Diyalojik İletişim ve Sivil Toplum Örgütlerinin Web Siteleri: Cumhuriyetin İlk Sivil Toplum Kuruluşu “Türkiye Yardım Sevenler Derneği” Web Sitesi Değerlendirmesi

Year 2019, Volume: 3 Issue: 2, 25 - 43, 30.09.2019

Fatma Senem Güngör

Abstract

Yeni
iletişim teknolojilerindeki gelişmelerin çıktısı olan internet temelli iletişim
ortamları; halkla ilişkiler çerçevesinde ilişki yönetiminin bir unsuru olan iki
yönlü simetrik halkla ilişkiler modeliyle ilişkilendirilen diyalojik iletişim
kavramına farklı bir bakış açısı kazandırmıştır. Kent ve Taylor’ın web
sitelerine ilişkin belirledikleri prensiplerinden hareketle bu çalışma,
Türkiye’nin ilk sivil toplum kuruluşu olan “Türkiye Yardım Sevenler Derneği”nin
(TYSD) web sitesinin diyalojik olup olmadığını sorgulamaktadır. Araştırmanın
neticesinde TYSD’nin web sitesini öncellikle bilgi yayma aracı olarak
kullandığı sonucuna ulaşılmıştır. Çalışmanın diğer bulguları ise incelenen web
sitesinde hedef kitlelerin beklenti ve gereksinimlerinin tespit edilmesi, hedef
kitlelerle olumlu ilişkilerin oluşturulması ve hedef kitlelerle diyalog içinde
bulunulmasına katkı sağlayacak diyalojik iletişim kapasitesinin düşük olduğuna
işaret etmektedir. Çalışmanın son bölümünde ise bu kapasitenin nasıl
geliştirilebileceği tartışılmıştır.

Keywords

Diyalojik iletişim, Kurumsal Web Sayfaları

References

• Arslan, O. (2011). Kuramsal ve Tarihsel Aşamalarıyla Sivil Toplum ve TürkiyeGerçeği. Bayrak Yayınları: İstanbul.
• Becan, C. ve Ustakara, F. (2017). Diyalog Teorisi Çerçevesinde İnternet Tabanlı İletişim Üzerine Bir Değerlendirme: Halkla İlişkiler Ajanslarının Web Stratejileri Üzerine Bir İçerik Analizi. Selçuk İletişim, 10(1): 64-84.
• Cooper, M., Chak, A., Cornish, F. and Gillespie, A. (2013). Dialogue: Bridging Personal, Community and Social Transformation. Journal of Humanistic Psychology, 53(1), 70–93.
• Dağtaş, E. ve Yıldırım, O. (2015). İnternet ve Sosyal Ağlar Dolayımlı Gündelik Yaşam Pratikleri: Anadolu Üniversitesi Öğrencileri Üzerine Mikro Alan Araştırması. Folklor/Edebiyat, 21(83), 149-180.
• Çabuk, D. (2017). Türkiye’de Faaliyet Gösteren Sivil Toplum Kuruluşlarının İtibarını Ölçmek. Global Media Journal TR Edition, 8(15): 233-258.Çamlıdere, M. (1998). İletişim Kuramları Tarihi, İletişim Yayınları: İstanbul.
• Engin, E. ve Akgöz, B. (2016). Belediyelerin Web Sitelerinin Diyalojik İletişim Açısından Analizi. Atatürk İletişim Dergisi, 10, 91-110.Gönel, A. ve Acılar, H. (1998). Önde Gelen STK’lar. Türkiye Ekonomik ve Toplumsal Tarih Vakfı Yayını: İstanbul.
• Güzeloğlu, E. ve Maden, D. (2015). Halkla İlişkilerde İlişkisel Yaklaşım: Alan Öğrencilerinin İlişki Boyutlarına Yönelik Algıları. The Journal of Academic Social Science Studies, (34), 357-372.
• Henriksen, L. S., Boje, T. P., Ibsen, B. and Koch–Nielsen, I. (2008). Welfare Architecture and Voluntarism: Or Why ‘Changing the Welfare Mix’ Means Different Things in Different Contexts. The Third Sector in Europe: Prospects and Challenges, Edited by: Stephen P. Osborne, Routledge Publ.: New York.Karakuş, O. (2006). Avrupa Birliği Uyum Sürecinde Türkiye Sivil Toplum Kuruluşları, Yüksek Lisans Tezi, Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Isparta.
• Kent, L. ve Taylor, M. (1998). Building Dialogic RelationshipsThrough the World Wide Web. Public Relation Review, 24(3), 321-334.
• Okumuş, M. (2014). Dijital İletişim Etkisi. Uluslararası Akademik Konferansı Bildiri Kitabı, İskenderiye Kitap: İstanbul.
• Özbek, N. (2002). Osmanlı’dan Günümüze Türkiye’de Sosyal Devlet. Toplum ve Bilim, 92, 7-33.
• Özdemir, P. ve Yamanoğlu, M. (2010). Türkiye’deki Sivil Toplum Kuruluşları Web Sitelerinin Diyalojik İletişim Kapasiteleri Üzerine Bir İnceleme, 1(2), 1-36.
• Özer, M. (2008). Günümüz İtibariyle Sivil Toplum Kuruluşlarının İktisadi ve Sosyal Fonksiyonları. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 7(26), 86-97.
• Salamon, L. M. (1999). America’s Nonprofit Sector: A Primer. The Foundation Center: New York.
• Savaş, S. ve Sürücü, A. (2016). Değer Oluşturmada İlişki Yönetimi. Manas Sosyal Bilimler Araştırma Dergisi, 5(4): 175-192.
• Şahin, L. ve Öztürk, M. (2008). Küreselleşme Sürecinde Sivil Toplum Kuruluşları ve Türkiye’deki Durumu. Sosyal Siyaset Konferansları Dergisi, 54, 3-29.Şimşek, G. (2016). Büyükşehir Belediye Başkanlarının Diyalojik İletişim Çerçevesinde Sosyal Medya Uygulamaları. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 9(46): 829-839.
• Talas, M. (2011). Sivil Toplum Kuruluşları ve Türkiye Perspektifi. Türklük Bilimi Araştırmaları, 1 (29), 387-401.
• TÜSEV (2006). Türkiye’de Sivil Toplum: Bir Değişim Süreci - Uluslararası Sivil Toplum Endeksi Projesi Türkiye Ülke Raporu. TÜSEV Yayını: İstanbul.