Bir dilin zaman içerisindeki gelişiminden söz ederken, dilin yapısal niteliklerini kavramak amacıyla 0 dildeki kimi özel dönemleri belirlemek ve bunlar üzerinde çalışma yapmak gerekir. Bu tür bir çaba, Türkçe ve Türkçe’nin kimi önemli dönemleri için de sarfedilebilir. Bilindiği üzere 11. asrın başlarından itibaren bölgeye yerleşmeye başlayan Anadolu’nun yeni Türk sakinleri, bu önemli bölgenin siyasi, iktisadi, toplumsal ve kültürel manzarasını şekillendirmiştir. Fakat bu dönüşüm yalnızca, Küçük Asya’nın yerleşik halklarını etkilemekle kalmamıştır. Bu kitlesel göç ve yerleşim aynı zamanda bu yeni grupların yapısında da kayda değer sonuçlar doğurmuştur Bu makale, bu dönemin başlarında Türkçe’nin dil süreçleri ve bu dönüşüm döneminin önde gelen temsilcilerini ele almaktadır. Türkiye Türkçesi'ne bugüne kadar kaynaklık teşkil edecek olan Oğuzca’nın daha derinlikli bir dil hâline gelmesinde katkıda bulunan Aşık Paşa, Yunus Emre, Gülşehrî, Hoca Mesud, Şeyhoğlu Mustafa, Devletoğlu Yusuf bu dönemin en parlak isimleridir. Bu yazı, bu dönemi sözü edilen şairlerden seçilmiş parçalarla ele almaktadır
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | August 8, 2012 |
Submission Date | August 8, 2012 |
Published in Issue | Year 2007 Volume: 37 Issue: 37 |