Bu çalışmanın amacı, üniversite
öğrencilerinin yaşam kalitesi ve mutluluk düzeyleri arasındaki ilişkinin
incelenmesidir. Araştırma grubunu Bartın Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor
Yüksekokulunda öğrenim gören ve tesadüfi yolla seçilen 439 gönüllü öğrenci
oluşturmaktadır. Araştırma durum tespitine yönelik betimsel bir çalışmadır.
Veri toplama aracı olarak adaylara ait kişisel bilgi formu, “Whoqol-Bref(TR)
Yaşam Kalitesi Ölçeği” ve “Oxford Mutluluk Ölçeği Kısa Formu” uygulanmıştır.
Verilerin analizinde betimsel istatistiksel tekniklerden; frekans, yüzde,
ortalama ve standart sapma değerleri elde edilmiştir. Ayrıca istatistiksel
tekniklerden Korelasyon testi ve t-Testi kullanılmıştır. Bulgulara göre
katılımcıların 155’i kadın, 284’ü erkektir. Üniversite öğrencilerinin yaşam
kalitesi ve mutluluk düzeyleri karşılaştırıldığında anlamlı bir farklılık
bulunamamıştır p>0,05. Buna karşılık Korelasyon testi sonuçlarına göre
araştırma grubunun yaşam kalitesi alt boyutları ile mutluluk arasındaki
ilişkisi incelendiğinde bedensel sağlık [r=,260; p<0,00], genel sağlık
[r=,327; p<0,00], psikolojik [r=,315; p<0,00] ve çevresel [r=,327;
p<0,00] alt boyutlarında düşük düzeyde pozitif bir ilişki; sosyal ilişkiler
[r=,381; p<0,00] alt boyutunda istatistiksel olarak orta düzeyde pozitif
anlamlı bir ilişki tespit edilmiştir. Sonuç olarak; katılımcıların yaşam kalite
düzeyleri arttıkça mutluluk seviyesinin de arttığı tespit edilmiştir.
The
purpose of this study is to examine the relationship between unıversıty
students’ levels of life quality and happiness. The research group is composed
of 439 volunteer students randomly selected at Bartın University School of
Physical Education and Sports. It is a descriptive study about the research
case. As a data collection tool, the personal information form of candidates,
"Whoqol-Bref (TR) Quality of Life Scale" and "Short Form of
Oxford Happiness Scale" were applied. In the analysis of the data,
descriptive statistical techniques; frequency, percentage, mean and standard
deviation values were obtained. In addition, Correlation test and t-Test were
used for statistical techniques. According to findings, 155 of the participants
are women, 284 are men. When the quality of life and happiness levels of
university students were compared, no significant difference was found
p>0,05. In contrast, when the relationship between happiness with quality of
life sub-dimensions of research group is examined according to the results of
correlation test, in the subscales of physical health [r =,260; p<0,00],
general health [r =,327; p <0,00], psychological [r =,315; p<0,00] and
environmental [r =,327; p<0,00] a low level of positive relationship; in the
social relations subscale [r =,381;
p<0,00] an intermediate level positive meaningful relationship was found. As
a result; it was determined that as the level of quality of life of
participants increased, happiness level also increased.
Bölüm | Araştırma |
---|---|
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 22 Aralık 2017 |
Gönderilme Tarihi | 18 Temmuz 2017 |
Kabul Tarihi | 5 Kasım 2017 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 Özel Sayı 2 |
Uluslararası Kültürel ve Sosyal Araştırmalar Dergisi