Sosyal bilgiler öğretmenlerinin sosyal bilgiler dersi uzaktan eğitim sürecine yönelik görüşleri

Hasan YEŞİLYURT

doi:10.47615/issej.1030117

International Social Sciences Education Journal

Research Article

Opinions of social studies teachers on the distance education process of social studies course

Year 2021, Volume 7, Issue 2, 378 - 399, 31.12.2021

Hasan YEŞİLYURT

https://doi.org/10.47615/issej.1030117

Abstract

Yapılan bu araştırmanın amacı, Covid-19 sebebiyle Türkiye’de sürdürülen uzaktan eğitim sürecinde sosyal bilgiler dersi hakkında sosyal bilgiler öğretmenlerinin görüşlerini almaktır. Araştırmada, 2020-2021 eğitim öğretim yılında Düzce’de görev yapan 15 sosyal bilgiler öğretmeniyle çalışılmıştır. Bu çalışmada nitel araştırma yöntemlerinden olgu bilim (fenemolojik) deseni kullanılmıştır. Bunun için hazırlanan 11 soruluk bir yarı yapılandırılmış görüşme formu yardımıyla veriler toplanmıştır ve bu veriler betimsel analiz yöntemiyle çözümlenmiştir. Çalışmadan elde edilen bulgulara göre, katılımcı sosyal bilgiler öğretmenleri, sosyal bilgiler dersi öğretim programında bulunan kazanımları uygulamakta ve yetiştirmekte özellikle de 6. sınıf düzeyinde zorlandıklarını belirtmişlerdir. Sosyal bilgiler derslerine devam düzeyi, devlet okullarında özel okullara nazaran daha düşük gerçekleşmiştir. Uzaktan eğitimde materyal zenginliği kısıtlı kalmıştır. Ders içi destekleyici etkinliklerde çeşitlilik azalmıştır. Özellikle köy okullarında bağlantı sorunları, öğrencilerin bilgisayar gibi donanımlarının eksikliği, verimliliği daha çok düşürmüştür. Öğrencilerin ders içi çalışmalara katılmakta isteksiz olduğu görüşü öne çıkmıştır ve hatta haftalar ilerledikçe heyecanlarını kaybettikleri ve isteklerinin azaldığı belirtilmiştir.

Keywords

Uzaktan eğitim, sosyal bilgiler, öğretmen görüşleri

References

Akkuş, M. (2008). Coğrafya dersi öğretim programının (2005) öğretmen görüşlerine göre değerlendirilmesi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi )Gazi Üni. Eğt. Bil. Enst. Ankara
Budak, F. & Korkmaz, Ş. (2020). Covıd-19 pandemi sürecine yönelik genel bir değerlendirme: Türkiye örneği. Sosyal Araştırmalar ve Yönetim Dergisi, 1, 62-79.
Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö., Karadeniz , Ş., & Demirel, F. (2018). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Pegem.
Çekmez, E., Yıldız, C. ve Bütüner, Ö.S. (2012). Fenomenografik Araştırma yöntemi. Necatibey Faculty Of Education Electronic Journal Of Science & Mathematics Education, 6(2). 77-102
Çepni, S. (2011). Araştırma ve proje çalışmalarına giriş, Trabzon: Celepler Matbaacılık.
Duman, Ç. (2021). Pandemi Sürecinde Okul Yönetimine İlişkin İdareci Görüşleri. Anadolu Kültürel Araştırmalar Dergisi. 5(2), 181-194
Hawkins, B.L. (1999). “Distributed Learning and Institutional Restructuring”, Educom Review, 34, 4, 12-15 & 42-44.
Hızal, A. (1983). Uzaktan öğretim süreçleri ve yazılı gereçler. Ankara Üni. Eğitim Bilimleri Fak. Yayınları. No: 122
Jasper, M. A. (1994). Issues in phenomenology for researchers of nursing. Journal of Advanced Nursing, 19, 309- 314.
Karaman, S. (2007). Ders web sayfaları: özellikleri, hazırlanması, kullanılması ve öğretim elemanlarının tutumu, İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 7(13), 47-68.
Karayalçın, Y. (1959). Mektupla öğretim. Ankara Banka Ticaret Hukuku araştırma Enst. Yayın No:9 İstanbul: Güzel İstanbul Matbaası.
Kılıçoğlu, G. (2015). Sosyal bilgiler tanımı, dünyada ve ülkemizde gelişimi. Safran, M. (Ed.), Sosyal bilgiler öğretimi. (s. 487-505). Ankara: Pegem.
Özbay, Ö. (2015). Dünyada ve Türkiye’de uzaktan eğitimin güncel durumu. Uluslararası Eğitim Bilimleri Dergisi. Yıl: 2, Sayı: 5, 376-394.
Öztürk, C., Otluoğlu, R. (2005). Sosyal bilgiler öğretiminde edebi ürünler ve yazılı materyaller, Ankara. Pegem. Safran, M. (2008). Sosyal bilgiler öğretimine bakış. (Ed: Tay, B., Öcal, A.). Özel öğretim yöntemleriyle sosyal bilgiler öğretimi. Ankara: Pegem.
Sertdemir, A. (2020). Türkiye’nin koronavirüsle mücadele performansı üzerine bir değerlendirme. Nazilli İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 1(1), 15 – 26.
Sönmez, V., (2005). Hayat ve sosyal bilgiler öğretimi öğretmen kılavuzu. Ankara: Anı Yayıncılık.
Sözen, E. (2011). Ortaöğretim 10. sınıf coğrafya dersi öğretim programının öğretmen görüşlerine göre değerlendirilmesi. (Yayımlanmamış doktora tezi). Gazi Ün. Eğt. Bil. Enst. Ankara.
Sözen, E. (2018). 2005 ve 2018 coğrafya dersi öğretim programlarında (cdop) yapılan değişikliklerin karşılaştırılması. Akdeniz Eğitim Araştırmaları Dergisi, 12(26), 199-216. doi: 10.29329/mjer.2018.172.11
Şendağ, S. Gündüz, Ş. (2007). Öğretmen adaylarının web tabanlı öğrenme materyalinin kullanılabilirliği ve etkinliği hakkındaki görüşleri. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 14, 137-149.
Taş, H. İ. (2005). Cumhuriyetin kuruluşundan günümüze ilköğretim II. kademe ve liselerde coğrafya dersi ve müfredatının değişimi. Doğu Coğrafya Dergisi, Sayı 14 , pp. 311-331.
Üçışık, S., Sekin, S. (2001). Lise coğrafya dersi öğretim programının amaçlarına yönelik eleştirisel bir yaklaşım. Marmara Coğrafya Dergisi, Sayı 4, 49-59.
Yalman, M., Kutluca, T. (2013). Öğretmen Adaylarının Öğrenme ve Öğretme Sürecinde PowerPoint Kullanımlarına İlişkin Tutumlarının Belirlenmesi. Journal of Instructional Technologies &Teacher Education, 2(1), 41-54.
Yaşar, Ş. (2005). Sosyal bilgiler programı ve öğretimi. yeni ilköğretim programlarını değerlendirme sempozyumu. eğitimde yansımalar: VIII Yeni İlköğretim Programlarını Değerlendirme Sempozyumu Bildiriler Kitabı (329-342). Ankara: Sim Matbaası.
Yıldırım, A., Şimşek, H. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Seçkin Yayıncılık.