Wellness in Older Adults from a Gerontological Perspective

Year 2021, Volume: 41 Issue: 2, 243 - 260, 31.12.2021

Nazmiye Tuğba Bahar Hüseyin Başıbüyük

Abstract

The aim of this study is to evaluate from a gerontological point of view the effects of health promoting lifestyles and sociodemographic factors on the wellness of older individuals aged 60 or older living in Antalya. The study also aims to determine the extent of the impacts from the factors affecting these individuals’ wellness. A total of 211 female and 189 male participants were interviewed. The study uses the probability sampling technique. The interviews were conducted on a voluntary basis in public places in the districts, such as parks, gardens, marketplaces, bazaars, and households. Data were collected using a sociodemographic information form, the Health Promoting Lifestyle Profile II (Walker & Hill-Polerecky; adapted to Turkish by Bahar et al., 2008), and the Flourishing Scale (Diener et al., 2009). The data were analyzed for descriptive statistics. The independent samples t-test was used for two independent groups, and one-way analysis of variance (ANOVA) was used for multiple comparisons and correlation tests for intergroup relationships. A p < .05 has been accepted as the level of significance. Tukey HSD values were examined in order to identify any meaningful differences between groups. As a result of the study, gender, educational status, perceived income status, and adopting health promoting lifestyle behaviors were found to be related to wellness. A scheme was suggested on how to reach wellness from a gerontological perspective.

Keywords

Wellness, Health promoting lifestyles, Sociodemographic factors, Aging, Gerontological perspective

References

• Aktan, C. C. (2008). Yeni değişim dinamikleri ve devletin yeni rolü. http://www.canaktan.org/yenitrendler/ devlet-felsefe/degisim-devletin-rolu.html Ardell, D. B. (1998). The history of wellness. Ardell Wellness Report, 50, 3–11.
• Askegaard, M. L. (2000). The impact of college wellness course on wellness knowledge, attitude, and behavior (Doctoral dissertation). University of North Dakota, ND, USA.
• Bahar, N. T., & Başıbüyük, H. H. (2019). Antalya 60+ Tazelenme Üniversitesi öğrencilerinin iyilik halinin değerlendirilmesi. Ankara Sağlık Bilimleri Dergisi, 8(1), 160–173.
• Bahar, Z., Beşer, A., Gördes, N., Ersin, F., & Kıssal, A. (2008). Sağlıklı Yaşam Biçimi Davranışları Ölçeği II’nin geçerlik ve güvenilirlik çalışması. Cumhuriyet Hemşirelik Dergisi, 12(1), 1–13.
• Baltes, P. B., & Baltes, M. M. (1992). Gerontologie: Begriff, Herausforderung und Brennpunkte. In P. B. Baltes, J. Mittelstrass, & U.M. Staudinger (Eds.), Alter und altern (pp. 1–34). De Gruyter.
• Başıbüyük, H. H. (2017). Biyogerontolojide güncel gelişmeler: Yeni araştırma perspektifleri. Yaşlı Sorunları Araştırma Dergisi Elderly Issues Research Journal, 10(1), 51–59.
• Bayrak Özarslan, Ö. (2013). Diyabetik koroner arter hastalarında sağlıklı yaşam biçimi davranışları ve yaşam kalitesinin belirlenmesi (Master’s thesis). Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara, Turkey.
• Bishop, F., & Yardley, L. (2010). The development and initial validation of a new measure of lay definitions of health: The Wellness Beliefs Scale. Psychology and Health, 25(3), 271–287.
• Biswas Diener, R., & Dean, B. (2007). Positive psychology coaching putting the ccintific happinessto work for your clients. John Wiley & Sons, Inc.
• Brandt, M., Kaschowitz, J., & Quashie, T. (2021). Socioeconomic inequalities in the wellbeing of informal caregivers across Europe. Aging & Mental Health. https://dx.doi.org/10.1080/1360786 3.2021.1926425
• Cummins, R. A. (2000). Personal income and subjective wellness: A review. Journal of Happiness Studies, 1, 133–158.
• Çallı, D. (2014). Tip 2 diyabetli hastaların diyabet yönetimine ilişkin öz-etkililik algısı ve iyilik halinin değerlendirilmesi (Master’s thesis). Pamukkale Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Denizli, Turkey.
• Çolak, F. D., Akyürek, G., Abaoğlu, H., & Bumin, G. (2018). Üniversite öğrencilerinde zaman yönetimi becerileri ile iyilik hali arasındaki ilişkinin incelenmesi. Ergoterapi ve Rehabilitasyon Dergisi, 6(1), 43–48.
• Demirbaş Çelik, N., & Korkut Owen, F. (2017). Sağlıklı yaşam biçimi davranışlarının iyilik halini yordayıcılığı. Journal of Strategic Research in Social Science, 3, 69–88.
• Diener, E., & Diener, C. (1996). Most people are happy. Psychological Science, 7, 181–185.
• Diener, E., Suh, E. M., Lucas, R. E., & Smith, H. L. (1999). Subjective wellness: Three decades of progress. Psychological Bulletin, 125(2), 276–302.
• Diener, E., Wirtz, D., Tov, W., Kim-Prieto, C., Choi, D., Oishi, S., & Biswas-Diener, R. (2009). New measures of well-being: Flourishing and positive and negative feelings. Social Indicators Research, 39, 247–266.
• Dixon-Rayle, A., & Myers, J. E. (2004). Counseling adolescents toward wellness: The roles of ethnic identity, acculturation, and mattering. Professional School Counseling, 8, 81–90. Doğan, T. (2006). Üniversite öğrencilerinin iyilik halinin incelenmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 30, 120–129.
• Doğan T. (2008). Psikolojik belirtilerin yordayıcısı olarak sosyal destek ve iyilik hali. Türk PDR Dergisi, 26, 30–44.
• Doğan, T., & Yıldırım, İ. (2006). Üniversite öğrencilerinin iyilik halinin “arkadaşlık” ve “sevgi” boyutlarının incelenmesi. Eğitim Araştırmaları, 24, 77–86.
• Dost, T. M. (2004). Üniversite öğrencilerinin öznel iyi oluş düzeyleri (Doctoral dissertation). Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Doktora Tezi, Ankara, Turkey.
• Dunn, H. (1958). Significance of levels of wellness in aging. Geriatrics, 13, 51–57.
• Els, D. A., & De la Rey, R. P. (2006). Developing a holistic wellness model. SA Journal of Human Resource Management, 4(2), 46–56.
• Fidan, M., & Usta, F. (2013). İyilik hali ölçeğinin Türkçe formunun güvenirlik ve geçerliğinin incelenmesi. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 2(3), 265–269.
• Gill, C. (2005). The relationship among spirituality, religiosity, and wellness for poor, rural women (Doctoral dissertation). University of North Carolina, USA.
• Gür, G., & Sunal, N. (2019). Koroner arter hastalarında sağlık algısı ve sağlıklı yaşam biçimi davranışlarının belirlenmesi. Sağlık Bilimleri ve Meslekleri Dergisi, 6(2), 1–12.
• Hatfield, T., & Hatfield, S. R. (1992). As if your life depended on it: Promoting cognitive development to promote wellness. Journal of Counseling and Development, 71(2), 164-167.
• Hettler, B. (1980). Wellness promotion on a university campus. Family & Community Health, 3(1), 77–95.
• Kasapoğlu, F. (2013). Üniversite öğrencilerinde iyilik hali ile özgecilik arasındaki ilişkinin incelenmesi (Master’s thesis). İnönü Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Malatya, Turkey.
• Kasapoğlu, F. (2014). İyilik hali ile özgecilik arasındaki ilişkinin incelenmesi. Hikmet Yurdu Düşünce- Yorum Sosyal Bilimler Araştırma Dergisi, 7(13), 271–288.
• Kasser, T, & Ryan, R. (1993). A dark side of the American dream: Correlates of financial success as a central life aspiration. Journal of Personality and Social Psychology, 65(2), 410–422.
• Koçoğlu, D., & Akın, B. (2009). Sosyoekonomik eşitsizliklerin sağlıklı yaşam biçimi davranışları ve yaşam kalitesi ile ilişkisi. Dokuz Eylül Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Elektronik Dergisi, 2(4), 145–154.
• Korkut Owen, F., & Demirbaş Çelik, N. (2018). Yaşam boyu sağlıklı yaşam ve iyilik hali. Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar, 10(4), 440–453.
• Korkut Owen, F., Demirbaş Çelik, N., & Doğan, T. (2017a). Üniversite öğrencilerinde iyilik halinin yordayıcısı olarak psikolojik sağlamlık. Electronic Journal of Social Sciences, 16(64), 1461–1479.
• Korkut Owen, F., Demirbaş Çelik, N., & Doğan T. (2017b). Yetişkinlerde iyilik hali. Journal of International Social Research, 10(53), 600–611.
• Korkut Owen, F., Demirbaş Çelik, N., & Doğan T. (2018). Yaş, cinsiyet ve yaşam doyumlarına göre ortaöğretim öğrencilerinde iyilik hali. Journal of History Culture and Art Research, 7(1), 379–397. http://dx.doi.org/10.7596/taksad.v7i1.1222
• Kurtkapan, H. (2019). Kentte yaşayan emeklilerin iyi oluş halleri: İstanbul örneği. Turkish Studies Social Sciences, 14(1), 119–131.
• Kwon, M. (2019). factors influencing quality of life elderly who live alone, depending on gender. Journal of Digital Convergence, 17(1), 365–373.
• Makinson, L. S. (2001). The relationship of moral identity, social interest, gender, and wellness among adolescents. US: ProQuest Information and Learning. Dissertation Abstracts International Section A: Humanities and Social Sciences, 62(6), 2037.
• Myers, J. E., Sweeney, T. J., & Witmer, J. M. (2000). The wheel of wellness counseling for wellness: A holistic model for treatment planning. Journal of Counseling and Development, 78, 251–266.
• Myers, J. E., & Williard, K. (2003). Integrating spirituality into counselor preparation: A developmental approach. Counseling and Values, 47, 142–155.
• Nagaraj, M., & Nithyanandan, D. V. (2019). Death anxiety and psychological wellbeing of institutionalized elderly: Relationship, association, and influences of demography. Indian Journal of Gerontology, 33(3), 255–267.
• Oleckno, W. A., & Blacconiere, M. J. (1990). Wellness of college students and differences by gender, race, and class standing. College Student Journal, 24(4), 421–429.
• Onuoha, C. U., & Olasen, J. T. (2021). Explaining psychological wellbeing in old age: Do gender and perceived social support matter? IFE PsychologIA: An International Journal, 29(1), 95–104.
• Özen, Ö. (2005). Ergenlerin öznel iyi oluş düzeyleri (Master’s thesis). Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara, Turkey.
• Pender, N. J., Barkauskas, V. H., Hayman, L., Rice, V. H., & Anderson, E. T. (1992). Health promotion and disease prevention: Toward excellence in nursing practice and education. Nursing Outlook, 40(3), 106–112.
• Roothman, B., Kirsten, D. K, & Wissing, M. (2003). Gender differences in aspects of psychological well being. South African Journal of Psychology, 33(4), 212–218.
• Roysamb, E., Harris, J. R., Magnus, P., Vitterso, J., & Tambs, K. (2002). Subjective wellness sex specific effects of genetic and environmental factors. Personality and Individual Differences, 32(2), 211–223.
• Rueda, S., Artazcoz, L., & Navarro, V. (2008). Health inequalities among the elderly in Western Europe. Journal of Epidemiology & Community Health, 62(6), 492–498. https://dx.doi.org/10.1136/ jech.2006.059279
• Saeidlou, S., Bektaş, Y., Bahar, N. T., Akkaya, D., & Özgün-Başıbüyük, G. (2019, April). 21.yüzyılda toplum yaşlanması. Paper presented at the 1st International Cappadochia Philosophy & Social Sciences Congress (pp. 111–116). Nevşehir, Turkey.
• Tufan İ. (2005). Gerontolojik müdahale: Türkiye’de neden gereklidir, nasıl olmalıdır? GeroPape1r, 2: 1–5.
• Tufan İ. (2016a). Bakıma muhtaç Türkiye’de Alzheimer hastası yaşlıların bakımı. Koç Üniversitesi Yayınları.
• Tufan, İ. (2016b). Antik çağ’dan günümüze yaşlılık ve yaşlanma. Nobel Yayıncılık. Tufan İ. (2018). İntervensiyon gerontolojisi. http://itgevakiftr.com/2018/10/17/intervensiyongerontolojisi/
• Tufan İ. (2019a). Gerontolojik önlemlere neden ihtiyacımız var? http://itgevakiftr.com/2019/04/20/ gerontolojik-onlemlere-nicin-ihtiyacimiz-var/
• Tufan İ. (2019b). Yaşlanma ve yaşlılığa gerontolojik bakış. http://itgevakiftr.com/2019/04/28/ yaslanma-ve-yasligagerontolojik-bakis%ef%bb%bf/
• Tufan, İ., Seeberger, B., & Şahin, S. (2017). Türkiye’de ileri yaşlılar. In İ. Tufan & M. Durak (Eds.), Gerontoloji (Cilt I). Nobel Yayıncılık.
• Tufan, İ., Yurcu, G., Aybar, H., & Akıncı, Z. (2018). The effect of gero-recreational activities on psychological wellness. Paper presented at the 8th International Social and Applied Gerontology Symposium (pp. 66–76). Antalya, Türkiye.
• Tuzgöl Dost, M. (2010). Güney Afrika ve Türkiye’deki üniversite öğrencilerinin bazı değişkenlere göre öznel iyi oluş ve yaşam doyumlarının incelenmesi. Eğitim ve Bilim, 35(158), 75–89.
• Turkish Statistical Insitute. (2018). Yıllara, yaş grubuna ve cinsiyete göre nüfus; nüfus projeksiyonları, 2018-2080. http://www.tuik.gov.tr
• Turkish Statistical Institute. (2019). Adrese dayalı nüfus kayıt sistemi. https://biruni.tuik.gov.tr/ medas/?kn=95&locale=tr
• Walker, S., & Hill-Polerecky, D. (1996). Psychometric evaluation of the Health-Promoting Lifestyle Profile II (Unpublished manuscript). Omaha, University of Nebraska Medical Center