“Polatlı Müzakereci-Arabulucu-Lider Öğrenci Yetişiyor” Projesinin Değerlendirilmesi

Year 2016, Volume: 15 Issue: 2, 0 - 0, 01.05.2016

Derya Göğebakan Yıldız Abbas Türnüklü Hasan Çetin Mustafa Tercan Cemile Çetin Tarkan Kaçmaz

https://doi.org/10.17051/io.2016.84588

Abstract

Bu çalışmanın amacı, Ankara’nın Polatlı ilçesinde bulunan liselerde, gençler arasında yaşanan anlaşmazlıkların değişen dünya değerleri çerçevesinde belirlenerek, yenilikçi ve barışçıl uygulamalarla yönetilmesini ve dönüştürülmesini hedefleyen “Polatlı Müzakereci Arabulucu Lider Öğrenci Yetişiyor” projesinin etkililiğini incelemektir. Proje süresince, Polatlı’da bulunan 10 liseden 394’ü kız 435’i erkek, toplam 829 öğrenciye “Anlaşmazlık Çözümü, Müzakere ve Akran Arabuluculuk Eğitim Programı” uygulanmıştır. Nitel araştırma yöntemi kullanılan çalışmada Süreç Değerlendirme Görüşme Soruları, Akran-Arabuluculuk Formu, Program Değerlendirme Anketi olmak üzere toplam üç veri toplama aracı kullanılmıştır. Araştırma bulguları, arabuluculuk eğitiminin, öğrencilerin sorun çözme becerilerine, arkadaşlık ilişkilerine, sosyalleşmelerine ve özgüvenlerine olumlu katkılar sağladığını, okulda disiplin olaylarında azalmaya neden olduğunu göstermiştir. Ayrıca arabuluculuk toplantılarında anlaşmazlığın uzlaşma ve anlaşma ile sonuçlanma oranı %96,5 olarak tespit edilmiştir.

References

• KAYNAKÇA
• Bell, K.S.,Coleman, K.J., Anderson, A., Whelan, P.J. (2000). The Effecetiveness Of Peer Mediation In A Low-Ses Rural Elementary School. Psychology in the Schools,37(6). 505-516.
• Bickmore, K. (2002). Peer mediation training and program implementation in elementary schools: Research results. Conflict Resolution Quarterly, 20 (2), 137-160.
• Burrell, A. N., Zirbel, S. C., & Allen, M. (2003). Evaluating Peer Mediation Outcomes in Educational Settings: A Meta-Analytic Review. Conflict Resolution Quarterly, 21 (1), 7-26.
• Cantrell, R., Parks-Savage, A., & Rehfuss, M. (2007). Reducing levels of elementary school violence with peer mediation. Professional School Counseling, 10 (5), 475-481.
• Çetin,C., Türnüklü, A. ve Turan, N.(2014). “Anlaşmazlıkların Çözümünde Akran Arabuluculuk Modelinin Dönüştürücü Etkileri: Arabulucu Öğrenciler Gözünden Bir Değerlendirme”, Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Cilt:16, Sayı:3, 383-411.
• Daunic, A. P., Smith, S. W., Robinson, T. R., Miller, M. D. & Landry, K. L. (2000). School-wide conflict resolution and peer mediation programs: Experiences in three middle schools. Intervention in School & Clinic, 36 (2), 94-100.
• Humphries, T. L. (1999). Improving peer mediation programs: Student experiences and suggestions. Professional School Counseling, 3(1), 13-21.
• Humphries, T. L. (1999). Improving peer mediation programs: Student experiences and suggestions. Professional School Counseling, 3(1), 13-21.
• Johnson, D. W., & Johnson, R. (1995, a). Teaching students to be peacemakers. Edina, MN: Interaction Book Co.
• Johnson, D. W., & Johnson, R. (2001). Peer mediation in an inner elementary school. Urban Education, 36 (2), 165-178.
• Johnson, D. W., & Johnson, R. T. (1995, b). Our mediation notebook (3rd ed.). Edina MN: Interaction Book Co.
• Johnson, D. W., & Johnson, R. T. (1996). Peacemakers: Teaching students to resolve their own and schoolmates' conflicts. Focus on Exceptional Children, 28, (6), 11 (1), 1-12.
• Johnson, D. W., Johnson, R. T., Mitchell, J., Cotton, B., Harris, D., & Louison, S. (1996). Effectiveness of conflict managers in an inner-city elementary school. Journal of Educational Research, 89 (5), 280-287.
• Jones, S. T. (2004). Conflict resolution education: The field, the findings, and the future. Conflict Resolution Quarterly, 22 (1-2), 13-15.
• Karip, E. (1999). Çatışma yönetimi. Ankara: Pegem Yayıncılık.
• Kızmaz, Z. (2006). Okullardaki şiddet davranışının kaynakları üzerine kuramsal bir yaklaşım. C.Ü. Sosyal Bilimler Dergisi, 30, (1), 47-70.
• Lane, P. S., & McWhirter, J. J. (1992). A peer mediation model: Conflict resolution for elementary and middle school children. Elementary School Guidance & Counseling, (27), 15-24.
• Messing, J. K. (1993). Mediation: An intervention strategy for counselors. Journal of Counseling & Development, 72 (1), 67-73.
• Morse, P. S., & Andrea, R. (1994). Teaching kids to be peer mediators. Education Digest, 60 (2), 53-58.
• Smith, S. W., Daunic, A. P., Miller, M. D., & Robinson, T. R. (2002). Conflict Resolution and Peer Mediation in Middle Schools: Extending the Process and Outcome Knowledge Base. Journal of Social Psychology, 142 (5), 567-586.
• Şahin, G. H. (2008). Arabuluculuk. Ankara: Mentis Yayınlar.
• Türnüklü, A. ve Çetin, C.(2015). “Empati Temelli Anlaşmazlık Çözümü ve Akran Arabuluculuk Uygulamaları”, Empatiyle Gelişmek Empatiyle Geliştirmek: Çocuk ve Empati Ed:Yücel Kabapınar, Pegem Akademi, 1.baskı, Ankara
• Türnüklü, A., Kaçmaz, T., İkiz, E. & Balcı, F. (2009). Liselerde öğrenci şiddetinin önlenmesi: Anlaşmazlık Çözümü, Müzakere ve Akran-Arabuluculuk Eğitim Programı. Ankara: Maya Akademi.
• Uzbaş, A. (2009). Okul psikolojik davranışlarının okulda saldırganlık ve şiddete yönelik görüşlerinin değerlendirilmesi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 9, (18), 90-110.
• Williamson, D., Warner, D. E., Sanders, P., & Knepper, P. (1999). We can work it out: teaching conflict management through peer mediation. Social Work in Education, 21(2), 89-97.
• Yavuzer, Y. (2011). Okullarda saldırganlık/şiddet: okul ve öğretmenle ilgili risk faktörleri ve önleme stratejileri. Milli Eğitim, 192 (4), 43-61.