Bu çalışmanın amacı
ortaokul altıncı sınıf öğrencilerinin kullandıkları okuma stratejilerini
belirlemektir. Bu amaçla İstanbul ilindeki bir İmam Hatip
Ortaokulunda öğrenim görmekte olan 28 altıncı sınıf öğrencisi ile yarı
yapılandırılmış görüşmeler gerçekleştirilmiştir. Verilerin çözümlenmesinde
betimsel analiz tekniği kullanılmıştır. Araştırmanın sonucunda öğrencilerin
okuma sürecinde kullandıkları stratejiler ortaya çıkarılmıştır.
Akyol, H. (2014).Okuma. Kırkkılıç, A. ve Akyol, H. (Ed.), İlköğretimde Türkçe öğretimi (ss. 15-48). Ankara: Pegem Akademi.
Arıcı, A. F. (2012). Okuma eğitimi (3. Baskı). Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
Ausburn, L.J. ve F. B. Ausburn (1978). Visual Literacy: Background Theory and Practice, Programmed Learning And Educational Technology. 15(4), 291-297.
Aytaş, G.(2005). Okuma eğitimi. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 3(4), 461-470.
Balcı, Ahmet. (2013). Okuma ve anlama eğitimi. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
Belet, D. ve Ş. Yaşar. (2007). Öğrenme stratejilerinin okuduğunu anlama ve yazma becerileri ile Türkçe dersine ilişkin tutumlara etkisi. Eğitimde Kuram ve Uygulama, 3(1), 69-86.
Cemiloğlu, M. (2005). İlköğretim okullarında Türkçe öğretimi (5. Baskı). Bursa: Alfa Aktüel Yayınları.
Çelik, C.E. (2006). Sesli ve sessiz okuma ile içten okumanın karşılaştırılması. D.Ü.Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi. 7, 18-30.
Çiftçi, M. (2000). Sesli okuma. Bilge Dergisi, 24, 178-183.
Debes, J. (1968). Some foundations for visual literacy. Audiovisual Instruction, 13(9), 961-964.
Demirel, Ö. ve Şahinel, M. (2006). Türkçe öğretimi. Ankara: Usem Yayınları.
Dilidüzgün, S. (2004). İletişim odaklı Türkçe kitaplarında çocuk kitapları. İstanbul: Morpa Kültür Yayınları.
Doğan, Y. (2011). Dinleme eğitimi. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
Emiroğlu, H. (2014). Eleştirel okuma yönteminin eleştirel okuma becerisine etkisi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Düzce Üniversitesi, Düzce.
Epçaçan, C. (2009). Okuduğunu anlama stratejilerine genel bir bakış. Uluslar Arası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 2(6), 207-223.
Gambrell, L.B. (2011). Seven rules of engagement: what’s most important to know about motivation to read. The Reading Teacher, 65(3), 172-178.
Güneş, F. (2014). Türkçe öğretimi yaklaşımlar ve modeller. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
Karatay, H. (2010). İlköğretim öğrencilerinin okuduğunu kavrama ile ilgili bilişsel farkındalıkları. Türklük Bilimi Araştırmaları, 27(27), 457-475.
Karatay, H. (2014). Okuma eğitimi kuram ve uygulama. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
MEB, (2006). İlköğretim Türkçe dersi (6, 7, 8. sınıflar) öğretim programı. Ankara: MEB Yayınevi.
MEB, (2009). İlköğretim Türkçe (1-5. Sınıflar) Öğretim Programı ve Kılavuzu, Ankara: MEB Basımevi.
Odabaş, H., Odabaş, Z. Y. ve Polat, C. (2008). Üniversite öğrencilerinin okuma alışkanlığı: Ankara Üniversitesi örneği. Bilgi Dünyası, 9(2), 431-465.
Özyar, G. S. (2012). Okuma Becerisinin Geliştirilmesi ve Çocuğun Dil-Kavram Gelişmesi Bağlamında Yalvaç Ural’ın Çocuk Kitapları. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). İstanbul Üniversitesi/Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Özyılmaz, G.ve Alcı, B. (2011). İlköğretim 7. Sınıf öğrencilerine okuduğunu anlama stratejilerinin öğretiminin okuduğunu anlama başarısı üzerine etkisi. Kuramsal Bilim, 4 (1), 71-94.
Sever, S. (1994). Türkçe öğretiminde uygulanan tam öğrenme kuramı ilkelerinin, öğrencilerin okuduğunu anlama ve yazılı anlatım becerilerindeki erişiye etkisi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 27(1), 121-171.
Sever, S. (2007) Çocuk ve edebiyat (3. Baskı). Ankara: Kök Yayıncılık.
Ünal, F.T. ve Yeğen, Ü. (2013). Türkçe öğretmenlerinin okuma yöntem-tekniklerini ve araç-gereçlerini kullanma durumları. Turkish Studies 8(4), 1351-1365.
Yıldırım, A. ve Şimşek, H.(2003). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri (8. Baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Yıldız M. ve Akyol, H. (2011). İlköğretim 5. sınıf öğrencilerinin okuduğunu anlama, okuma motivasyonu ve okuma alışkanlıkları arasındaki ilişki. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 31(3), 793-815.
Yılmaz, M. (2008). Türkçede Okuduğunu anlama becerilerini geliştirme yolları. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 5(9), 131-141.
Yin, R. K. (2014). Case study research: Design and methods. California: Sage.
Year 2019,
Volume: 1 Issue: 1, 100 - 135, 30.06.2019
Akyol, H. (2014).Okuma. Kırkkılıç, A. ve Akyol, H. (Ed.), İlköğretimde Türkçe öğretimi (ss. 15-48). Ankara: Pegem Akademi.
Arıcı, A. F. (2012). Okuma eğitimi (3. Baskı). Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
Ausburn, L.J. ve F. B. Ausburn (1978). Visual Literacy: Background Theory and Practice, Programmed Learning And Educational Technology. 15(4), 291-297.
Aytaş, G.(2005). Okuma eğitimi. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 3(4), 461-470.
Balcı, Ahmet. (2013). Okuma ve anlama eğitimi. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
Belet, D. ve Ş. Yaşar. (2007). Öğrenme stratejilerinin okuduğunu anlama ve yazma becerileri ile Türkçe dersine ilişkin tutumlara etkisi. Eğitimde Kuram ve Uygulama, 3(1), 69-86.
Cemiloğlu, M. (2005). İlköğretim okullarında Türkçe öğretimi (5. Baskı). Bursa: Alfa Aktüel Yayınları.
Çelik, C.E. (2006). Sesli ve sessiz okuma ile içten okumanın karşılaştırılması. D.Ü.Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi. 7, 18-30.
Çiftçi, M. (2000). Sesli okuma. Bilge Dergisi, 24, 178-183.
Debes, J. (1968). Some foundations for visual literacy. Audiovisual Instruction, 13(9), 961-964.
Demirel, Ö. ve Şahinel, M. (2006). Türkçe öğretimi. Ankara: Usem Yayınları.
Dilidüzgün, S. (2004). İletişim odaklı Türkçe kitaplarında çocuk kitapları. İstanbul: Morpa Kültür Yayınları.
Doğan, Y. (2011). Dinleme eğitimi. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
Emiroğlu, H. (2014). Eleştirel okuma yönteminin eleştirel okuma becerisine etkisi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Düzce Üniversitesi, Düzce.
Epçaçan, C. (2009). Okuduğunu anlama stratejilerine genel bir bakış. Uluslar Arası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 2(6), 207-223.
Gambrell, L.B. (2011). Seven rules of engagement: what’s most important to know about motivation to read. The Reading Teacher, 65(3), 172-178.
Güneş, F. (2014). Türkçe öğretimi yaklaşımlar ve modeller. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
Karatay, H. (2010). İlköğretim öğrencilerinin okuduğunu kavrama ile ilgili bilişsel farkındalıkları. Türklük Bilimi Araştırmaları, 27(27), 457-475.
Karatay, H. (2014). Okuma eğitimi kuram ve uygulama. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
MEB, (2006). İlköğretim Türkçe dersi (6, 7, 8. sınıflar) öğretim programı. Ankara: MEB Yayınevi.
MEB, (2009). İlköğretim Türkçe (1-5. Sınıflar) Öğretim Programı ve Kılavuzu, Ankara: MEB Basımevi.
Odabaş, H., Odabaş, Z. Y. ve Polat, C. (2008). Üniversite öğrencilerinin okuma alışkanlığı: Ankara Üniversitesi örneği. Bilgi Dünyası, 9(2), 431-465.
Özyar, G. S. (2012). Okuma Becerisinin Geliştirilmesi ve Çocuğun Dil-Kavram Gelişmesi Bağlamında Yalvaç Ural’ın Çocuk Kitapları. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). İstanbul Üniversitesi/Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Özyılmaz, G.ve Alcı, B. (2011). İlköğretim 7. Sınıf öğrencilerine okuduğunu anlama stratejilerinin öğretiminin okuduğunu anlama başarısı üzerine etkisi. Kuramsal Bilim, 4 (1), 71-94.
Sever, S. (1994). Türkçe öğretiminde uygulanan tam öğrenme kuramı ilkelerinin, öğrencilerin okuduğunu anlama ve yazılı anlatım becerilerindeki erişiye etkisi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 27(1), 121-171.
Sever, S. (2007) Çocuk ve edebiyat (3. Baskı). Ankara: Kök Yayıncılık.
Ünal, F.T. ve Yeğen, Ü. (2013). Türkçe öğretmenlerinin okuma yöntem-tekniklerini ve araç-gereçlerini kullanma durumları. Turkish Studies 8(4), 1351-1365.
Yıldırım, A. ve Şimşek, H.(2003). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri (8. Baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Yıldız M. ve Akyol, H. (2011). İlköğretim 5. sınıf öğrencilerinin okuduğunu anlama, okuma motivasyonu ve okuma alışkanlıkları arasındaki ilişki. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 31(3), 793-815.
Yılmaz, M. (2008). Türkçede Okuduğunu anlama becerilerini geliştirme yolları. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 5(9), 131-141.
Yin, R. K. (2014). Case study research: Design and methods. California: Sage.