Who benefits from local government budget expenditures in Turkey? (2006-2020)

Year 2021, Volume: 8 Issue: 4, 475 - 483, 31.10.2021

Birsen Nacar

Abstract

The aim of this study is to investigate how the local governments expenditures are allocated among social classes in the period between 2006 and 2020 in Turkey. For this purpose, two explanatory concepts are used. These are the concepts of social profit and social wage. The social profit refers to the resources transferred from local governments expenditures to the income or the consumption of the capital class. The social wage, on the other hand, shows the contributions made to the income or consumption of the working class from the local governments expenditures. The classification of local governments expenditures based on these two concepts allows to determine the resource uses of the local governments, which transform into the social profit and the social wages. The findings in this study reveal that while an average of 70 percent of the expenditures of local governments in Turkey is allocated to the income or the consumption of the capital class, the contribution made by the local governments to the income or the consumption of the working class is around 30 percent. These results reveal that the interests of the capital class dominate the budget politics of local governments in Turkey

Keywords

Social Profit, Social Wage, Public Expenditures, Local Governments

Türkiye’de mahalli idareler bütçe harcamalalrından kimler faydaanıyor? (2006-2020)

Abstract

Bu çalışmanın amacı Türkiye’de 2006 ile 2020 yılları arası dönemde mahalli idareler bütçe harcamalarının sosyal sınıflar arasında nasıl bölüşüldüğünü araştırmaktır. Bu amaçla iki açıklayıcı kavram kullanılmaktadır. Bunlar sosyal kâr ve sosyal ücret kavramlarıdır. Sosyal kâr mahalli idareler harcamalarından sermaye kesiminin gelir veya tüketimine aktarılan kaynakları ifade eder. Sosyal ücret ise mahalli idareler harcamalarından emek kesiminin gelir veya tüketimine yapılan katkıları gösterir. Mahalli idareler bütçe harcamalarının bu iki kavramdan hareketle sınıflandırılması mahalli idarelerin sosyal kâra ve sosyal ücrete dönüşen kaynak kullanımlarını tespit etmeye olanak sağlar. Bu çalışmada ulaşılan bulgular, Türkiye’de mahalli idareler harcamalarının ortalama yüzde 70’inin sermaye kesiminin gelir veya tüketimine tahsis edildiğini göstermektedir. Mahalli idareler harcamalarından emek kesiminin gelir veya tüketimine yapılan katkı ise ortalama yüzde 30 civarında kalmaktadır. Bu sonuçlar Türkiye’de mahalli idarelerin bütçe politikalarına sermaye kesiminin çıkarlarının hakim olduğunu göstermektedir.

Keywords

Sosyal kar, Sosyal Ücret, Kamu Harcamaları, Mahalli İdareler

References

• ARIN, T. (1997). Anayasal İktisat ve Refah Devleti: TİSK ve TÜSİAD’ın Asgari Devlet Raporlarının Eleştirisi, Ekonomide Durum. Bahar-Yaz, 41-106.
• BRENNAN, G. ve BUCHANAN, J. M. (1980). Power to Tax: Analytical Foundation of A Fiscal Constutition. Cambridge: Cambridge University Press, Birinci Baskı, ISBN: 0 521-233291
• MILLER, J. A. (1989). Social Wage or Social Profit? The Net Social Wage and the Welfare State. Review of Radical Political Economics. 21 (3), 82- 90.
• MUELLER, C. D. (1993). The Growth of Government: A Public Choice Perspective. içinde The Public Choice Approch to Politics, Editör: D. C. Mueller. 365-398, England: Edward Edgar Publishing Company, Birinci Baskı, ISBN: 1 1 85278 805 4.
• O’CONNOR, J. (1973). The Fiscal Crisis of The State. New York: St.Martin’s Press, Dördüncü Baskı, ISBN: 978-0-7658-0860-8
• MGM (2021a). Mahalli İdareler Konsolide Bütçe Harcama İstatistikleri. Ankara: Muhasebat Genel Müdürlüğü, https://muhasebat.hmb.gov.tr/mahalli-idareler-butce-istatistikleri [Erişim Tarihi: 20/06/2021].
• MGM (2021b). Genel Yönetim Sektörü Bütçe Harcama İstatistikleri. Ankara: Muhasebat Genel Müdürlüğü, https://muhasebat.hmb.gov.tr/mahalli-idareler-butce-istatistikleri [Erişim Tarihi: 20/06/2021].
• SHAIKH, A ve TONAK, E. A. (2012) [1994]. Milletlerin Zenginliğinin Ölçülmesi Ulusal Hesapların Ekonomi Politiği. Çeviren H. Arslan. İstanbul: Yordam Kitap, Birinci Baskı, ISBN: 978-605-5541-61-3.
• ŞENGÜL, H. T. (2003). Yerel Devlet Sorunu ve Yerel Devletin Dönüşümünde Yeni Eğilimler. Praksis Dergisi. 9 (Kış-Bahar), 183-220.
• TONAK, E. A. (2012) [1985]. Kapitalist Devlet Karşısında İşçi Sınıfı: ABD Örneği. içinde Kapitalin İzinde. Editörler: N. Satlıgan, S. Sarvan & E. A. Tonak. 341-377, İstanbul: Yordam Kitap, Birinci Baskı, ISBN: 978-605-5541-74-3.
• TÜİK, (2021a). Gelir Yöntemiyle Gayri Safi Yurtiçi Hâsıla. Ankara: Türkiye İstatistik Kurumu, https://data.tuik.gov.tr/Kategori/GetKategori?p=ulusal-hesaplar-113&dil=1 [Erişim Tarihi: 20/06/2021].
• TÜİK, (2021b). Gelir ve Yaşam Koşulları Araştırması. Ankara: Türkiye İstatistik Kurumu, https://data.tuik.gov.tr/Kategori/GetKategori?p=gelir-yasam-tuketim-ve-yoksulluk-107&dil=1 [Erişim Tarihi: 20/06/2021].