Bu makale, 2004–2024 döneminde Türkiye’nin Kıbrıs’a yönelik dış politikasını uluslararası ilişkiler kuramları çerçevesinde süreç analizi yöntemiyle incelemektedir. Makalenin temel argümanı, Türkiye’nin söz konusu dönemde dış politikasını şekillendiren faktörlerin realizm, neo-realizm, liberalizm, neo-liberal kurumsalcılık ve sosyal inşacılık teorileriyle açıklanabileceği ve farklı dönemlerde farklı teorilerin öne çıktığıdır. Çalışma, yalnızca söylemleri değil; Annan Planı referandumu, AB müzakere süreci, Doğu Akdeniz enerji krizi, Crans-Montana görüşmeleri ve Maraş açılımı gibi somut dış politika davranışlarını da analiz etmektedir. Federasyon ve iki devletli çözüm modellerinin karşılaştırmalı incelemesi, Türkiye’nin politikalarının zaman içinde liberal işbirliğinden realist güç siyasetine ve son olarak iki devletli çözüm odaklı sosyal inşacı kimlik temelli bir yaklaşıma evrildiğini ortaya koymaktadır. Analiz sonucunda, Türkiye'nin federasyon temelli çözümden uzaklaşarak egemen eşitlik temelinde iki devletli çözüm tezine yönelmesinin uluslararası alanda diplomatik yalnızlığı artırdığı, ancak ulusal çıkar ve güvenlik perspektifinden daha sürdürülebilir bir strateji oluşturduğu sonucuna ulaşılmaktadır. Ayrıca Türkiye'nin dış politika söylem ve pratiklerindeki dönüşümün, bölgesel ve küresel aktörlerin tutumları ile karşılıklı etkileşim içinde gerçekleştiği vurgulanmaktadır.
Kıbrıs Sorunu Federasyon İki Devletli Çözüm Türkiye'nin Dış Politikası Uluslararası İlişkiler Kuramları
This article analyses Türkiye's foreign policy towards the Greek Cypriot Administration of Southern Cyprus (GCASC) in the period 2004-2024 through process analysis within the framework of international relations theories. The main argument of the article is that the factors shaping Türkiye's foreign policy in this period can be explained by the theories of realism, neo-realism, liberalism, neo-liberal institutionalism and social constructionism and that different theories are prominent in different periods. By comparatively analysing the federation and two-state solution models, the study finds that Türkiye’s policies towards the GCASC have evolved over time from liberal cooperation to realist use of force and finally to a social constructionist identity-based discourse focused on a two-state solution. The analysis concludes that Türkiye’s shift away from a federation-based solution and towards a two-state solution on the basis of sovereign equality increases diplomatic isolation in the international arena, but creates a more sustainable strategy from a national interest and security perspective. It is also emphasized that the transformation in Türkiye’s foreign policy discourse has taken place in interaction with the attitudes of regional and global actors.
Cyprus Issue Federation Two-State Solution Türkiye's Foreign Policy International Relations Theories
| Primary Language | Turkish |
|---|---|
| Subjects | Regional Studies |
| Journal Section | Original Research Articles |
| Authors | |
| Early Pub Date | September 18, 2025 |
| Publication Date | November 11, 2025 |
| Submission Date | May 20, 2025 |
| Acceptance Date | September 10, 2025 |
| Published in Issue | Year 2025 Volume: 7 Issue: 2 |