İLKÖĞRETİM BİRİNCİ KADEME ÖĞRENCİLERİNİN SINIF-İÇİ OLUMSUZ DAVRANIŞLARININ DEĞERLENDİRİLMESİ

Year 2006, Volume: 3 Issue: 1, 119 - 134, 23.03.2012

Engin Karadağ Ahmet Öney

Abstract

Eğitim; yaşam boyu süren, zaman ve mekân yönünden kapsamlı ve
çok boyutlu olan süreçtir. Bu sürecin hedefi bireyde istenilen yönde
davranış değişikliği sağlamak ve bireyi toplumun yararlı bir üyesi haline
getirmektir. Bununla birlikte ilköğretim birinci kademede öğrencileri farklı
çevrelerden ve ailelerden gelmişlerdir. Bu öğrencilerin her biri farklı
davranış özelliklerine sahiptirler. Öğrencilerin büyük bir bölümü ilk defa
ailelerinden ayrılmakta, yeni bir ortama girmektedirler. Bu faktörlerden
dolayı öğrenciler gerek okulda gerek sınıf içinde farklı davranışlar
gösterir/er. Her kurumun olduğu gibi okulun da kendine özgü kuralları
vardır. Öğrenci davranışları bu kuralların dışında olduğu zaman olumsuz
davranışlar olarak nitelendirilmektedir.
Bu çalışma ilköğretim birinci kademe öğrencilerinin eğitim-öğretimi
engelleyen olumsuz davranışlarının neler olduğunun öğretmen ve öğrenci
görüşlerine göre değerlendirmektir. Bunun için öğrencilerin sınıf içinde
öğretmenlerine karşı gösterdikleri olumsuz davranışları, öğrencilerin sınıf
İçinde arkadaşlarına karşı gösterdikleri olumsuz davranışları
incelenmesidir.

Keywords

Eğitim, Olumsuz Davranış, Öğrenci

References

• Alkan, C. (1979). Eğitim Ortamları. Ankara: Ankara Üniversitesi. Eğitim Fakültesi Yayınları. No:85.
• Cüceloğlu, D. (1993). Yeniden İnsan İnsana. İstanbul: Remzi Kitabevi.
• Çağlar, D. (1974). Uyumsuz Çocuklar ve Eğitimi. Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Fakültesi Yayınları No:45.
• Demirel, Ö. (1995). Genel Öğretim Yöntemleri. Ankara: USEM Yayınları
• DPT (Devlet Planlama Teşkilatı) (1995). Yedinci Beş Yıllık Kalkınma Planı. Ankara.
• Enç, M. (1980). Ruh Bilim Terimleri Sözlüğü. Ankara: Türk Dil Kurum Yayınları.
• Ergin, A. (1998). Öğrenim Teknolojisi İletişim. Ankara: Anı Yayıncılık.
• Ertürk, S. (1993). Eğitimde Program Geliştirme. Ankara: Yeikentepe Yayınları.
• MEB (Milli Eğitim Bakanlığı). (1997) Tebliğler Dergisi, Konu: Milli Eğitim Bakanlığı İlköğretim Kurumları Yönetmeliğinin Bazı Maddelerinin Değiştirilmesine Dair Yönetmelik. Cilt:60. Sayı:2481. Ankara.
• Özdü, İ. (1979). Eğitimsel İletişim ve Eğitim Teknolojisi Ankara: Yüksek Öğretmen Okulu Yayınları. No: 36.
• Şenyapılı, Ö. (1981). Toplum ve İletişim. Ankara.
• Uz, Ç. (1989). Aile İçindeki Şiddetin Çocuk Üzerindeki Etkileri. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi), İzmir: Ege Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Yavuzer, H. (1993). Çocuk Psikolojisi. İstanbul: Remzi Kitabevi.