Bu çalışmanın amacı, çağrı merkezi çalışanların işte var
olamama, iş tatminsizliği ve iş yükünün işten ayrılma niyeti üzerindeki
etkisini araştırmaktır. Bu doğrultuda çalışmada öncelikle işte var olamama, iş
tatminsizliği, iş yükü ve işten ayrılma niyeti kavramları ilgili literatür
çerçevesinde araştırılmış, akabinde ilişkilere yönelik hipotezler
geliştirilmiştir. Çalışmada ele alınan kavramlar, Isparta ilinde çağrı
merkezinde çalışan işgörenler örnekleminde araştırma değişkenleri olarak
kullanılmıştır. Araştırmada veri toplama tekniği olarak anket formu kullanılmış
ve toplam 114 işgörenden kullanılabilir anket elde edilmiştir. Elde edilen
verilere, SPSS 20 programında frekans, güvenilirlik, korelasyon ve regresyon
analizleri uygulanmıştır. Korelasyon analizi sonuçlarına göre; işten ayrılma
niyeti ile işte var olamama, iş yükü ve iş tatminsizliği arasında pozitif yönlü
ve kuvvetli anlamlı bir ilişki olduğu tespit edilmiştir. Bir başka yönden regresyon
analizi sonucunda işte var olamama, iş yükü ve iş tatminsizliğinin işten
ayrılma niyetini üzerinde anlamlı bir etkisinin olduğu görülmüştür. Buna göre
çalışanlarının işte var olamama, iş yükü ve iş tatminsizliğinin artması
durumunda işten ayrılma niyeti düzeylerinin artacağı söylenebilir.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | ARTICLES |
Authors | |
Publication Date | January 10, 2020 |
Submission Date | March 13, 2019 |
Acceptance Date | September 18, 2019 |
Published in Issue | Year 2019 Volume: 7 Issue: 2 |