Abstract
Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı ile TÜİK verilerine bakıldığında; Türkiye 77,9 milyon hektar olan toprak varlığının, yaklaşık 26,3 milyon hektarını tarım arazileri oluşturmaktadır. Bu tarımsal üretim içerisinde, kırsal alanda küçük aile işletmelerinin çoğunlukta olduğu bir yapı mevcuttur. Dolayısı ile kırsal alanda yaşayan nüfusun büyük bir kısmı, aile işletmeciliği şeklinde tarımsal üretime doğrudan veya dolaylı olarak katkı sağlamaktadır. 2002 yılında ülkemizde toplam istihdam içerisinde %34,9’luk kısmı oluşturan 7,4 milyon tarım işçisi bulunurken bu sayı 2014 yılında haziran dönemsel sonuçlarına göre 5,9 milyon çalışana inmiş ve dolayısı ile toplam istihdam içerisindeki payı %22,3 oranına düşmüştür. Bu durumda Türkiye’de her 3-4 kişiden biri tarım sektöründe çalışmaktadır denebilir.
Tarım işçilerinin ucuz işgücü olarak görülmesi ve yaptıkları iş gündelik yaşamlarının bir parçası haline gelmesinin etkisiyle ve sektördeki kayıt dışılığın bir sonucu olarak çeşitli bedensel ve ruhsal sorunlar yaşaması kaçınılmazdır. TÜİK verilerine göre tarım, ormancılık ve balıkçılık sektöründe iş kazası geçirenlerin oranı %2’dir. Sektör işçilerinin sadece 1/5’inin kayıtlı çalışan olması dolayısıyla yaşanan sorunlara ait rakamlar tahminden öteye geçememektedir. Tarım işçilerinin yaşadıkları sağlık sorunları ve iş kazaları incelendiğinde ulaşım ve üretim esnasında çeşitli özel amaçlı alet ve makinaların kullanımı esnasında, günlük tarımsal işler sırasında ya da ulaşımda yanık, kırık, elektrik çarpmaları, zehirlenme, kanser, sıtma, tetanoz, duyma bozuklukları, depresyon, ölüm gibi çok çeşitli geçici ve kalıcı sonuçlara rastlanmıştır. Bu çalışma kapsamında Türkiye tarım sektöründe iş sağlığı ve güvenliğinin kapsamı, işleyişi ve alandaki riskler değerlendirilmiştir.
Details
| Primary Language | Turkish |
|---|---|
| Journal Section | SI:ERGONOMI2105 |
| Authors | |
| Publication Date | December 25, 2015 |
| Submission Date | November 3, 2015 |
| Published in Issue | Year 2015 Volume: 3 Issue: 3 |
