Abstract
There is not a very old history of civil aviation law. Civil aviation that formed in
the framework of international customary law in early periods, afterwards it has attained
today's modern structure with in relation to the subject contingent contracts. The most
important milestone in this process is putting into effect of the Chicago Conventions.
These contracts group dated as 1944 started a new period to air law through putted into
effect in 1947 with completion of signatures.
The contract, categorizing the air vehicles as state vehicles and civilian vehicles
while dividing the airspace nationally and internationally. As basic rule, the contract firstly
protects the rights of the states parties and also provides various opportunities for other air
law actors expressed that party state has the right of cabotage and each party state have
authority that declaring prohibited areas for flights with various causes.
References
- Bilsel, Cemil, Milletlerarası Hava Hukuku, İsmail Akgün Matbaası, İstanbul, 1948.
- Bozkurt, Enver, Kütükçü, Mehmet Akif ve Poyraz, Yasin, Devletler Hukuku, Nobel Yayınları, Ankara, 2003.
- Cooper, John Cobb, ‘’The Chicago Convention -- After Twenty Years’’, 19 U. Miami L. Rev. 333, 1965.
- Diederiks Verschoor, An Introduction To Air Law, Kluwer Law International, Netherlands, 2006.
- Erotokritou, Chrystel, ‘’Sovereignty Over Airspace: International Law, Current Challenges, and Future Developments for Global Aviation’’,Inquiries, Social Science, Arts and Humanities, Vol. 4, NO.05, 2012.
- Kılınç, Salih Uygar, Avrupa Birliği Eurocontrol Sivil Havacılık Düzenlemeleri ve Türkiye, On İki Levha Yayınları, İstanbul, 2011.
- Pazarcı, Hüseyin, Uluslararası Hukuk, Turhan Kitabevi, Ankara, 2013.
Abstract
Sivil havacılık hukukunun çok eski bir geçmişi yoktur. İlk dönemlerde uluslararası
teamül hukuku çerçevesinde şekillenen sivil havacılık, daha sonra konuya ilişkin akdedilen
sözleşmelerle bugünkü modern yapısına kavuşmuştur. Bu süreçteki en önemli aşama ise
Chicago Sözleşmeleri’nin yürürlüğe sokulmasıdır. 1944 tarihli bu sözleşmeler grubunun
1947 yılında imzaların tamamlanmasıyla yürürlüğe girmesi, hava hukukunda yeni bir
dönemi başlatmıştır.
Sözleşme, hava sahasını ulusal ve uluslararası olarak ayırırken, hava araçlarını da
devlet araçları ve sivil araçlar olarak kategorize etmiştir. Temel kural olarak öncelikle taraf
devletlerin haklarını koruyan, bunun yanında diğer hava hukuku aktörlerine de çeşitli
imkanlar tanıyan sözleşme, kabotaj hakkının taraf devletin uhdesinde olduğunu ve aynı
zamanda her bir taraf devletin çeşitli sebeplerle uçuşa yasak alanlar ilan etme yetkisine
sahip olduğunu ifade etmiştir.
References
- Bilsel, Cemil, Milletlerarası Hava Hukuku, İsmail Akgün Matbaası, İstanbul, 1948.
- Bozkurt, Enver, Kütükçü, Mehmet Akif ve Poyraz, Yasin, Devletler Hukuku, Nobel Yayınları, Ankara, 2003.
- Cooper, John Cobb, ‘’The Chicago Convention -- After Twenty Years’’, 19 U. Miami L. Rev. 333, 1965.
- Diederiks Verschoor, An Introduction To Air Law, Kluwer Law International, Netherlands, 2006.
- Erotokritou, Chrystel, ‘’Sovereignty Over Airspace: International Law, Current Challenges, and Future Developments for Global Aviation’’,Inquiries, Social Science, Arts and Humanities, Vol. 4, NO.05, 2012.
- Kılınç, Salih Uygar, Avrupa Birliği Eurocontrol Sivil Havacılık Düzenlemeleri ve Türkiye, On İki Levha Yayınları, İstanbul, 2011.
- Pazarcı, Hüseyin, Uluslararası Hukuk, Turhan Kitabevi, Ankara, 2013.
Details
| Journal Section | Articles |
|---|---|
| Authors | |
| Publication Date | December 1, 2016 |
| Submission Date | February 10, 2017 |
| Acceptance Date | August 17, 2016 |
| Published in Issue | Year 2016 Volume: 7 Issue: 2 |
