Bu çalışmada Juan Bosch’un “Un niño” ve José Luis González’in
“En el fondo del caño hay un negrito” başlıklı öykülerindeki çocuk kişiler,
anlatıbilimsel bakış açısından ele alınmaktadır. Anlatı çatısının, her iki
metinde de başkişi olan çocuk özneyi nasıl kısıtladığı incelenmektedir. Buna
bağlı olarak, 20. yy’nin ilk yarısında Latin Amerika’daki yaşam koşulları
gibi, öykülerdeki metin dışı öğelere de değinilmektedir. Her iki yazar da
yabancılaştırılmış düşmanca bir ortamda yaşayan, ötekileştirilmişsıradan
insanları ele almaktadır. González’in öyküsü şehir yaşamının yoksulluğu
ve katlanılmazlığına dayanırken; Bosch, öyküsünü, yoksul köy yaşamını
şehrin iğrençliklerine tercih eden köylüler üzerinden kurmaktadır
Subjects | Creative Arts and Writing |
---|---|
Journal Section | Makaleler |
Authors | |
Publication Date | April 20, 2016 |
Submission Date | May 1, 2016 |
Published in Issue | Year 2013 Volume: 26 Issue: 1 |