Annelerin Erken Çocukluk Dönemine Bakış Açısı

Year 2016, Volume: 5 Issue: 5, 1333 - 1356, 01.07.2016

Şehnaz Ceylan , Özlem Gözün Kahraman , Pelin Ülker

https://doi.org/10.15869/itobiad.59529

Cited By: 3

Abstract

 

Öz

Erken çocukluk dönemi, gelişimin en hızlı olduğu dönemdir. Dönemin her bir evresinde çocuğun fiziksel, psiko-motor, sosyal-duygusal ve bilişsel gelişimlerinin desteklenmesi gerekmektedir. Bu dönemde çocukları doğru tanımak ve değerlendirmek önemlidir. Bu dönem boyunca çocuk ana baba ya da onların yerini alan diğer kişilerin bakımına muhtaçtır. Bu dönemde çocuğa karşı olumlu bakış açısının oluşması çocuğun ileride kendine güven duyan, olumlu benlik imajı gelişmiş, kendini rahatlıkla ifade edebilen ve başkaları ile işbirliği yapabilen bir birey olmasını sağlayacaktır. Bu bakımdan çocukla en yakın etkileşimde bulunan annelerin çocuklarına bakış açılarını belirlemek çok önemlidir.  Bu çalışmada, annelerin erken çocukluk dönemine bakış açılarını belirlemek amacıyla yapılmıştır. Çalışma grubunu, 2013-2014 öğretim yılında Karabük ili merkez ilçelerine bağlı Milli Eğitim Bakanlığı İlköğretim anasınıflarına devam eden altı yaşındaki 16 çocuğun anneleri oluşturmuştur. Veri toplama yöntemi olarak “yarı yapılandırılmış görüşme tekniği” kullanılmıştır. Araştırmada elde edilen veriler içerik analizi yöntemleri ile analiz edilmiştir. Araştırma sonuçları doğrultusunda bulgular ve tartışma yapılmıştır.                                                                                                                                                                                                                                                   

Keywords

Çocukluk, Gelişim; 6 Yaş; Anne; Nitel

References

• Kaynakça
• Alantar, Z. ve Maner, F. (2008). Bağlanma Kuramı Açısından Yeme Bozuklukları. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 9: 97-104.
• Ankara Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Fakültesi, Çocuk Gelişimi Bölümü. Erişilen Adres: (http://www.health.ankara.edu.tr/cocuk-gelisimi-bolumu/). Erişilen Tarih: 10.01.2014.
• Ataç, F. (1991). İnsan Yaşamında Psikolojik Gelişim, İstanbul: Beta Bas. Yay. A.Ş.
• Aydın, O. (2003). Okulöncesi Dönem Çocuğunun Gelişim Özellikleri. Erken Çocuklukta Yeni Yaklaşımlar. Müzeyyen Sevinç (Der). İstanbul: Morpa, 137,138.
• Bahar, G., Savaş, H. ve Bahar, A.(2009). Çocuk İstismarı ve İhmali: Bir Gözden Geçirme. Fırat Sağlık Hizmetleri Dergisi, Cilt:4, Sayı:12.
• Bakkaloğlu, H. (2010). Erken Çocukluk Eğitimi. İbrahim Diken (Ed.), Erken çocukluk Dönemi Öğretmeninin Özellikleri içinde (s. 482-515). Ankara: Pegem.
• Baron C, Veilleux P, Lamarre A. The Family Of The Asthmatic Child. Can J Psychiatry 1992; 37: 12-16.
• Birman, D. ve Ryerson-Espino, S.(2007).The relationship of parental practices and knowledge to school adaptation for immigrant and non-immigrant high school students. Canadian Journal of School Psychology, 22, 152-166.
• Bjorklund, D. (2000). Children’s Thinking. United States of America: Wadsworth, 282-304.
• Büyüköztürk, Ş., Kılıç-Çakmak, E., Akgün, Ö.E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2010). Bilimsel araştırma yöntemleri: 6. Baskı. Ankara: Pegema yayıncılık.
• Cüceloğlu, D. (2008). İnsan ve Davranışı. Remzi Kitabevi: İstanbul.
• Craig-Unkefer, L.A. ve Kaiser, A. (2002). Improving The Social Communication Skills Of At Risk Preschool Children İn A Play Context. Topics in Early Childhood Spacial Education, XXI 3:3-11.
• Çağdaş, A. ve Seçer, Z. (2011). Anne Baba Eğitimi. Ankara: Eğiten Kitap.
• Dağlıoğlu, E. (2010). Erken Çocukluk Eğitimi. İbrahim Diken (Ed.), Erken çocukluk Dönemi Öğretmeninin Özellikleri içinde (s. 482-515). Ankara: Pegem.
• Demiriz, S. ve Dinçer, Ç. (1998). 5-6 Yaş Çocuklarının Öz Bakım Becerilerinin Cinsiyet Ve Okulöncesi Eğitim Alma Sürelerine Göre İncelenmesi. VII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi. Sözlü Bildiri. Selçuk Üniversitesi. Konya.
• Derman, M.T. ve Başal, H. (2013). Okulöncesi Çocuklarında Gözlenen Davranış Problemleri ile Ailelerinin Anne-Baba Tutumları Arasındaki İlişki. Amasya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi: 2(1), 115-144.
• Dursun, M.A. ve Ünüvar, P.(2011). Okulöncesi Eğitim Döneminde Yaratıcılığı Engelleyen Durumlara İlişkin Ebeveyn ve Öğretmen Görüşlerinin İncelenmesi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, yıl 11, 21:110 -133.
• Ekiz, D. (2009). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Geliştirilmiş 2. Baskı. Ankara: Anı.
• Flannagan, D. ve S.D. Hardee (1994). “Task About Pre-Schooler’s Interpersonal Relationships: Patterns Related To Culture And Gender Of Child”, Merrill Palmer-Quaterly. 40, 4.
• Geçtan, E. (1996). İnsan Olmak. Remzi Kitabevi: İstanbul.
• Gordon, T. (1998). E.A.E. Etkili Ana-baba Eğitiminde Uygulamalar. Sistem Yayıncılık: İstanbul.
• Gülaçtı, F. (2012). Erken Çocukluk Eğitimi. Fikret Gülaçtı(Ed.), Türkiye’de ve Dünyada Erken Çocukluk ve Okul Öncesi Eğitimi (s.2-19). Ankara: Pegem.
• Güven, G. ve Azkeskin, K. (2012). Erken Çocukluk Eğitimi. İbrahim Diken (Ed.), Erken Çocukluk Eğitimi ve Okul Öncesi Eğitim içinde (s.2-50). Ankara: Pegem.
• Hanımoğlu, E. (2010). Seviye Belirleme Sınavına Girecek Olan İlköğretim İkinci Kademe Öğrencilerinde Sınav Kaygısı, Mükemmeliyetçilik ve Anne-Baba Tutumu Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Çukurova Üniversitesi, Adana.
• Honjo, S.; Sasaki Y.; Murase, S.; Kaneko, H.; Nomura, K. (2005). Transient Eating Disorder in Early Childhood A Case Report. Eur Child Adolesc Psychatry, 14:52.
• İşeren, E (1995). Çocuk ve Ergenlerde iştah ve Yeme Bozuklukları. Psikiyatri Psikoloji Psikofarmakoloji Dergisi, 3 (4), 24-33.
• Jellinek M, Pote BP, Froehle MC (eds). Bright Futuresin Practice: Mental Health Volume I Practice Guide.Arlington, VA: National Center for Education inMaternal and Child Health; 2002.
• Kaçar, A. ve Doğan N. (31 Ocak-2 Şubat 2007) “Okulöncesi Eğitimde Bilgisayar Destekli Eğitimin Rolü” Akademik Bilişim 2007 Dumlupınar Üniversitesi, Kütahya.
• Kağıtçıbaşı, Ç. (1999). Türkiye'de Çocuğun Geleceği: Çocukla İlgili Çalışmalarımdan Öğrendiklerim. 2. Ulusal Çocuk Kültürü Kongresi 4-6 Kasım 1998 Bildiri Kitabı. Ankara Üniversitesi Çocuk Kültürü Araştırma ve Uygulama Merkezi Yayınları: Ankara. Isbn: 975 - 482 - 460- 6
• Lado, W. Ve C.H. Hart (1992). “Sequences in Development of Competent Play with Peers: Social and Social Pretend Play”, Developmental Psychology. 69,5.
• Metin, Ö. (2009). Ankara’da Yaşayan Altı Yaşındaki Yabancı Uyruklu Çocuklarla Türk Çocuklarının Aile Resimlerinin İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
• Navaro, L. (2013). Gerçekten Beni Duyuyor Musun? Remzi Kitabevi: İstanbul.
• Okul Öncesi Eğitimi Programı Komisyonu, (2013). Okul Öncesi Eğitimi Programı. Ankara.
• Oral, R., Can, D., Kaplan, S., Polat, S., Ateş, N., Çetin, G. ve ark. (2001). “Child abuse in Turkey: An Experience in Overcome Denial and A Description of 50 Cases”, Child Abuse Neglect,25: 279-290.
• Öngider, N. (2013). Anne-Baba ile Okul Öncesi Çocuk Arasındaki İlişki Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar-Current Approaches in Psychiatry. 5(4):420-440 doi:10.5455/cap.20130527.
• Özdemir, M. (2010). Nitel Veri Analizi: Sosyal Bilimlerde Yöntembilim Sorunsalı Üzerine Bir Çalışma. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi,11(1).
• Plomin, R. Ve Spinath, F. M. (2004). Intelligence: Genetics, Genes and Genomics. Journal of Personality and Social Psychology, 86, 112-129.
• Salı, G., Akkol, M.L., ve Oğuz, V.(2013). Okul Öncesi Öğretmenlerinin Müzik Etkinliklerinde Yaşadığı Sorunlar. Sosyal Bilimler Dergisi. Cilt: XV, Sayı 2, DOI NO: 10.5578/JSS.7042.
• Sargın, N. (2008). Okul Öncesi Dönemde Ruh Sağlığı. Dokuz Eylül Üniversitesi Buca Eğitim Fakültesi Dergisi. 23:177-183.
• Semerci, B. (2009). Birlikte Büyütelim Çocuk Ruh Sağlığı. (1. Basım). İstanbul: Alfa.
• Steele, S. (1983). Health Promotion of the Child with Long-Term Illness. (3rd ed). Norwalk, CT: Appleton-Century-Crofts.
• Trawick-Swith, J. (2013). Erken Çocukluk Döneminde Gelişim. Berrin Akman(Çev.Ed.), Ankara:Nobel.
• Turul, T. ve Tezcan, İ. (2003). Primer İmmün Yetmezlik Hastalıklarına Yaklaşım. Sted, 12:7, 253-257.
• Tümkaya, S. (2012). Erken Çocukluk Eğitimi. Fikret Gülaçtı(Ed.), Okul Öncesi Eğitim Döneminde Ailenin Rolü ve Önemi(s.336-367). Ankara: Pegem.
• Türkoğlu, B.; Çeliköz, N. ve Uslu, M.(2011). 3-6 Yaş Aralığında Çocuğu Olan Babaların Nitelikli Zaman Algılarına Dair Görüşleri. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi. Mayıs 2013 Cilt:2 Sayı:2 Makale No:06 ISSN: 2146-9199.
• Ünal, Ö. ve Günlemez, A.(2012). Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Dergisi, 55: 37-41.
• Üstünoğlu, Ü. (1990). Ailelerin Okulöncesi Dönemin Önemi Konusunda Bilinçlendirilmesi. Aile Eğitim Raporu. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Eğitim Fakültesi.
• Valero de Bernabe, J.; Soriano, T.; Albaladejo, R.Juarranz, M.; Calle, M.; Martinez, D. ve Dominguez-Rojas, V. (2004). Risk Factors for Low Birth Weight : A Review. European Journal of Obstetricks ande Gynecology and Reproductive Biology, 116, 3-15.
• Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2003). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara:Seçkin.
• Yörükoğlu, A. (1979). Çocuk Ruh Sağlığı. Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları: İstanbul.