Abstract
19. yüzyılda Osmanlı İmparatorluğu’nun zayıflama sürecinde Doğu Akdeniz’de Osmanlı topraklarında nüfuz kazanmaya çalışan İngiltere ve Fransa arasında yoğun bir egemenlik mücadelesi yaşanmıştır. Bu süreçte Fransa Batı Akdeniz’de kurduğu egemenliği Doğu Akdeniz’e doğru genişletmeye çalışmış, bir sömürge imparatorluğu olan İngiltere ise temel olarak Hindistan bağlantısını güvence altına alma amacını gütmüştür. Fransa, İngiltere ve Osmanlı İmparatorluğu arasında yoğun bir mücadele sürerken, bu devletler bazen kendi aralarında bir başka tehdide karşı işbirliği yapmaktan da kaçınmamışlardır. İngiltere, Süveyş Kanalında elde ettiği imtiyazlardan sonra, Osmanlı Devleti’nin toprak bütünlüğünü koruma siyasetinden vazgeçmiş ve tam tersine muhtelif yöntemlerle Osmanlı İmparatorluğunun altını oyarak topraklarını paylaşma politikasına yönelmiştir.
References
- Abulafia, D. (2011). The great sea: a human history of the Mediterranean. Oxford University Press.
- Altınay, A. R. (2001). Sokollu. (yay. haz. İbrahim Delioğlu). İstanbul: Tarih Vakfı Yurt Yayınları.
- Barnett, M. ve Duvall, R. (2005). Power in international politics. International organization, 59(1), 39-75.
- Bostan, İ.(2006). Navarin. Diyanet İslam Ansiklopedisi (DİA) C. XXXII içinde. https://islamansiklopedisi.org.tr/navarin, Erişim Tarihi: 04.07.2023.
- Braudel, F. (1993). Akdeniz ve Akdeniz dünyası I. (çev. M. Ali Kılıçbay). Ankara: İmge Kitabevi yayınları, 76.
- Bulut, M. (2002). The role of the Ottomans and Dutch in the commercial integration between the Levant and Atlantic in the seventeenth century. Journal of the Economic and Social History of the Orient, 45(2), 197-230. Leiden: Brill.
- Çınar, B. (2014). Birinci dünya savaşı’nda Osmanlı jeopolitiğinin rolü. Gazi Akademik Bakış, (15), 39-57.
Abstract
In the 19th century, during the weakening period of the Ottoman Empire, there was an intense struggle in order to get sovereignty between England and France, which tried to gain influence in the Ottoman lands located in the Eastern Mediterrean. In this period, France tried to expand its sovereignty in the Western Mediterrean towards the Eastern Mediterranean while England, as a colonial empire, aimed to secure its connection to India as a basic policy. When a strong and intense competition among France, England and the Ottoman Empire continued, these states did not hesitate to cooperate with each other against another threats. After England got some concessions from the Suez Canal, the country gave up on the policy of preserving the territorial integratiy of the Ottoman Empire, and on the contrary of this policy, England leaned to the policy of dividing Ottoman Empire by the various methods.
References
- Abulafia, D. (2011). The great sea: a human history of the Mediterranean. Oxford University Press.
- Altınay, A. R. (2001). Sokollu. (yay. haz. İbrahim Delioğlu). İstanbul: Tarih Vakfı Yurt Yayınları.
- Barnett, M. ve Duvall, R. (2005). Power in international politics. International organization, 59(1), 39-75.
- Bostan, İ.(2006). Navarin. Diyanet İslam Ansiklopedisi (DİA) C. XXXII içinde. https://islamansiklopedisi.org.tr/navarin, Erişim Tarihi: 04.07.2023.
- Braudel, F. (1993). Akdeniz ve Akdeniz dünyası I. (çev. M. Ali Kılıçbay). Ankara: İmge Kitabevi yayınları, 76.
- Bulut, M. (2002). The role of the Ottomans and Dutch in the commercial integration between the Levant and Atlantic in the seventeenth century. Journal of the Economic and Social History of the Orient, 45(2), 197-230. Leiden: Brill.
- Çınar, B. (2014). Birinci dünya savaşı’nda Osmanlı jeopolitiğinin rolü. Gazi Akademik Bakış, (15), 39-57.
Details
| Primary Language | Turkish |
|---|---|
| Subjects | International Trade (Other) |
| Journal Section | Review |
| Authors | |
| Publication Date | June 30, 2024 |
| Submission Date | August 9, 2023 |
| Acceptance Date | January 15, 2024 |
| Published in Issue | Year 2024 Volume: 23 Issue: 49 |
- Article Files
