olarak okunmuş, burada varsayılan
-ş-, işteşlik eki kabul edilmiştir. Sayısı daha az olan araştırmacı grubu ise bir ikintiske
olarak okudukları ibarede +si yapısının iyelik eki olduğunu düşünmüştür. İbareden sonra
yer alan fiillerin çoğunlukla işteş yapı içermesi, söz konusu fiillerdeki -ş- işteşlik ekinin bir
önceki sözcüğe etkisi olarak görülse de hem Uygur hem de Karahanlı dönemi metinlerinde
ibarenin sadece işteş yapılarla (-ş- eki almış fiil) birlikte kullanılmaması, bir ikindike ve bir
ikintisi şekillerinin de bulunması ve Türkçenin geçmişten günümüze gelen ses ve şekil
bilgisi kuralları nedeniyle yapının bir ikintiske olarak okunması ve ünlüsü düşmüş 3. kişi
iyelik ekinin varlığının kabul edilmesinin uygun olduğu düşüncesine varılmıştır.
Çalışmanın ikinci bölümünde yer alan ve tekörnek olan basıraş- fiili ise birçok sorunu
barındırmaktadır. Sözcük ilk bakışta Türkçe bas- fiilinin ettirgen biçimi görülse de söz
konusu ettirgenlik ekinin ünlüsünün çoğu zaman yuvarlak oluşu, sözcüğün basir “hile,
entrika” (Lessing 1960: s. 90) şeklinde isim olarak Moğolcada tespit edilmesi sözcüğün
kökeni ve yapısı hakkında karar vermeyi güçleştirmektedir.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Language Studies |
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | June 30, 2019 |
Published in Issue | Year 2019 Volume: 1 Issue: 1 |
Uluslararası Eski Uygurca Çalışmaları