New Apple Culture: Investigation of Antioxidant Contents and Antidiabetic Effect of Piraziz Apple (Malus communis L.)

Year 2018, Volume: 8 Issue: 3, 237 - 242, 30.09.2018

Sevim Çiftçi Yeğin , Aytaç Güder Aslı Kılıç Habib Aydın

https://doi.org/10.21597/jist.458644

Cited By: 1

Abstract

Malus communis L., local cultivar is known Piraziz Apple by the local people, grown in Piraziz

(Giresun). This cultivar was patented by the Turkish Patent and Trademark Office (No: 204 Patent’ s Owner:

Piraziz Ziraat Odası). Plants has been used by people against various diseases as protective and therapeutic over

years. Piraziz apple, grown for years Piraziz-Giresun, is an apple variety. Piraziz apple tart and juicy. It is also

quite good quality. Antidiabetic property of apple have been known by peoples for years. Samples were obtained

from ‘The Piraziz Apples essence of fruits’ project garden. The antioxidant capacity of this cultivar’ s apple was

assessed by using different antioxidant test methods such as hydrogen peroxide scavenging activity (HPSA), DPPH

radical scavenging activity (FRSA), Metal-chelating activity, total phenol content (TPC) and total flavonoid content

(TFC). Antidiabetic activity was determined by spectrofotometric assay of a-amylase and a-glicosidase inhibition.

a-amylase and a-glikosidase inhibition levels were measured as 501.08 and 924.93 mg/ml (IC50) respectively.

Acarbose, used as control, was determined as 94.35 and 75.20 mg/ml (IC50). We aimed to investigate the antioxidant

content and antidiabetic effect of the Piraziz apple, which was tested in our study. As a result, it was determined that

a-amylase activity and a-glycosidase activity of the Piraziz apple was 5 times and 12 times lower than acarbose,

respectively.

Keywords

Antidiabetic activity, antioxidant content, Piraziz apple

Yeni Elma Kültürü: Piraziz Elmasının (Malus communis L.) Antioksidan İçeriğinin ve Antidiyabetik Etkisinin Araştırılması

Abstract

Yöre insanları tarafından Piraziz elması olarak bilinen Malus communis L., Piraziz’ de (Giresun) yetişir.

Bitkiler insanlar tarafından çeşitli hastalıklara karşı gerek tedavi edici gerekse koruyucu olarak binlerce yıldır

kullanılmaktadır. Piraziz elması Giresun ili Piraziz ilçesinde yüzyıllardan beri yetiştirilen, kışlık mahalli bir

elma çeşididir. Piraziz elması mayhoş ve sulu özelliktedir. Piraziz elmasının yenilebilme kalitesi de oldukça iyi

düzeydedir. Piraziz elmasının halk arasında antidiyabetik özellik taşıdığı da uzun yıllardır bilinmektedir. Piraziz

elmaların temini Piraziz Kaymakamlığı İlçe Gıda Tarım ve Hayvancılık Müdürlüğünce yürütülmekte olan,

“Meyvenin Hası Piraziz Elması’’ Projesi kapsamındaki kapama bahçesinden yapıldı. Hidrojen peroksit giderme

aktivitesi, Demir indirgeme aktivitesi, DPPH radikal giderme aktivitesi, Demir iyon bağlama aktivitesi, Total

fenolik ve Total flavonoid içeriği ölçülerek antioksidan aktivitesi belirlendi. Antidiyabetik aktivite, a-amilaz ve

a-glikozidaz inhibisyonunun spektrofotometrik yöntemle ölçülmesiyle belirlendi. Yapılan analizlerde örneğe ait

a-amilaz ve a-glikozidaz inhibisyon değerleri IC50 cinsinden değerleri sırasıyla 501.08 ve 924.93 mg/ml olarak

belirlendi. Kontrol olarak kullanılan akarboz IC50 94.35 ve 75.20 mg/ml olarak tespit edildi. Çalışmamızda patenti

alınmış olan Piraziz elmasının antioksidan içeriği ve antidiyabetik etkisini araştırmayı amaçladık. Sonuç olarak,

elde edilen verilere göre Piraziz elmasının a-amilaz ve a-glikozidaz aktivitesinin akarboz aktivitesine göre sırasıyla

5 ve 12 kat düşük olduğu tespit edilmiştir.

Keywords

Antidiyabetik aktivite, antioksidan içerik, Piraziz elması

References

• Başer HC, 1998. Tıbbi ve aromatik bitkilerin endüstriyel kullanımı. TAB Bülteni.13-14:19-43. Anadolu Üniversitesi. Eskişehir.
• Bernfeld P, 1955. Amylase, α and β. Methods in Enzymology. Academic Press, New York, USA. 149 p.
• Blois MS, 1958. Antioxidant determinations by the use of a stable free radical. Nature, 26: 1199-1200.
• Chang CC, Yang MH, Wen HM, Chern JC, 2002. Estimation of total flavonoid content in propolis by two complementary colorimetric methods. Journal of Food and Drug Analysis, 10: 178-182.
• Dinis TCP, Madeira VMC, Almeida LM, 1994. Action of phenolic derivates (acetoaminophen, salycilate, and 5-aminosalycilate) as inhibitors of membrane lipid peroxidation and as peroxyl radical scavengers. Archives Biochemistry and Biophysics, 315: 161-169.
• McCue P, 2005. Anti-amylase, anti-glucosidase and anti-angiotensin I-converting enzyme potential of selected foods. Journal of Food Biochemistry, 29: 278-294.
• Ruch RJ, Cheng S, Klaunig JE, 1989. Prevention of cytotoxicity and inhibition of intracellular communication by antioxidant catechins isolated from Chinese green tea. Carcinogenesis, 10: 1003-1008.
• Ruch RJ, Cheng SJ, Klaunig JE, 1989. Prevention of cytotoxicity and inhibition of intracellular communication by antioxidant catechins isolated from Chinese green tea. Carcinogenesis, 10: 1003-1008.
• Sağında A, 2014. Sı̇lı̇fke bölgesı̇ndekı̇
bı̇tkı̇sel halk ı̇laçlarının araştırılması. Selçuk Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitisü, Yüksek Lisans Tezi.
• Sarı AO, Oğuz B, Bilgiç A, Güvensen A, Şenol SG, 2010. Ege ve güney marmara bölgelerinde halk ı̇lacı olarak kullanılan bitkiler. Anadolu Journal of AARI, 20(2): 2-21.
• Slinkard K, Singleton VL, 1977. Total phenol analyses: automation and comparison with manual methods. American Journal of Enology and Viticulture, 28: 49-55.
• Tsao R, Yang R, 2003. Optimization of a new mobile phase to know the complex and real polyphenolic composition: towards a total phenolic index using high-performance liquid chromatography. Journal of Chromatography, 1018: 29-40.
• Öztürk M, Dinç M, 2005. Nizip (Aksaray) bölgesinin etnobotanik özellikleri. OT Sistematik Botanik Dergisi, 12 (1): 93-102. 

• Kahraman A, Tatlı A, 2004. Umurbaba dağı (Eşme-Uşak) ve çevresindeki bazı bitkilerin mahalli adları ve etnobotanik özellikleri. OT Sistematik Botanik Dergisi, 11(2): 147-154.

• Sayar A, Guvensen A, Ozdemir F, Ozturk M, 1995. Ethnobotanical studies in the state of Mugla. OT Systamatic Botany Journal, 2(1): 151-160.
• Dionísio AP, Carvalho-Silva LB, Vieira NM, Goes TS, Wurlitzer NJ, Brito MI, Borges MF, Ionta M, Figueiredo RW, 2015. Cashew-apple (Anacardium occidentale L.) and yacon (Smallanthus sonchifolius) functional beverage improve the diabetic state in rats.
Food Research International, 77: 171-176.
• Sugiyama H, Akazome Y, Shoji T, Yamaguchi T, Yasue M, Kanda T, Ohtake Y, 2007. Oligomeric procyanidins in apple polyphenol are main active components for inhibition of pancreatic lipase and triglyceride absorption. Journal of Agriculture Food Chemistry, 55(11): 4604-4609. 

• Ashok PK, Upadhyaya K, 2012. Tannins are astringent. Journal of Pharmacognosy and Phytochemistry, 1(3): 45-50. 

• Arıtuluk ZC, Ezer N, 2012. Halk arasında diyabete karşı kullanılan bitkiler (Türkiye)-II. Hacettepe Üniversitesi Eczacılık Fakültesi Dergisi, 32:2, 179-208.
• Yapıcı İ, Hoşgören H, Saya Ö, 2009. Kurtalan (Siirt) ilçesinin etnobotanik özellikleri, Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 12: 191-196.
• Güder A, 2016. Influence of total anthocyanins from bitter melon (Momordica charantia Linn.) as antidiabetic and radical scavenging agents. Iranian Journal of Pharmaceutical Research, 15 (1): 301-309.
• Naczk M, Shahidi F, 2004. Extraction and analysis of phenolics in food. Journal of Chromatography A, 1054(1-2): 95-111.
• Puls W, Keup U, Krause HP, Thomas G, Hoffmeister F, 1977. Glucosidase inhibition, A new approach to the treatment of diabetes, obesity, and hyperlipoproteinaemia. Naturwissenschaften, 64(10): 536-537.
• Küçüker O, 2014. Anatolia and Istanbul fruits from the garden literature (in Turkish). Science and the Future, 31: 67-73.