The archaeobotanical study on the plant remains from the Early Chalcolithic grave of the earliest known human of the Upper Porsuk Valley and Central Western Anatolia at Kanlıtaş Höyük provides valuable information about the burial customs, diet and economy of the region and the settlement. The grave, dated to the first half of the 6th millennium BC, contains a rich variety of plant remains, including cereals such as einkorn wheat, emmer wheat, bread wheat and seeds of wild species such as goosefoot and bitter vetch. In addition to these plant remains, the presence of grave goods and the careful placement of flat stones on certain parts of the skeleton indicate a burial ritual that reflects the sociocultural structure and belief system of the period. The study concludes that society at Kanlıtaş Höyük agriculture and plants have played a role in their spiritual life as indicated by the various plant remains found in the grave. These findings are very important because of the limited archaeobotanical data from excavations in Anatolia, especially from graves, and because they provide invaluable information about the funerary practices and rituals of ancient societies. The study also draws attention to the increased use of plants in burial customs in the Early Bronze Age compared to the results of other settlements in Anatolia after the Chalcolithic Period. The archaeobotanical analysis of the Kanlıtaş Höyük grave provides a rare glimpse into the daily lives, sociocultural structures and belief systems of the region's earliest inhabitants, contributing to our understanding of the relationship between plants and burial customs in prehistoric Anatolia.
Yukarı Porsuk Vadisi ve Orta Batı Anadolu'nun bilinen en eski insanı olan Kanlıtaş Höyük'teki Erken Kalkolitik döneme ait mezardan çıkarılan bitki kalıntıları üzerinde yapılan arkeobotanik çalışma, bölgenin ve yerleşimin ölü gömme âdetleri, beslenme biçimi ve ekonomisi hakkında değerli bilgiler sunmaktadır. MÖ 6. binyılın ilk yarısına tarihlenen mezar, siyez buğdayı, gernik buğdayı, ekmeklik buğday gibi tahıllar ile sirken ve kara yonca gibi yabani türlerin tohumlarını içeren zengin bir bitki kalıntısı çeşitliliği içeriyor. Bu bitki kalıntılarına ek olarak, mezar eşyalarının varlığı ve yassı taşların iskeletin belirli kısımlarına özenle yerleştirilmesi, dönemin sosyokültürel yapısını ve inanç sistemini yansıtan bir ölü gömme ritüeline işaret etmektedir. Çalışma, Kanlıtaş Höyük'teki toplumun, mezarda bulunan çeşitli bitki kalıntılarının da gösterdiği gibi, tarımsal faaliyetlerinin inanç dünyalarına yansıdığını göstermektedir. Bu bulgular, Anadolu'daki kazılardan, özellikle de mezarlardan elde edilen arkeobotanik verilerin sınırlı olması, eski toplumların cenaze uygulamaları ve ritüelleri hakkında erken bulgular sağlaması nedeniyle çok önemlidir. Çalışma ayrıca Kalkolitik Dönem'in ardından Anadolu’daki diğer yerleşim yerlerindeki sonuçlarla karşılaştırıldığında Erken Tunç Çağı'nda ölü gömme geleneklerinde bitki kullanımının arttığına dikkat çekmektedir. Kanlıtaş Höyük mezarının arkeobotanik analizi, bölgenin en eski sakinlerinin günlük yaşamları, sosyokültürel yapıları ve inanç sistemleri hakkında nadir bir bakış açısı sunarak tarih öncesi Anadolu'da bitkiler ve ölü gömme gelenekleri arasındaki ilişkiyi anlamamıza katkıda bulunuyor.
Primary Language | English |
---|---|
Subjects | Archaeology (Other) |
Journal Section | Archaeology |
Authors | |
Publication Date | October 24, 2024 |
Submission Date | July 18, 2024 |
Acceptance Date | September 9, 2024 |
Published in Issue | Year 2024 Volume: 23 Issue: 4 |