Tarım ve hayvancılık sektörleri ülke ekonomilerinde refahın en temel göstergelerindendir. Ayrıca bu sektörler diğer sektörler üzerinde önemli etkiye sahiptir. Türkiye’de kırsaldan kente göçün yol açtığı istihdam dengesizliği, yıllara göre demografik verilerde meydana gelen değişimin kırsal üretimle ilişkisi elde edilen sayısal ve istatistiksel verilerin incelenmesiyle ortaya çıkarılmıştır. Son 50 yılda Türkiye’de kırsaldan kente göçün yoğunluk kazanması ve kent nüfusu yoğunluğunun kır nüfusu yoğunluğunu geçmesi tarım ve hayvancılık sektörlerinde istihdam ve bazı üretim verilerinde düşüşlerin meydana geldiğini göstermektedir. Kırsal alanlardan kentlere yönelik gerçekleşen göçler sonucunda yoğun göç alan sanayileşmiş şehirlerin göçü işgücüne dahil edememesi sonucunda başta işsizlik olmak üzere bazı makro ekonomik göstergelerde değişimler meydana gelmektedir. Göçler sonucunda tarım ve hayvancılık faaliyet alanlarında yıllara göre yaşanan gerileme toplumsal refahın azalmasına doğrudan etki etmektedir. Kırsal alanlardaki üretim çıktılarının yıllara göre düşüş göstermesi ve kentlerde bu üretim mallarına olan talebin artması sonucu piyasa fiyatlarında hızlı yükselişleri ve talep artışını kaçınılmaz kılmaktadır. Bu durum makro ve mikro ekonomik bütün göstergeler üzerinde önemli etkiye sahip olduğu sonucunu ortaya çıkarmıştır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Kamu Yönetimi, Politika ve Yönetim (Diğer) |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 24 Mayıs 2024 |
Gönderilme Tarihi | 23 Kasım 2023 |
Kabul Tarihi | 6 Nisan 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 Cilt: 4 Sayı: 1 |