SENDİKAL BAKIŞ AÇISIYLA SENDİKALI KADIN ÇALIŞANLARIN KADIN VE İŞYERİ BAĞLAMINDA SORUN ALANLARI

Year 2019, Volume: 5 Issue: 9, 36 - 62, 31.08.2019

Nuran Halise Belet

Abstract

Türkiye'de sendikalar genelde erkeklerin egemenliğinde ve denetiminde kurumlar olarak görülmekle birlikte son yıllarda kadınların gerek sendikalara üye olmaları gerekse sendikalar içindeki konumlarının giderek arttığı görülmektedir. Kadınların sendikalara üye olmalarının önünde bazı engellerin bulunduğunu da görmekteyiz. Bunlar arasında; kadınların aileye yönelik sorumlulukları, örgütlenme ve sendikal katılımın sağlayacağı faydalar konusundaki yeterli bilgi sahibi olunmaması, toplumsal ve kültürel normlar ve inanışlar yer almaktadır. Başta kadınlar olmak üzere sendikalarda temsilin arttırılması çalışma hayatının ve sendikal yapının güçlenmesi açısından çok önemli olmaktadır. 2018 Yılı çalışma hayatı istatistiklerine göre sendikalı işçi oranı % 12.76’dır. Kadın çalışanların sendikalılık içindeki oranı ise % 6’si civarında olduğu tahmin edilmektedir. Oranların düşük olmasına rağmen, özellikle uluslararası sendikal kuruluşlarla yürütülen ilişkilerde kadınların yönetim kademelerinde temsil edilememesinin yarattığı sıkıntıların giderilmesine yönelik çabalar da kadın üyelerin artışına olumlu katkılarda bulunmaktadır. Bu çalışmada Hak-İş Konfederasyonunun 2016 ve 2018 yılında üyelerine yaptıkları “Kadın Çalışanlar İçin Sorun Çözme Yöntemleri” başlıklı saha çalışmasının kadın ve iş yeri bağlamındaki sonuçları karşılaştırmalı olarak ele alınacaktır.

Keywords

Sendika, kadın istihdamı

References

• AÇSHB(2019).Çalışma İstatistikleri,https://ailevecalisma.gov.tr/istatistikler/calisma-hayati-istatistikleri/sendikal-istatistikler/isci-sendikalari-istatistikleri/ Erişim Tarihi: 17.05.2019. Balcı, A. (2013). Sosyal Bilimlerde Araştırma: Yöntem, Teknik ve İlkeler. Ankara: Pegem Yayıncılık Belet, N.,(2017).Eğitim Modülü Cinsiyet Eşitliği: Fıtratta Farklılıklar Haklarda Eşitlik, Eşit Fırsatlar, Elşit Davranma Eşit Katkı, Hak-İş Konfederasyonu Yayın No: 61, s.106-126.Ankara. Dilek Kılıç, D. ve Öztürk,S. (2014). Türkiye’de Kadınların İşgücüne Katılımı Önündeki Engeller ve Çözüm Yolları: Bir Ampirik Uygulamalar, Amme İdaresi Dergisi, Cilt 47, Sayı 1, Mart ,s.107-130 DİSK(2019), DİSKAR Sendikalaşma Araştırması, Türkiye’de Sendikalaşma, Toplu İş Sözleşmesi Kapsamı ve Grevler (2013-2019), İstanbul. Gürbüz,S.,Şahin,F.,(2016),Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri Felsefe-Yöntem-Analiz, Seçkin Yayıncılık, Ankara. Hak-İş, (2017). Sendikal Bakış Açısıyla Kadın Çalışanlar İçin Sorun Çözme Yöntemleri, Hak-İş Konfederasyonu Yayın No: 60, Ankara Kaya, Ö.,M.,(2017) Sendikaya Bağlılık Üzerine Bir Alan Araştırması, Çalışma ve Toplum, 2017/4, s.2069-2092. Toksöz G., Erdoğdu S., (1998). Sendikacı Kadın Kimliği. İmge Kitabevi, Ankara. Urhan, B. (2014). Sendikasız kadınlar, kadınsız sendikalar. İstanbul: KADAV Yayınları. Makal, A.,Toksöz, G. , (2012). Geçmişten Günümüze Türkiye’de Kadın Emeği, Ankara Üniversitesi Yayınları, Ankara. Seçer, B. (2009). Kadınların Sendikalara Yönelik Tutumları ve İle Cinsiyet Ayrımcılığı Algılarının Sendika Üyesi Olma İsteğine Etkisi, Çalışma ve Toplum, 2009/4, s.27-60. Sürel,N., (2013), Türkiye’de Kadın İstihdamı: Fırsatlar, Engeller ve Hukuki Çerçeve, Dokuz Eylül Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi Cilt: 15, Özel S., s.279-309,(Basım Yılı: 2014). ILO (2017).World Employment and Social Outlook(WESO) – Trends for women https://www.ilo.org/global/research/global-reports/weso/trends-for-women2017/lang--en/index.htm. Erişim Tarihi: 14.05.2019 (2018)GlobalWageReport,https://www.ilo.org/global/publications/books/WCMS_650553/lang--en/index.htm. Erişim Tarihi: 14.03.2019. (2019), Care work and care jobsfor the future of decent work, Cenevre. https://www.ilo.org/wcmsp5/groups/public/---dgreports/---dcomm/-- publ/documents/publication/wcms_633135.pdf. Erişim Tarihi: 01.06.2019. Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2013). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.