Turkey's Policies and Institutional Structure Regarding Climate Change

Year 2024, Volume: 6 Issue: 3 (In Honour of Nesrin Algan), 251 - 268, 30.12.2024

Selçuk Özkaya

Abstract

Climate change is not only about changes in weather patterns; it also impacts ecosystems, society, and many other areas that require urgent action. Consequently, climate change creates a crisis. This crisis has a compounding nature, amplifying its effects day by day, with the most significant impact on disadvantaged groups. This situation brings the concept of climate justice to the forefront, as disadvantaged groups, despite having less responsibility for the crisis, are more vulnerable to its negative consequences. Therefore, climate justice must be considered in climate policies. In this context, the aim of this study is to evaluate Turkey's policies and institutional structure regarding climate change within the scope of climate justice. The study seeks to improve Turkey's climate change policies and institutional framework with a focus on climate justice. Policy documents form the primary material of this study, including climate strategies and climate action plans from 2010-2023 and 2024-2030. The institutional structure for climate change was then examined. The method of the study is content analysis. The study found that climate justice is increasingly addressed in policy documents as of 2024 compared to previous periods. Furthermore, after 2021, when Turkey became a party to the Paris Climate Agreement, the institutional structure for climate change is now managed at the ministry level. However, it is evident that capital groups such as TÜSİAD and MÜSİAD are represented institutionally, rather than disadvantaged groups.

Keywords

Climate Justice, Climate Policies, Turkey, Climate Change, Climate Crisis

Ethical Statement

The author declares that there is no conflict of interest. This study does not require ethics committee approval.

Supporting Institution

No financial support was received for this study.

Thanks

This study was developed within the scope of Prof. Dr. Nesrin Algan's Climate Politics course, and I would like to express my gratitude to her.

Türkiye’nin İklim Değişikliğine Yönelik Politikaları ve Kurumsal Yapısı

Abstract

İklim değişikliği yalnızca hava desenlerindeki değişikliklerle ilgili değildir; ekosistemleri, toplumu ve acil eylem gerektiren birçok başka alanı da etkiler. Sonuç olarak, iklim değişikliği bir kriz yaratır. Bu kriz, etkileri her geçen gün artan, en belirgin etkisi dezavantajlı gruplar üzerinde olan, karmaşık bir yapıya sahiptir. Bu durum, dezavantajlı grupların krizden daha az sorumlu olmalarına rağmen olumsuz sonuçlarına karşı daha savunmasız olmaları nedeniyle iklim adaleti kavramını ön plana çıkarır. Bu nedenle, iklim politikalarında iklim adaleti dikkate alınmalıdır. Bu bağlamda, bu çalışmanın amacı, Türkiye'nin iklim değişikliğine ilişkin politikalarını ve kurumsal yapısını iklim adaleti kapsamında değerlendirmektir. Çalışma, iklim adaletine odaklanarak Türkiye'nin iklim değişikliği politikalarını ve kurumsal çerçevesini iyileştirmeyi amaçlamaktadır. 2010-2023 ve 2024-2030 yıllarını kapsayan iklim stratejileri ve iklim eylem planları da dahil olmak üzere politika belgeleri bu çalışmanın birincil materyalini oluşturmaktadır. Daha sonra iklim değişikliğine ilişkin kurumsal yapı incelenmiştir. Çalışmanın yöntemi içerik analizidir. Çalışmada, iklim adaletinin 2024'ten itibaren önceki dönemlere kıyasla politika belgelerinde giderek daha fazla ele alındığını saptanmıştır. Ayrıca, Türkiye'nin Paris İklim Anlaşması'na taraf olduğu 2021'den sonra iklim değişikliği için kurumsal yapı artık bakanlık düzeyinde yönetilmektedir. Ancak kurumsal olarak, dezavantajlı gruplardan ziyade TÜSİAD ve MÜSİAD gibi sermaye grupları, temsil edilmektedir.

Keywords

İklim Adaleti, İklim Politikaları, Türkiye, İklim Değişikliği, İklim Krizi

Ethical Statement

Yazar herhangi bir çıkar çatışmasının olmadığını beyan eder. Bu çalışma için etik kurul iznine gerek yoktur.

Supporting Institution

Bu çalışma için herhangi bir finansal destek alınmamıştır.

Thanks

Bu çalışma, Prof. Dr. Nesrin Algan’ın İklim Siyaseti dersi kapsamında ortaya çıkmış olup, kendisine teşekkürü borç bilirim.

References

• 1 sayılı CBK (2018 [2024]), Cumhurbaşkanlığı Teşkilatı Hakkında Cumhurbaşkanlığı Kararnamesi, R.G. Tarih: 10.07.2018, R.G. Sayı: 30474, https://www.mevzuat.gov.tr/mevzuat?MevzuatNo=1&MevzuatTur=19&MevzuatTertip=5 (06.11.2024).
• 4 sayılı CBK (2018 [2024]), Bakanlıklara Bağlı, İlgili, İlişkili Kurum ve Kuruluşlar ile Diğer Kurum ve Kuruluşların Teşkilatı Hakkında Cumhurbaşkanlığı Kararnamesi, R.G. Tarih: 15.07.2018, R.G. Sayı: 30479, https://www.mevzuat.gov.tr/mevzuat?MevzuatNo=4&MevzuatTur=19&MevzuatTertip=5 (06.11.2024).
• 67 sayılı CBK (2020), Bazı Cumhurbaşkanlığı Kararnamelerinde Değişiklik Yapılması Hakkında Cumhurbaşkanlığı Kararnamesi, R.G. Tarih: 18.09.2020, R.G. Sayı: 31248.
• 85 sayılı CBK (2021), Bazı Cumhurbaşkanlığı Kararnamelerinde Değişiklik Yapılması Hakkında Cumhurbaşkanlığı Kararnamesi, R.G. Tarih: 29.10.2021, R.G. Sayı: 31643.
• 90 sayılı CBK (2022), Bakanlıklara Bağlı, İlgili, İlişkili Kurum ve Kuruluşlar ile Diğer Kurum ve Kuruluşların Teşkilatı Hakkında Cumhurbaşkanlığı Kararnamesinde Değişiklik Yapılmasına Dair Cumhurbaşkanlığı Kararnamesi, R.G. Tarih: 05.02.2022, R.G. Sayı: 31741.
• Aksu, C., (2022), “İklim Krizi ve Mücadele”, içinde Siyasi Ekoloji (Der. Yurdanur, H.), İmge Kitabevi: Ankara: 267-280.
• Arnot, G., Thomas, S., Pitt, H., & Warner E., (2023), “Australian young people's perspectives about the political determinants of the climate crisis”, Health Promotion Journal of Australia, 5(1): 196–206. https://doi.org/10.1002/hpja.734
• Brown Weiss, E., (1989), In Fairness to Future Generations International Law, Common Patrimony, and Intergenerational Equity, United Nations University: Tokyo.
• Crease, R. P., Parsons, M., & Fisher, K. T., (2019), ““No climate justice without gender justice”: explorations of the intersections between gender and climate injustices in climate adaptation actions in the Philippines”, içinde Routledge Handbook of Climate Justice (Eds. Jafry, T.), Routledge: London & New York: 359-377.
• Cuartas, J., McCoy, D. C., Torres, I., Burghardt, L., Shonkoff, J. P., & Yoshikawa, H., (2024), “The developmental consequences of early exposure to climate change-related risks”, Child Development Perspectives, 18(3): 145–154. https://doi.org/10.1111/cdep.12503
• Çoban, A., (2022a), İklim Krizi Nasıl Çözülür? Kapitalist ve Ekososyalist Çözüm Stratejileri, Ceylan Yayınları: İstanbul.
• Çoban, A., (2022b), “İklim Krizinde Sermayenin Kaldıracı Olarak Yeşil Dönüşüm”, içinde Siyasi Ekoloji (Der. Yurdanur, H.), İmge Kitabevi: Ankara: 217-252.
• Diezmartínez, C. V., & Short Gianotti, A. G., (2022), “US cities increasingly integrate justice into climate planning and create policy tools for climate justice”. Nature Communication, 13: 5763. https://doi.org/10.1038/s41467-022-33392-9
• Durmuş, M., (2022), “Net Sıfır Emisyon Değil, Gerçek Sıfır Emisyon; İklim Finansmanı Değil, İklim Tazminatı; Sistemde Reform Değil, Sistem Değişikliği”, içinde Siyasi Ekoloji (Der. Yurdanur, H.), İmge Kitabevi: Ankara: 63-84.
• Hung, LS., & Bayrak, M. M., (2020), “Comparing the effects of climate change labelling on reactions of the Taiwanese public”. Nature Communications, 11: 6052. https://doi.org/10.1038/s41467-020-19979-0
• İklim Değişikliği Başkanlığı (2023), İklim Değişikliği Koordinasyon Kurulu, https://iklim.gov.tr/idukk-i-13 (12.11.2024).
• İklim Değişikliği Başkanlığı [İDB] (2024a), İklim Değişikliği Azaltım Stratejisi ve Eylem Planı (2024-2030), https://iklim.gov.tr/db/turkce/icerikler/files/%C4%B0klim%20De%C4%9Fi%C5%9Fikli%C4%9Fi%20Azalt%C4%B1m%20Stratejisi%20ve%20Eylem%20Plan%C4%B1%20(2024-2030).pdf (11.11.2024).
• İklim Değişikliği Başkanlığı [İDB] (2024b), İklim Değişikliğine Uyum Stratejisi ve Eylem Planı (2024-2030), https://iklim.gov.tr/db/turkce/icerikler/files/Iklim%20Degisikligine%20Uyum%20Stratejisi%20ve%20Eylem%20Plan%C4%B1.pdf (11.11.2024).
• Jafry, T., (2019), Routledge Handbook of Climate Justice, Routledge: London & New York.
• Kovancı, E., (2022), “İklim Krizini Hak Temelli Yaklaşım Özelinde Değerlendirme”, İdealkent, 37(13): 1535-1565. https://doi.org/10.31198/idealkent.1139377
• Kunelius, R., & Roosvall, A., (2021). “Media and the Climate Crisis”, Nordic Journal of Media Studies, 3(1): 1–19. https://www.doi.org/10.2478/njms-2021-0001
• Mattar, S., & Mbakwem, E., (2019), “Climate migration The emerging need for a human-centred approach”, içinde Routledge Handbook of Climate Justice (Eds. Jafry, T.), Routledge: London & New York: 479-493.
• McDermott, M., Mahanty, S., & Schreckenberg, K., (2013). “Examining equity: A multidimensional framework for assessing equity in payments for ecosystem services”. Environmental Science & Policy, 33: 416–427. https://doi.org/10.1016/j.envsci.2012.10.006
• Neuman, W. L., (2014), Toplumsal Araştırma Yöntemleri Nitel ve Nicel Yaklaşımlar 2. Cilt (Çev. Özge, S.), Yayınodası Yayıncılık: Ankara.
• Özkan, O., (2022), “Hak Temelli Sürdürülebilir Gelişme Politikaları: Bir İnsan Hakkı Olarak Güvenli, Temiz, Sağlıklı ve Sürdürülebilir Çevre Hakkı”, İdealkent, 13(35): 197-220. https://doi.org/10.31198/idealkent.1074493
• Perkins, P. E., (2019), “Climate justice, gender and intersectionality”, içinde Routledge Handbook of Climate Justice (Eds. Jafry, T.), Routledge: London & New York: 349-358.
• Reckien, D., Creutzig, F., Fernandez, B., Lwasa, S., Tovar-Restrepo, M., Mcevoy, D., & Satterthwaite, D., (2017), “Climate change, equity and the Sustainable Development Goals: an urban perspective”. Environment and Urbanization, 29(1): 159-182. https://doi.org/10.1177/0956247816677778
• Robinson, M., & Shine, T., (2018), “Achieving a climate justice pathway to 1.5 °C”, Nature Climate Change 8: 564–569. https://doi.org/10.1038/s41558-018-0189-7
• Schlosberg, D., & Collins, L. B., (2014), “From environmental to climate justice: climate change and the discourse of environmental justice”. WIREs Climate Change, 5: 359-374. https://doi.org/10.1002/wcc.275
• See, J., & Wilmsen, B., (2022), “A multidimensional framework for assessing adaptative justice: a case study of a small island community in the Philippines”, Climatic Change, 170: 16, https://doi.org/10.1007/s10584-021-03266-y
• Steele, W., Mata, L., & Fünfgeld, H., (2015), “Urban climate justice: creating sustainable pathways for humans and other species”, Current Opinion in Environmental Sustainability, 14: 121-126. https://doi.org/10.1016/j.cosust.2015.05.004
• Sultana, F., (2022) “Critical climate justice”. The Geographical Journal, 188(1): 118–124. https://doi.org/10.1111/geoj.12417
• T.C. Adalet Bakanlığı (2021), İnsan Hakları Eylem Planı ve Uygulama Takvimi, https://insanhaklarieylemplani.adalet.gov.tr/resimler/%C4%B0nsan_Haklar%C4%B1_Eylem_Plan%C4%B1_ve_Uygulama_Takvimi.pdf (12.11.2024).
• T.C. Anayasası (1982 [2018]), Türkiye Cumhuriyeti Anayasası, R.G. Tarih: 09.11.1982, R.G. Sayı: 17863 (Mükerrer), https://www.mevzuat.gov.tr/mevzuatmetin/1.5.2709.pdf (12.11.2024).
• T.C. Çevre ve Şehircilik Bakanlığı [ÇSB] (2012a), Türkiye’nin İklim Değişikliği Uyum Stratejisi ve Eylem Planı, https://webdosya.csb.gov.tr/db/iklim/editordosya/file/eylem%20planlari/uyum_stratejisi_eylem_plani_TR.pdf (13.11.2024).
• T.C. Çevre ve Şehircilik Bakanlığı [ÇSB] (2012b), Türkiye Cumhuriyeti İklim Değişikliği Eylem Planı 2011-2023, https://webdosya.csb.gov.tr/db/iklim/editordosya/file/eylem%20planlari/Iklim%20Degisikligi%20Eylem%20Plani_TR.pdf (13.11.2024).
• T.C. Çevre ve Şehircilik Bakanlığı [ÇSB] (T.Y.), Türkiye İklim Değişikliği Stratejisi 2010-2023, https://webdosya.csb.gov.tr/db/iklim/editordosya/file/strateji%20belgesi/Turkiye%20Iklim%20Degisikligi%20Strateji%20Belgesi_TR.pdf (12.11.2024).
• T.C. Çevre, Şehircilik ve İklim Değişikliği Bakanlığı (2022), İklim Değişikliği Başkanlığı Hizmet Birimleri ile Çalışma Usul ve Esasları Hakkında Yönetmelik, R.G. Tarih: 21.06.2022, R.G. Sayı: 31873.
• Talu, N., & Kocaman, H., (2019), Türkiye’de İklim Değişikliği ile Mücadelede Politikalar, Yasal ve Kurumsal Yapı, İklim Değişikliği Alanında Ortak Çabaların Desteklenmesi Projesi (iklimİN): Ankara.
• Tatgın, E., (2019), “İklim Adaleti Kapsamında Toplumsal Cinsiyet Tartışması”, Kent ve Çevre Araştırmaları Dergisi, 1(1): 104-118.
• Tekeli, İ., Algan, N., Türkeş, M., Vaizoğlu, S. A., Güler, Ç., Tekbaş, Ö. F., Eralp Abay, T., Dündar Kaya, A., Arıkan, Y., Saygılı, A., Yerli, S., & Çobanoğlu, Z., (2011), Türkiye Açısından Dünyada İklim Değişikliği, TÜBA: Ankara.
• Türkeş, M., (2008), “Küresel iklim değişikliği nedir? Temel kavramlar, nedenleri, gözlenen ve öngörülen değişiklikler”, İklim Değişikliği ve Çevre, 1(1): 26-37.
• Young, I. M., (1990), Justice and the Politics of Difference. Princeton University Press: Princeton.