İŞBİRLİKLİ PROBLEM ÇÖZME STRATEJİLERİ ÖĞRETİMİNİN ÖĞRENCİLERİN BAŞARISI VE BAŞARI GÜDÜSÜ ÜZERİNDEKİ ETKİLERİ

Year 2009, Volume: 6 Issue: 1, 13 - 27, 11.10.2010

Tolga Gök , İlhan Sılay

Abstract

Bu araştırmada, işbirlikli problem çözme stratejileri öğretiminin, öğrencilerin fizik başarısı ve başarı güdüsü üzerindeki etkilerinin ortaya çıkarılması amaçlanmaktadır. Denel işlemler, 2005-2006 eğitim-öğretim yılı güz yarıyılında İzmir ili sınırları içinde bulunan bir ortaöğretimin 10. sınıf öğrencileri üzerinde yürütülmüştür. Araştırmada kontrol gruplu ön test-son test araştırma modeli kullanılmıştır. Araştırma deney ve kontrol grubu olmak üzere iki grup üzerinde yürütülmüştür. Araştırmanın verileri, Fizik Başarı Testi, Problem Çözme Stratejileri Ölçeği ve Başarı Güdüsü Ölçeği ile toplanmıştır. Araştırma sırasında, deney grubuna problem çözme stratejileri işbirlikli öğrenme yöntemi ile verilirken kontrol grubuna problem çözme stratejileri geleneksel öğretim yöntemleri ile verilmiştir. Araştırma sonucunda, deney grubunun ortalama değerlerinin kontrol grubunun ortalama değerlerine göre daha yüksek olduğu bulunmuştur. Deney ve kontrol gruplarının ölçümleri arasında deney grubu lehine anlamlı fark bulunmuştur.

Keywords

Problem Çözme Stratejileri, İşbirlikli Öğrenme, Başarı Güdüsü

References

• Açıkgöz, K.Ü. (2003). Etkili öğrenme ve öğretme. İzmir: Eğitim Dünyası Yayınları.
• Altınok, H. (2004). İşbirlikli ve bireysel kavram haritalamanın fen başarısı ve başarı güdüsü üzerindeki etkileri. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 40, 484-503.
• Altun, M. (2002). İlköğretim ikinci kademede matematik öğretimi. Bursa: Alfa Yayıncılık.
• Berk, R.A. & Griesemer, H.A. (1976). Iteman: An item analysis, program for tests, questionnaires, and scales, Educational and Psychological Measurement, 36 (1), 189-191.
• Brophy, J. (1998). Motivating students to learn. United States of America: McGraw Hill.
• Can, H. (1985). Başarı güdüsü ve yönetsel başarı. HÜİİBF Yayını, No: 12.
• Chang, H.P. & Lederman, N.G. (1994). The effects of levels of cooperation within physical laboratory groups on physical science achievement. Journal of Research in Science Teaching, 31(2), 167-181.
• Ellez, A.M. (1999). Öğretim elemanı stresi ve başarı güdüsü, Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.
• Dhillon, A.S. (1998). Individual differences within problem-solving strategies used in physics. Science Education, 32 (3), 379-405.
• Gök, T. & Sılay, İ. (2004). İşbirlikli gruplarda problem çözme öğretim yönteminin özel görelilik kuramı konusuna uygulanması üzerine bir çalışma. VI. Ulusal Fen ve Matematik Eğitimi Kongresi, Marmara Üniversitesi, İstanbul.
• Hatfield, M.M., Edwards, N.T. & Bitter, G.G. (1997). Mathematics methods for elementary and middle school teachers. Boston: Allyn-Bacon.
• Heller, P., Keith, R. & Anderson, S. (1992). Teaching problem-solving through cooperative grouping part I: Group versus individual problem-solving. American Journal of Physics, 60, 627-636.
• Hollabaugh, M. (1995). Physics problem solving in cooperative learning groups. Unpublished doctoral dissertation, Minnesota University.
• Huffman, D. W. (1994). The effect of explicit problem solving instruction on students’ conceptual understanding of Newton’s Laws. Unpublished doctoral dissertation, Minnesota University.
• İsrael, E. (2003). Problem çözme stratejileri, başarı düzeyi, sosyo-ekonomik düzey ve cinsiyet ilişkileri. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.
• Kalaycı, Ş. (2006). SPSS uygulamalı çok değişkenli istatistik teknikleri: Ankara: Asil Dağıtım Ltd. Şti.
• Kaptan, F. & Korkmaz, H. (2002). The effects of cooperative problem-solving approach on creativity in science course. Journal of Qafqaz, 9, 143-150.
• Leonard, W.L., Dufrense, R.J. & Mestre, J.P. (1996). Using qualitative problemsolving strategies to highlight the role of conceptual knowledge in solving problems. American Journal of Physics, 64 (12), 1495-1503.
• Morse, L.W. & Morse, D.T. (1995). The influence of problem-solving strategies and previous training on performance of convergent and divergent thinking. Journal of Instructional Psychology, 22, 4.
• Özdamar, K. (2002). Paket programlar ile istatistiksel veri analizi. Eskişehir: Kaan Kitabevi.
• Shachar, H & Fischer, S. (2004). Cooperative learning and the achievement of motivation and perceptions of students in 11th grade chemistry classes. Learning and Instruction, 14 (1), 69-87.
• Slavin, R. (1990). Cooperative learning: theory and practice. New Jersey: Prentice Hall.
• Tao, P.K. (2001). Confronting students with multiple solutions to qualitative physics problems. Physics Education, 36 (2), 135-139.
• Tavşancıl, E. (2002). Tutumların ölçülmesi ve SPSS ile veri analizi. Ankara: Nobel Yayıncılık.
• Tella, A. (2007). The impact of motivation on student’s academic achievement and learning outcomes in mathematics among secondary school students in Nigeria. Eurasia Journal of Mathematics, Science & Technology Education, 3 (2), 149-156.