Research Article
TÜRKİYE’DE SAĞLIK ÇALIŞANLARINDA TÜKENMİŞLİK SENDROMU: BİR META ANALİZ ÇALIŞMASI
Abstract
Bu çalışmada Türkiye’de sağlık çalışanları arasında yaşanan tükenmişlik sendromunun 2000-2016 yılları arasında gerçekleştirilen ampirik araştırma bulgularının meta analiz yöntemi kullanılarak analizi amaçlanmıştır. Söz konusu yıllar arasındaki araştırmalardan meta analize uygun olan 44 adet tez ve makale çalışmaya dâhil edilmiştir. Bu bulgulardan toplam 328 adet etki büyüklüğü elde edilmiştir. Çalışmada; cinsiyet, çalışma şekli (vardiya/gündüz), çocuk sahibi olma, medeni durum ve mesleki durum (doktor/hemşire) değişkenlerinin tükenmişlik sendromu ile ilişkisi belirlenmeye çalışılmıştır. Her bir değişkenin, Maslach Tükenmişlik Ölçeğinin birer boyutu olan duygusal tükenme, duyarsızlaşma ve düşük kişisel başarı ile ilişkisi incelenmiştir. Çalışma sonucunda, kadınların erkeklere göre, vardiyalı çalışanların gündüz çalışanlara göre, bekârların evlilere göre ve hemşirelerin de doktorlara göre daha çok tükenmişlik yaşadığı tespit edilmiştir.
References
- Abraham, R.; (2000), “Organizational Cynicism: Bassand Consequences”, Genetic, Social and General Psychology Monographs, Vol: 126 (3): 269- 292. Açıkel, C. (2009). Meta-Analiz ve Kanıta Dayalı Tıp’taki Yeri. Klinik Psikofarmakoloji Bülteni. 19(2): 164-172. Akgöz S., Ercan İ. ve Kan İ. (2004). Meta-Analizi. Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi. 30(2): 107-112. Ardıç, K. ve Polatçı S. (2009). Tükenmişlik Sendromu ve Madalyonun Öbür Yüzü: İşle Bütünleşme. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi. 32: 21-46. Asevedo, D.M., Magalhaes L.E.N. ve Neiva G.R. (2016). Burnout Syndrome: An Literature Review About The Burnout In Doctors And Medicine Students. Brazilian Journal of Surgery and Clinical Research – BJSCR. 15(2): 25-27. Budak G. ve Sürgevil O. (2005). Tükenmişlik ve Tükenmişliği Etkileyen Örgütsel Faktörlerin Analizine İlişkin Akademik Personel Üzerinde Bir Uygulama. Dokuz Eylül Üniversitesi, İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi. C. 20. S.2: 95-108. Choudhary N., Deswal R.K. ve Philip P.J. (2013). Impact of Organizational Justice on Employees’ Workplace and Personal Outcomes: A Study of Indian Insurance Sector. IUP Journal of Organizational Behavior. 12(4): 7-20. Christensn L.B., Johnson R.B., Turner L.A. (2015). Araştırma Yöntemleri: Desen ve Analiz. Çev.Ed. Ahmet AYPAY. Ankara: Anı Yayıncılık. Cohen J. (1992). A Power Primer. Psychological Bulletin. 112(1): 155-159. Demerouti E., Bakker, A.B., Nachreiner F., Schaufeli W. B.(2001). The job demands-resources model of burnout. Journal of Applied Psychology, Vol 86 (3): 499-512. Flora C. ve Birtch T.A. (2010). Pay For Performance and Work Attitudes: The Madiating Role of Employee- Organization Service Value Congruence. International Journal of Hospitality Management. 29. Kaçmaz N. (2005). Tükenmişlik (Burnout) Sendromu. İstanbul Tıp Fakültesi Dergisi. 68(1): 29-32. Karacaoğlu K. ve İnce F. (2013). Pozitif Örgütsel Davranışın Örgütsel Sinizm Üzerindeki Etkileri: Kayseri İlindeki İmalat Sanayi İşletmelerinde Bir Uygulama. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi. C.18, S.1: s.181-202. Kış, A (2015). Eğitim Paydaşlarının Tükenmişliğinde Cinsiyet Farklılığı: Bir Meta-Analiz Çalışması (Türkiye Örneği). Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 34(2): 88-106. Koçak, O., Yavuz Ö. ve Yavuz K. (2015). Acil Tıp Teknisyenlerinde Tükenmişlik Sendromu ve Öğrenci Olma Durumu Arasındaki İlişki. Kamu-İş. 14(2): 115-136. Leiter M.P. (1993). Burnout as a developmantal Process: Consideration of Models. W. Schaufeli, c. Maslach, Marek T. (Edt) Professional Burnout: Recent Developments in Theory and Research içinde, Washington: Taylor&Francis, ss.237-250. Leiter, M.P. ve Maslach C. (2009). Nurse Turnover: The Mediating Role Of Burnout. Journal of Nursing Management. 17: 331-339. Maslach C. ve Leiter, M.P. (2016). Understanding The Burnout Syndrome Experience: Recent Research and Its Complications For Psychiatry. World Psychiatry. 15: 103-111. Maslach C. ve Leiter, M.P. (2017). New Insights into Burnout and Health Care: Strategies For İmproving Civility and Alleviating Burnout. Medical Teacher. 39(2): 160-163. Maslach, C. (2003). Job Burnout: New Directions in Research and Intervention. American Psychological Society. 12(5): 190-192. Maslach, C. ve Jackson S.E. (1981). The Measurement of Experienced Burnout. Journal of Occupational Behaviour. 2: 99-113. Maslach, C., Schaufeli W.B. ve Leiter M.P. (2001). Job Burnout. Annual Review of Psychological, 52: 397-422. Schaufeli W. B., Salanova, Alez-Rom´A ve Bakker A. (2002). The Measurement Of Engagement And Burnout: A Two Sample Confırmatory Factor Analytıc Approach. Journal of Happiness Studies. March, Vol. 3, Issue 1: 71–92. Schaufeli W.B. ve Bakker A. B. (2004). Job demands, job resources, and their relationship with burnout and engagement: a multi-sample study. Journal of Organizational Behavior, 25: 293–315. Schaufeli, W.B ve Enzmann D. (1998). The Burnout Companion To Study And Practice: A Critical Analysis. Taylor&Francis, London. Schaufeli, W.B., Leiter M.P. ve Maslach C. (2009). Burnout: 35 Years of Research and Practice. Career Development International. 14(3): 204-220. Weber A. ve Jaekel-Reinhard A. (2000). Burnout Syndrome: A Disease of Modern Societies? Occupational Medicine. Vo. 50, No.7: 512-517. META ANALİZE DAHİL EDİLEN ÇALIŞMALAR Aksu, A. (2010). Tükenmişlik Sendromunun Örgütsel Bağlılığa Etkileri: Bir Sağlık Kuruluşunda Uygulama. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Kütahya: Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Akyüz, İ. (2015). Hemşirelerin Tükenmişlik ve Depresyon Düzeylerinin Çalışma Koşulları ve Demografik Özelikler Açısından İncelenmesi. İşletme ve İktisat Çelışmaları Dergisi. 3(1): 21-34. Altay, B., Gönener D ve Demirkıran C. (2010). Bir Üniversite Hastanesinde Çalışan Hemşirelerin Tükenmişlik Düzeyleri ve Aile Desteğinin Etkileri. Fırat Tıp Dergisi. 15(1): 10-16. Aras, Z. (2006). Birinci Basamak Sağlık Kurumlarında Çalışan Hemşire ve Ebelerin Tükenmişlik Durumları. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul: Marmara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü. Armutcuk, A.K. (2010). Denizli Devlet Hastanesinde Çalışmakta Olan Hekim Dışı Sağlık Personelinde Tükenmişlik Sendromu ve İlişkili Değişkenler. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Denizli: Pamukkale Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü. Ayraler, A. ve diğerleri. (2011). Diyaliz Ünitesinde Çalışan Sağlık Ekibinde Tükenmişlik Sendromu. JAREM. 1(52-6): 52-56. Bağcı, Z. (2015). Study of Some Demographic Properties Influencing the Burnout Levels of Nurses in Public Hospitals by CHAID Analysis. Çankırı Karatekin Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi. 5(2): 479-494. Barutçu, E. ve Serinkan C. (2008). Günümüz Önemli Sorunlarından Biri Olarak Tükenmişlik Sendromu ve Denizli’de Yapılan Bir Araştırma. Ege Akademik Bakış. 8(2): 541-561. Bilişli, Y., Üstündaş M. ve Kamarlı H. (2015). Tıbbi Sekreterlerin Tükenmişlik Düzeylerinin Saptanması. Electronic Journal of Vocational Colleges. 14: 431-444. Bulut, H. (2015). Sağlık Çalışanlarında Depresyon ve Tükenmişlik Düzeylerinin Bazı Demografik Değişkenler Açısından İncelenmesi: Iğdır İli Devlet Hastanesi Örneği. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul: Beykent Üniversitesi Sosyal Bilimleri Enstitüsü. Bursa Tabip Odası. (2001). Hemşirelerde ve Pratisyen Hekimlerde Tükenmişlik Sendromu, İş Doyumu ve İşe Bağlı Gerginlik. Çatak, H.Ş. (2013). Sağlık Çalışanlarında Tükenmişlik Düzeyinin Çeşitli Değişkenlere Göre İncelenmesi: Denizli Ağız ve Diş Sağlığı Merkezi Örneği. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul: Beykent Üniversitesi, Sosyal Bilimleri Enstitüsü. Demirbaş, A.R. (2006). Üç Farklı Hastanenin Yöneticilerinin ve Klinikte Çalışan Sağlık Personelinin Tükenmişlik Durumları. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Ankara: Ankara Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü. Denizoğlu, S. ve diğerleri. (2005). Atatürk Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesinde Çalışan Diş Hekimleri ve Hemşirelerin Mesleki Durum DeğerlendirmesiISSN: 2148-9874 (Bölüm II-Tükenmişlik). Atatürk Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi. 15(2): 43-53. Dikmetaş, E. Top M. ve Ergin G. (2011). Asistan Hekimlerin Tükenmişlik ve Mobbing Düzeylerinin İncelenmesi. Türk Psikiyatri Dergisi. 22. Dizer, B., İyigün E. ve Kılıç S. (2008). Yoğun Bakım Hemşirelerinin Tükenmişlik Düzeylerinin Belirlenmesi. Yoğun Bakım Hemşireliği Dergisi. 12(1-2): 1-11. Duran, Ö., Duran F.Y. ve Aydoğdu G. (2015). Acil Serviste Tükenmişlik Sendromu. İzmir Eğitim ve Araştırma Hastanesi Tıp Dergisi, 19(1): 27-32. Düz, A.G. (2013). Sağlık Çalışanlarında Tükenmişlik Sendromunun Kişilik Özellikleri ile Olan İlişkisi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul: Beykent Üniversitesi Sosyal Bilimleri Enstitüsü. Ertuğrul, E. (2010). Üniversite Uygulama ve Araştırma Hastanesinde Çalışan Hemşire, Ebe, Sağlık Memuru ve Acil Tıp Teknisyenlerinin Tükenmişlik ve Depresyon Düzeyinin Değerlendirilmesi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Zonguldak: Karaelmas Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü. Gür, A.Ö. (2015). Sağlıkta Dönüşüm Programı Sonrası, Sağlık Personeli İş Doyumunun ve Tükenmişlik Derecesinin Araştırması Adana Numune Eğitim ve Araştırma Hastanesi ve Dr. Aşkım Tüfekçi Devlet Hastanesi Örneği. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Mersin: Toros Üniversitesi Sosyal Bilimleri Enstitüsü. Havle, N. ve diğerleri. (2008). İstanbul’da Çalışan Psikiyatristlerde Tükenmişlik, İş Doyumu ve Bunların Çeşitli Değişkenlerle İlişkisi. Düşünen Adam, 21(1-4): 4-13. Helvacı, İ. ve Turhan M. (2013). Tükenmişlik Düzeylerinin İncelenmesi: Silifke’de Görev Yapan Sağlık Çalışanları Üzerinde Bir Araştırma. İşletme ve İktisat Çalışmaları Dergisi. 1(4): 58-68. Karsavuran, S. (2011). Ankara’daki Sağlık Bakanlığı Hastaneleri Yöneticilerinin Yıldırmaya Maruz Kalmalarıyla Tükenmişlik Düzeyleri Arasındaki İlişki. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Ankara: Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü. Karsavuran, S. (2014). Sağlık Seköründe Tükenmişlik: Ankara’daki Sağlık Bakanlığı Hastaneleri Yöneticilerinin Tükenmişlik Düzeyleri. H.Ü İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi. 32(2): 133-165. Kaya, N. ve diğerleri. (2010). Bir Devlet Hastanesinde Çalışan Hemşirelerde Tükenmişlik. Uluslar arası İnsan Bilimleri Dergisi. 7(1): 401-419. Kitapçıoğlu, G. (2000). Bornova Sağlık Grup Başkanlığı Bölgesinde Görev Yapan Ebelerin İş Güçlüğü Faktörlerinin Belirlenmesi ve İş Doyumu, Tükenmişlik, Örgütsel Bağlılık Üzerine Etkisi. (Uzmanlık Tezi). İzmir: Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Halk Sağlığı Anabilim Dalı. Koçak, O., Yavuz Ö. ve Yavuz K. (2015). Acil Tıp Teknisyenlerinde Tükenmişlik Sendromu ve Öğrenci Olma Durumu Arasındaki İlişki. Kamu-İş. 14(2): 115-136. Kulakçı, H. ve diğerleri. (2015). Zonguldak İl Merkezi Kamu Hastaneleri’nde Çalışan Ebe ve Hemşirelerin Mobbing ve Tükenmişlik düzeylerinin ve Bunları Etkileyen Faktörlerin Değerlendirilmesi. Hemşirelikte Eğitim ve Araştırma Dergisi. 12(2): 133-141. Okray, Z. ve Abatay G.B. (2015). Birinci Basamak Temel Sağlık ve Yataklı Tedavi Kurumlarında Çalışan Hemşirelerin Tükenmişlik Sendromu ve İş Doyumlarının Karşılaştırılması. Turkish International Journal of Special Education and Guidance & Counseling. 4(2): 49-56. Özgür, M. ve Özer F.G. (2007). Hemşirelerin Tükenmişlik Düzeyinin Belirlenmesi. Atatürk Üniversitesi Hemşirelik Yüksek Okulu Dergisi. 10(1): 58-66. Öztürk, A. ve diğerleri. (2008). Kayseri İlinde Görev Yapan Sağlık İdarecilerinin Tükenmişlik Düzeylerinin Değerlendirilmesi. Erciyes Tıp Dergisi. 30(2): 92-99. Sayıl, I. ve diğerleri (1997). Ankara Üniversitesi Hastanelerinde Çalışan Doktor ve Hemşirelerin Tükenmişlik Düzeyleri”, Kriz Dergisi, 5(2), ss: 71-77. Süloğlu, A. (2009). Diyaliz Merkezlerinde Çalışan Doktor ve Hemşirelerde Tükenmişlik Sendromu. (Uzmanlık Tezi). İstanbul: Bakırköy Dr.Sadi Konuk Eğitim ve Araştırma Hastanesi Aile Hekimliği Koordinatörü ve Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Hastanesi. Sütlü, S.A. (2013). Sağlık Çalışanlarında Duygusal Zeka ve Tükenmişlik İlişkisi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul: Beykent Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Şenturan, L. ve diğerleri (2009). Hemodiyaliz Ünitelerinde Çalışan Hemşirelerin Tükenmişlik Düzeyi.Maltepe Üniversitesi Hemşirelik Bilim ve Sanat Dergisi. 2(2): 33-45. Şentürk, S. (2014). Yoğun Bakım Hemşirelerinin Tükenmişlik Düzeyleri ile Uyku Kalitesi Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Bozok Tıp Dergisi. 4(3): 48-56. Toprak, E. (2013). Mesleki Tükenmişlik Düzeyi ile İş Tatmini Arasındaki İlişki: Sağlık Sektöründe Bir Araştırma. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Niğde: Niğde Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Tunç, T. (2008). Doktor ve Hemşirelerde Tükenmişlik ile Rol Çatışması ve Rol Belirsizliği Arasındaki İlişki: Bir Üniversite Hastanesi Örneği. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Sakarya: Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Türkmen, C. (2010). Örgütlerde Riskli Meslek Gruplarında Çalışan Personelin Tükenmişlik Düzeylerinin Mesleki Doyumlarına Etkisi: Denizli’de Sağlık Teşkilatında Görev Yapan Kamu Çalışanları Üzerinde Bir Araştırma. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Denizli: Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Türkmenoğlu, B. (2014). Sivas İl Merkezi Sağlık Çalışanlarında Şiddete Maruziyet Sıklığı ve Şiddetin Tükenmişlik Düzeyine Etkisi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Sivas: Cumhuriyet Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü. Yakın, G. (2014). İstanbul Dr.Lütfi Kırdar Eğitim ve Araştırma Hastanesinde Çalışan Sağlık Personelinin (Hemşire, Ebe, Sağlık Memuru ve Acil Tıp Teknisyeni) Depresyon ve Tükenmişlik Düzeyinin Değerlendirilmesi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul: Beykent Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Yakut, H.İ. ve diğerleri (2013). Sağlık Alanında Çalışma Yaşamında Tükenmişlik. The Journal of Gynecology - Obstetrics and Neonatology. 10(38): 1564-1571. Yıldırım, N.S. (2009). Erzurum İlinde Birinci Basamak Sağlık Hizmetlerinde Görev Yapan Hemşire ve Ebelerin Tükenmişlik Düzeyleri. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Erzurum: Atatürk Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü. Yörükoğlu, S. (2008). Özel Bir Hastanede Çalışan Sağlık Personelinin Rol Çatışması, Rol Belirsizliği ve Tükenmişlik Düzeylerinin Belirlenmesi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul: Haliç Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü.
Abstract
References
- Abraham, R.; (2000), “Organizational Cynicism: Bassand Consequences”, Genetic, Social and General Psychology Monographs, Vol: 126 (3): 269- 292. Açıkel, C. (2009). Meta-Analiz ve Kanıta Dayalı Tıp’taki Yeri. Klinik Psikofarmakoloji Bülteni. 19(2): 164-172. Akgöz S., Ercan İ. ve Kan İ. (2004). Meta-Analizi. Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi. 30(2): 107-112. Ardıç, K. ve Polatçı S. (2009). Tükenmişlik Sendromu ve Madalyonun Öbür Yüzü: İşle Bütünleşme. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi. 32: 21-46. Asevedo, D.M., Magalhaes L.E.N. ve Neiva G.R. (2016). Burnout Syndrome: An Literature Review About The Burnout In Doctors And Medicine Students. Brazilian Journal of Surgery and Clinical Research – BJSCR. 15(2): 25-27. Budak G. ve Sürgevil O. (2005). Tükenmişlik ve Tükenmişliği Etkileyen Örgütsel Faktörlerin Analizine İlişkin Akademik Personel Üzerinde Bir Uygulama. Dokuz Eylül Üniversitesi, İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi. C. 20. S.2: 95-108. Choudhary N., Deswal R.K. ve Philip P.J. (2013). Impact of Organizational Justice on Employees’ Workplace and Personal Outcomes: A Study of Indian Insurance Sector. IUP Journal of Organizational Behavior. 12(4): 7-20. Christensn L.B., Johnson R.B., Turner L.A. (2015). Araştırma Yöntemleri: Desen ve Analiz. Çev.Ed. Ahmet AYPAY. Ankara: Anı Yayıncılık. Cohen J. (1992). A Power Primer. Psychological Bulletin. 112(1): 155-159. Demerouti E., Bakker, A.B., Nachreiner F., Schaufeli W. B.(2001). The job demands-resources model of burnout. Journal of Applied Psychology, Vol 86 (3): 499-512. Flora C. ve Birtch T.A. (2010). Pay For Performance and Work Attitudes: The Madiating Role of Employee- Organization Service Value Congruence. International Journal of Hospitality Management. 29. Kaçmaz N. (2005). Tükenmişlik (Burnout) Sendromu. İstanbul Tıp Fakültesi Dergisi. 68(1): 29-32. Karacaoğlu K. ve İnce F. (2013). Pozitif Örgütsel Davranışın Örgütsel Sinizm Üzerindeki Etkileri: Kayseri İlindeki İmalat Sanayi İşletmelerinde Bir Uygulama. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi. C.18, S.1: s.181-202. Kış, A (2015). Eğitim Paydaşlarının Tükenmişliğinde Cinsiyet Farklılığı: Bir Meta-Analiz Çalışması (Türkiye Örneği). Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 34(2): 88-106. Koçak, O., Yavuz Ö. ve Yavuz K. (2015). Acil Tıp Teknisyenlerinde Tükenmişlik Sendromu ve Öğrenci Olma Durumu Arasındaki İlişki. Kamu-İş. 14(2): 115-136. Leiter M.P. (1993). Burnout as a developmantal Process: Consideration of Models. W. Schaufeli, c. Maslach, Marek T. (Edt) Professional Burnout: Recent Developments in Theory and Research içinde, Washington: Taylor&Francis, ss.237-250. Leiter, M.P. ve Maslach C. (2009). Nurse Turnover: The Mediating Role Of Burnout. Journal of Nursing Management. 17: 331-339. Maslach C. ve Leiter, M.P. (2016). Understanding The Burnout Syndrome Experience: Recent Research and Its Complications For Psychiatry. World Psychiatry. 15: 103-111. Maslach C. ve Leiter, M.P. (2017). New Insights into Burnout and Health Care: Strategies For İmproving Civility and Alleviating Burnout. Medical Teacher. 39(2): 160-163. Maslach, C. (2003). Job Burnout: New Directions in Research and Intervention. American Psychological Society. 12(5): 190-192. Maslach, C. ve Jackson S.E. (1981). The Measurement of Experienced Burnout. Journal of Occupational Behaviour. 2: 99-113. Maslach, C., Schaufeli W.B. ve Leiter M.P. (2001). Job Burnout. Annual Review of Psychological, 52: 397-422. Schaufeli W. B., Salanova, Alez-Rom´A ve Bakker A. (2002). The Measurement Of Engagement And Burnout: A Two Sample Confırmatory Factor Analytıc Approach. Journal of Happiness Studies. March, Vol. 3, Issue 1: 71–92. Schaufeli W.B. ve Bakker A. B. (2004). Job demands, job resources, and their relationship with burnout and engagement: a multi-sample study. Journal of Organizational Behavior, 25: 293–315. Schaufeli, W.B ve Enzmann D. (1998). The Burnout Companion To Study And Practice: A Critical Analysis. Taylor&Francis, London. Schaufeli, W.B., Leiter M.P. ve Maslach C. (2009). Burnout: 35 Years of Research and Practice. Career Development International. 14(3): 204-220. Weber A. ve Jaekel-Reinhard A. (2000). Burnout Syndrome: A Disease of Modern Societies? Occupational Medicine. Vo. 50, No.7: 512-517. META ANALİZE DAHİL EDİLEN ÇALIŞMALAR Aksu, A. (2010). Tükenmişlik Sendromunun Örgütsel Bağlılığa Etkileri: Bir Sağlık Kuruluşunda Uygulama. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Kütahya: Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Akyüz, İ. (2015). Hemşirelerin Tükenmişlik ve Depresyon Düzeylerinin Çalışma Koşulları ve Demografik Özelikler Açısından İncelenmesi. İşletme ve İktisat Çelışmaları Dergisi. 3(1): 21-34. Altay, B., Gönener D ve Demirkıran C. (2010). Bir Üniversite Hastanesinde Çalışan Hemşirelerin Tükenmişlik Düzeyleri ve Aile Desteğinin Etkileri. Fırat Tıp Dergisi. 15(1): 10-16. Aras, Z. (2006). Birinci Basamak Sağlık Kurumlarında Çalışan Hemşire ve Ebelerin Tükenmişlik Durumları. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul: Marmara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü. Armutcuk, A.K. (2010). Denizli Devlet Hastanesinde Çalışmakta Olan Hekim Dışı Sağlık Personelinde Tükenmişlik Sendromu ve İlişkili Değişkenler. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Denizli: Pamukkale Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü. Ayraler, A. ve diğerleri. (2011). Diyaliz Ünitesinde Çalışan Sağlık Ekibinde Tükenmişlik Sendromu. JAREM. 1(52-6): 52-56. Bağcı, Z. (2015). Study of Some Demographic Properties Influencing the Burnout Levels of Nurses in Public Hospitals by CHAID Analysis. Çankırı Karatekin Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi. 5(2): 479-494. Barutçu, E. ve Serinkan C. (2008). Günümüz Önemli Sorunlarından Biri Olarak Tükenmişlik Sendromu ve Denizli’de Yapılan Bir Araştırma. Ege Akademik Bakış. 8(2): 541-561. Bilişli, Y., Üstündaş M. ve Kamarlı H. (2015). Tıbbi Sekreterlerin Tükenmişlik Düzeylerinin Saptanması. Electronic Journal of Vocational Colleges. 14: 431-444. Bulut, H. (2015). Sağlık Çalışanlarında Depresyon ve Tükenmişlik Düzeylerinin Bazı Demografik Değişkenler Açısından İncelenmesi: Iğdır İli Devlet Hastanesi Örneği. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul: Beykent Üniversitesi Sosyal Bilimleri Enstitüsü. Bursa Tabip Odası. (2001). Hemşirelerde ve Pratisyen Hekimlerde Tükenmişlik Sendromu, İş Doyumu ve İşe Bağlı Gerginlik. Çatak, H.Ş. (2013). Sağlık Çalışanlarında Tükenmişlik Düzeyinin Çeşitli Değişkenlere Göre İncelenmesi: Denizli Ağız ve Diş Sağlığı Merkezi Örneği. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul: Beykent Üniversitesi, Sosyal Bilimleri Enstitüsü. Demirbaş, A.R. (2006). Üç Farklı Hastanenin Yöneticilerinin ve Klinikte Çalışan Sağlık Personelinin Tükenmişlik Durumları. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Ankara: Ankara Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü. Denizoğlu, S. ve diğerleri. (2005). Atatürk Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesinde Çalışan Diş Hekimleri ve Hemşirelerin Mesleki Durum DeğerlendirmesiISSN: 2148-9874 (Bölüm II-Tükenmişlik). Atatürk Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi. 15(2): 43-53. Dikmetaş, E. Top M. ve Ergin G. (2011). Asistan Hekimlerin Tükenmişlik ve Mobbing Düzeylerinin İncelenmesi. Türk Psikiyatri Dergisi. 22. Dizer, B., İyigün E. ve Kılıç S. (2008). Yoğun Bakım Hemşirelerinin Tükenmişlik Düzeylerinin Belirlenmesi. Yoğun Bakım Hemşireliği Dergisi. 12(1-2): 1-11. Duran, Ö., Duran F.Y. ve Aydoğdu G. (2015). Acil Serviste Tükenmişlik Sendromu. İzmir Eğitim ve Araştırma Hastanesi Tıp Dergisi, 19(1): 27-32. Düz, A.G. (2013). Sağlık Çalışanlarında Tükenmişlik Sendromunun Kişilik Özellikleri ile Olan İlişkisi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul: Beykent Üniversitesi Sosyal Bilimleri Enstitüsü. Ertuğrul, E. (2010). Üniversite Uygulama ve Araştırma Hastanesinde Çalışan Hemşire, Ebe, Sağlık Memuru ve Acil Tıp Teknisyenlerinin Tükenmişlik ve Depresyon Düzeyinin Değerlendirilmesi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Zonguldak: Karaelmas Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü. Gür, A.Ö. (2015). Sağlıkta Dönüşüm Programı Sonrası, Sağlık Personeli İş Doyumunun ve Tükenmişlik Derecesinin Araştırması Adana Numune Eğitim ve Araştırma Hastanesi ve Dr. Aşkım Tüfekçi Devlet Hastanesi Örneği. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Mersin: Toros Üniversitesi Sosyal Bilimleri Enstitüsü. Havle, N. ve diğerleri. (2008). İstanbul’da Çalışan Psikiyatristlerde Tükenmişlik, İş Doyumu ve Bunların Çeşitli Değişkenlerle İlişkisi. Düşünen Adam, 21(1-4): 4-13. Helvacı, İ. ve Turhan M. (2013). Tükenmişlik Düzeylerinin İncelenmesi: Silifke’de Görev Yapan Sağlık Çalışanları Üzerinde Bir Araştırma. İşletme ve İktisat Çalışmaları Dergisi. 1(4): 58-68. Karsavuran, S. (2011). Ankara’daki Sağlık Bakanlığı Hastaneleri Yöneticilerinin Yıldırmaya Maruz Kalmalarıyla Tükenmişlik Düzeyleri Arasındaki İlişki. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Ankara: Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü. Karsavuran, S. (2014). Sağlık Seköründe Tükenmişlik: Ankara’daki Sağlık Bakanlığı Hastaneleri Yöneticilerinin Tükenmişlik Düzeyleri. H.Ü İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi. 32(2): 133-165. Kaya, N. ve diğerleri. (2010). Bir Devlet Hastanesinde Çalışan Hemşirelerde Tükenmişlik. Uluslar arası İnsan Bilimleri Dergisi. 7(1): 401-419. Kitapçıoğlu, G. (2000). Bornova Sağlık Grup Başkanlığı Bölgesinde Görev Yapan Ebelerin İş Güçlüğü Faktörlerinin Belirlenmesi ve İş Doyumu, Tükenmişlik, Örgütsel Bağlılık Üzerine Etkisi. (Uzmanlık Tezi). İzmir: Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Halk Sağlığı Anabilim Dalı. Koçak, O., Yavuz Ö. ve Yavuz K. (2015). Acil Tıp Teknisyenlerinde Tükenmişlik Sendromu ve Öğrenci Olma Durumu Arasındaki İlişki. Kamu-İş. 14(2): 115-136. Kulakçı, H. ve diğerleri. (2015). Zonguldak İl Merkezi Kamu Hastaneleri’nde Çalışan Ebe ve Hemşirelerin Mobbing ve Tükenmişlik düzeylerinin ve Bunları Etkileyen Faktörlerin Değerlendirilmesi. Hemşirelikte Eğitim ve Araştırma Dergisi. 12(2): 133-141. Okray, Z. ve Abatay G.B. (2015). Birinci Basamak Temel Sağlık ve Yataklı Tedavi Kurumlarında Çalışan Hemşirelerin Tükenmişlik Sendromu ve İş Doyumlarının Karşılaştırılması. Turkish International Journal of Special Education and Guidance & Counseling. 4(2): 49-56. Özgür, M. ve Özer F.G. (2007). Hemşirelerin Tükenmişlik Düzeyinin Belirlenmesi. Atatürk Üniversitesi Hemşirelik Yüksek Okulu Dergisi. 10(1): 58-66. Öztürk, A. ve diğerleri. (2008). Kayseri İlinde Görev Yapan Sağlık İdarecilerinin Tükenmişlik Düzeylerinin Değerlendirilmesi. Erciyes Tıp Dergisi. 30(2): 92-99. Sayıl, I. ve diğerleri (1997). Ankara Üniversitesi Hastanelerinde Çalışan Doktor ve Hemşirelerin Tükenmişlik Düzeyleri”, Kriz Dergisi, 5(2), ss: 71-77. Süloğlu, A. (2009). Diyaliz Merkezlerinde Çalışan Doktor ve Hemşirelerde Tükenmişlik Sendromu. (Uzmanlık Tezi). İstanbul: Bakırköy Dr.Sadi Konuk Eğitim ve Araştırma Hastanesi Aile Hekimliği Koordinatörü ve Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Hastanesi. Sütlü, S.A. (2013). Sağlık Çalışanlarında Duygusal Zeka ve Tükenmişlik İlişkisi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul: Beykent Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Şenturan, L. ve diğerleri (2009). Hemodiyaliz Ünitelerinde Çalışan Hemşirelerin Tükenmişlik Düzeyi.Maltepe Üniversitesi Hemşirelik Bilim ve Sanat Dergisi. 2(2): 33-45. Şentürk, S. (2014). Yoğun Bakım Hemşirelerinin Tükenmişlik Düzeyleri ile Uyku Kalitesi Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Bozok Tıp Dergisi. 4(3): 48-56. Toprak, E. (2013). Mesleki Tükenmişlik Düzeyi ile İş Tatmini Arasındaki İlişki: Sağlık Sektöründe Bir Araştırma. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Niğde: Niğde Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Tunç, T. (2008). Doktor ve Hemşirelerde Tükenmişlik ile Rol Çatışması ve Rol Belirsizliği Arasındaki İlişki: Bir Üniversite Hastanesi Örneği. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Sakarya: Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Türkmen, C. (2010). Örgütlerde Riskli Meslek Gruplarında Çalışan Personelin Tükenmişlik Düzeylerinin Mesleki Doyumlarına Etkisi: Denizli’de Sağlık Teşkilatında Görev Yapan Kamu Çalışanları Üzerinde Bir Araştırma. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Denizli: Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Türkmenoğlu, B. (2014). Sivas İl Merkezi Sağlık Çalışanlarında Şiddete Maruziyet Sıklığı ve Şiddetin Tükenmişlik Düzeyine Etkisi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Sivas: Cumhuriyet Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü. Yakın, G. (2014). İstanbul Dr.Lütfi Kırdar Eğitim ve Araştırma Hastanesinde Çalışan Sağlık Personelinin (Hemşire, Ebe, Sağlık Memuru ve Acil Tıp Teknisyeni) Depresyon ve Tükenmişlik Düzeyinin Değerlendirilmesi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul: Beykent Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Yakut, H.İ. ve diğerleri (2013). Sağlık Alanında Çalışma Yaşamında Tükenmişlik. The Journal of Gynecology - Obstetrics and Neonatology. 10(38): 1564-1571. Yıldırım, N.S. (2009). Erzurum İlinde Birinci Basamak Sağlık Hizmetlerinde Görev Yapan Hemşire ve Ebelerin Tükenmişlik Düzeyleri. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Erzurum: Atatürk Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü. Yörükoğlu, S. (2008). Özel Bir Hastanede Çalışan Sağlık Personelinin Rol Çatışması, Rol Belirsizliği ve Tükenmişlik Düzeylerinin Belirlenmesi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul: Haliç Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü.
There are 1 citations in total.