Noise pollution has become a part of daily life as one of the problems that require an immediate
solution. Affecting public health in physiological, physical and psychological aspects, noise pollution is also a type
of environmental pollution which decreases people’s performance both at work and at school. Recent research has
shown that the number of people affected by noise pollution in big cities has increased, as a result of which huge
risks have occurred on public health. This eld study concerning railway noise originated from transportation
was carried out in the city center of Erzurum. Terminal Street, Protokol Road, Level Crossing is identi ed as the
measurement place. The railway line is located in the middle of the city. The trains pass towards the east and the west
especially during daytime. Many facility centers are located around the railway line including schools, residential
areas, workplaces, shopping centers, restaurants and industrial areas. The aim of this study is to determine the
noise level and reduce its effects on human beings by evaluating the environmental noise caused by railways and
the other noise sources around the railway. The required measurements were carried out by SVAN958 sound level
meter and noise level parameters were calculated by various formulas using the data. 131 measurements in total
were held within a month between the date of April 16 and May 15 2014. About one third of the measurement
results were observed to be over 75 dB(A), which is the limit value for “passing trains” set by the regulations. At
the end of the study, various solution offers were presented to function as countermeasures against the high noise
levels and to bring railway noise down to the acceptable limitations set by the regulations.
Arlı, V., Öztürk Z., 2010. Demiryolunda Gürültü ve Titreşim Sorunu. Marmara Yayıncılık, İstanbul
Anonim, 2002. Southwest Metropolitan Railway Noise and Vibration Management Plan.
Anonim, 2003. The “Valuation of Noise” Position Paper-Health and Socio-Economic Aspects (WG-HSEA). 21 November 2003
Anonim, 2010. Resmi Gazete No: 27601. 04.06.2010
Anonim, 2011a. Çevresel Gürültü Ölçüm ve Değerlendirme Kılavuzu. Çevre Yönetimi Genel Müdürlüğü, Ankara.
Anonim, 2011b. A-2 Tipi Serti ka, Çevresel Gürültü Mühendislik Akustiği. TMMOB Fizik Mühendisleri Odası.
Bilgiç, E., Aksulu M., 2013. Raylı Ulaşım Sistemlerinde Oluşan Akustik Gürültü ve Ray Parametreleri İlişkisi. VIII. Ulusal Ölçümbilim Kongresi, 26-28 Eylül, Gebze, KOCAELİ.
Çubuk, K., Türkmen M., Erdem M., 2002. Ankara’da Yapılan Ulaşım Planlaması Çalışmalarının Raylı Sistemler Bazında Değerlendirilmesi. Uluslararası 1. Tra k ve Yol Güvenliği Kongresi, 166-179, Ankara.
Ignaccolo, M., 2000. Environmental Capacity: Noise Pollution at Catania Fontanarossa International Airport. Journal of Air Transport Management, 6, 191-199.
Karpuzcu, M., 1994. Çevre Kirlenmesi ve Kontrolü. Kubbealtı Dizgi, İstanbul.
Pampal, S., Kayranlı B., Karakuş D., 2002. Raylı Ulaşım Sistemlerinden Kaynaklanan Çevresel Gürültünün İncelenmesi. Uluslararası 1. Tra k ve Yol Güvenliği Kongresi, 180-189, Ankara.
Sağlık Bakanlığı, 2002. Gürültü Kirliliği ve Tarihçesi. Çevre Sağlığı Araştırma Müdürlüğü, Re k Saydam Hıfzısıhha Merkezi Başkanlığı, Ankara.
Sirel, Ş., 1988. Gürültü. Yapı Fiziği Uzmanlık Uygulamaları San. ve Tic. A.Ş, İstanbul.
Şahinkaya, S., 2005. Coğra k Bilgi Sistemleri (Cbs) ile Demiryolu Gürültü Kirliliğinin Modellenmesi: Konya Örneği. Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniv., Fen Bilimleri Ens., Çevre Müh. Anabilim Dalı, Konya.
Toprak, R., Aktürk N., 2002. Raylı ulaşım sistemlerinin neden olduğu gürültü ve çevresel etkileri. türkiye mühendislik haberleri, 417-2002/1, 33-38.
Toprak, R., 2003. Raylı Ulaşım Sistemlerinde Oluşan Gürültünün Ölçülmesi ve Modellenmesi. Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Toprak R., Aktürk N., 2006. Ankara’da hızlı ve ha f raylı ulaşım sistemlerinin neden olduğu çevresel gürültünün modellenmesi. Gazi Üniv., Müh. Mim. Fak. Der., Cilt 21, No. 1, 167-176.
Demiryollarından Kaynaklanan Çevresel Gürültü ve Erzurum İli Örneği
Year 2014,
Volume: 4 Issue: 4, 67 - 74, 31.12.2014
Gürültü kirliliği, çözümüne hızlı ulaşılması gereken problemlerden biri olarak son yıllarda insan hayatına
girmiştir. İnsanların sağlıklarını zyolojik, ziksel ve psikolojik açıdan etkileyen gürültü kirliliği aynı zamanda iş
ve eğitim hayatlarındaki performanslarını azaltan bir çevre kirliliği türüdür. Son zamanlarda yapılan araştırmalar
büyük şehirlerde gürültü kirliliğinden etkilenen kişi sayısının giderek arttığını ve bunun sonucu toplum sağlığı
üzerinde büyük riskler oluşturduğunu ortaya koymuştur. Ulaşımdan kaynaklanan gürültüler içinde yer alan
demiryolu gürültüsü üzerine arazide yapılan bu çalışma Erzurum şehir merkezinde yürütülmüştür. Terminal
Caddesi, Protokol Yolu, Hemzemin Geçidi ölçüm yeri olarak belirlenmiştir. Demiryolu hattı şehir merkezinin
ortasından geçmektedir. Trenler şehir içerisinden Doğu-Batı doğrultusunda çoğunlukla gündüzleri geçmektedir.
Demiryolunun yakınında okullar, yerleşim yerleri, iş yerleri, alışveriş merkezleri, restoranlar ve endüstriyel alanlar
bulunmaktadır. Bu çalışmada demiryollarından kaynaklanan gürültü ile demiryolu çevresindeki diğer gürültüler
ele alınarak; gürültü seviyesinin tespiti ve insanlar üzerine etkisinin azaltılması amaçlanmıştır. Gerekli ölçümler
SVANTEK marka SVAN958 model ses ölçüm cihazı ile yapılmış ve elde edilen verilerden çeşitli formüller ile
gürültü seviye parametreleri hesaplanmıştır. 16 Nisan ve 15 Mayıs 2014 tarihleri arasında bir ay süre ile toplam 131
ölçüm yapılmıştır. Ölçüm sonuçlarının yaklaşık üçte birinin “geçen trenler” için yönetmelikle belirlenen sınır değer
olan 75 dB(A)’yı geçtiği görülmüştür. Çalışmanın sonucunda, yüksek gürültü seviyelerine karşı alınabilecek etkin
önlemler üzerinde durularak demiryolu gürültüsünün mevzuatlar çerçevesinde kabul edilebilir sınırlara getirilmesi
için çeşitli çözüm önerileri sunulmuştur.
Arlı, V., Öztürk Z., 2010. Demiryolunda Gürültü ve Titreşim Sorunu. Marmara Yayıncılık, İstanbul
Anonim, 2002. Southwest Metropolitan Railway Noise and Vibration Management Plan.
Anonim, 2003. The “Valuation of Noise” Position Paper-Health and Socio-Economic Aspects (WG-HSEA). 21 November 2003
Anonim, 2010. Resmi Gazete No: 27601. 04.06.2010
Anonim, 2011a. Çevresel Gürültü Ölçüm ve Değerlendirme Kılavuzu. Çevre Yönetimi Genel Müdürlüğü, Ankara.
Anonim, 2011b. A-2 Tipi Serti ka, Çevresel Gürültü Mühendislik Akustiği. TMMOB Fizik Mühendisleri Odası.
Bilgiç, E., Aksulu M., 2013. Raylı Ulaşım Sistemlerinde Oluşan Akustik Gürültü ve Ray Parametreleri İlişkisi. VIII. Ulusal Ölçümbilim Kongresi, 26-28 Eylül, Gebze, KOCAELİ.
Çubuk, K., Türkmen M., Erdem M., 2002. Ankara’da Yapılan Ulaşım Planlaması Çalışmalarının Raylı Sistemler Bazında Değerlendirilmesi. Uluslararası 1. Tra k ve Yol Güvenliği Kongresi, 166-179, Ankara.
Ignaccolo, M., 2000. Environmental Capacity: Noise Pollution at Catania Fontanarossa International Airport. Journal of Air Transport Management, 6, 191-199.
Karpuzcu, M., 1994. Çevre Kirlenmesi ve Kontrolü. Kubbealtı Dizgi, İstanbul.
Pampal, S., Kayranlı B., Karakuş D., 2002. Raylı Ulaşım Sistemlerinden Kaynaklanan Çevresel Gürültünün İncelenmesi. Uluslararası 1. Tra k ve Yol Güvenliği Kongresi, 180-189, Ankara.
Sağlık Bakanlığı, 2002. Gürültü Kirliliği ve Tarihçesi. Çevre Sağlığı Araştırma Müdürlüğü, Re k Saydam Hıfzısıhha Merkezi Başkanlığı, Ankara.
Sirel, Ş., 1988. Gürültü. Yapı Fiziği Uzmanlık Uygulamaları San. ve Tic. A.Ş, İstanbul.
Şahinkaya, S., 2005. Coğra k Bilgi Sistemleri (Cbs) ile Demiryolu Gürültü Kirliliğinin Modellenmesi: Konya Örneği. Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniv., Fen Bilimleri Ens., Çevre Müh. Anabilim Dalı, Konya.
Toprak, R., Aktürk N., 2002. Raylı ulaşım sistemlerinin neden olduğu gürültü ve çevresel etkileri. türkiye mühendislik haberleri, 417-2002/1, 33-38.
Toprak, R., 2003. Raylı Ulaşım Sistemlerinde Oluşan Gürültünün Ölçülmesi ve Modellenmesi. Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Toprak R., Aktürk N., 2006. Ankara’da hızlı ve ha f raylı ulaşım sistemlerinin neden olduğu çevresel gürültünün modellenmesi. Gazi Üniv., Müh. Mim. Fak. Der., Cilt 21, No. 1, 167-176.
Ekmekyapar Torun, F., & Bıngul, Z. (2014). Demiryollarından Kaynaklanan Çevresel Gürültü ve Erzurum İli Örneği. Journal of the Institute of Science and Technology, 4(4), 67-74.
AMA
Ekmekyapar Torun F, Bıngul Z. Demiryollarından Kaynaklanan Çevresel Gürültü ve Erzurum İli Örneği. J. Inst. Sci. and Tech. December 2014;4(4):67-74.
Chicago
Ekmekyapar Torun, Fatma, and Bıngul Züleyha. “Demiryollarından Kaynaklanan Çevresel Gürültü Ve Erzurum İli Örneği”. Journal of the Institute of Science and Technology 4, no. 4 (December 2014): 67-74.
EndNote
Ekmekyapar Torun F, Bıngul Z (December 1, 2014) Demiryollarından Kaynaklanan Çevresel Gürültü ve Erzurum İli Örneği. Journal of the Institute of Science and Technology 4 4 67–74.
IEEE
F. Ekmekyapar Torun and Z. Bıngul, “Demiryollarından Kaynaklanan Çevresel Gürültü ve Erzurum İli Örneği”, J. Inst. Sci. and Tech., vol. 4, no. 4, pp. 67–74, 2014.
ISNAD
Ekmekyapar Torun, Fatma - Bıngul Züleyha. “Demiryollarından Kaynaklanan Çevresel Gürültü Ve Erzurum İli Örneği”. Journal of the Institute of Science and Technology 4/4 (December 2014), 67-74.
JAMA
Ekmekyapar Torun F, Bıngul Z. Demiryollarından Kaynaklanan Çevresel Gürültü ve Erzurum İli Örneği. J. Inst. Sci. and Tech. 2014;4:67–74.
MLA
Ekmekyapar Torun, Fatma and Bıngul Züleyha. “Demiryollarından Kaynaklanan Çevresel Gürültü Ve Erzurum İli Örneği”. Journal of the Institute of Science and Technology, vol. 4, no. 4, 2014, pp. 67-74.
Vancouver
Ekmekyapar Torun F, Bıngul Z. Demiryollarından Kaynaklanan Çevresel Gürültü ve Erzurum İli Örneği. J. Inst. Sci. and Tech. 2014;4(4):67-74.