Validity and reliability study of visual spatial reasoning test for 5–8 years old children

Year 2021, Volume: 8 Issue: 1, 45 - 66, 29.04.2021

Zerrin Mercan , Adalet Kandır

https://doi.org/10.30900/kafkasegt.800816

Cited By: 1

Abstract

This study, which aims to determine the validity and reliability of the “Visual Spatial Reasoning Skills Test for 5–8 Years Old Children”, was conducted with a general survey model. In the 2018–2019 academic year, 459 children between 5–8 ages, are the sample. “Personal Information Form” “Individual Registration Form” and “Visual Spatial Reasoning Skills Test for 5–8 Years Old Children” were used as data collection tools. For developing the test, first of all the literature reviewed regarding the learning and development theories, early childhood education approaches, developmental building blocks, and test-like assessment tools were examined. In the light of theoretical knowledge, the test was thought to be structured in two dimensions as internal and external skills, and in four sub-dimensions as internal static, internal dynamic, external static and external dynamic skills. Subsequently, the content validity was tested. In this context, 7 experts opinions were obtained, the item index was calculated for each item, and items meeting the 0.80 criterion were included in the candidate test. Confirmatory Factor Analysis was applied for the entire test, two dimensions and four sub-dimensions to test the suitability of the existing test structure. The test was finalized by taking p values and fit indices into account as a result of CFA. In determining the reliability of the test, KR-20 value was found to be 0,81. As a result, “Visual Spatial Reasoning Skills Test for 5–8 Years Old Children” was found valid and reliable.

Keywords

Early childhood, Visual Spatial, Reasoning

5–8 Yaş çocuklar için görsel uzamsal akıl yürütme becerileri testinin geçerlik ve güvenirlik çalışması

Abstract

5–8 Yaş Çocuklar için Görsel Uzamsal Akıl Yürütme Becerileri Testi’nin geçerlik ve güvenirliliğin incelendiği bu araştırmada, genel tarama modeli kullanılmıştır. 2018–2019 eğitim öğretim yılında Gaziantep’te Milli Eğitim Müdürlüğü’ne bağlı bağımsız anaokulu ve ilkokullara devam eden, 5–8 yaş aralığında, 459 çocuk, araştırmanın çalışma grubudur. Veri toplama aracı olarak kişisel bilgi formu, bireysel kayıt formu ve 5–8 Yaş Çocuklar İçin Görsel Uzamsal Akıl Yürütme Becerileri Testi kullanılmıştır. Veri toplama sürecinde testin uygulaması, birebir uygulama ile yapılmıştır. Geçerlik çalışmaları kapsamında kapsam ve yapı geçerliği sınanmıştır. Kapsam geçerliği için, alan yazından faydalanılmıştır. Bilişsel Gelişim Kuramı, Beyin Temelli Öğrenme Kuramı ve çoklu zekâ kuramları ışığında kuramsal alt yapı oluşturulmuş, erken çocukluk eğitimi yaklaşımları, erken çocukluk dönemi görsel uzamsal akıl yürütme becerileri gelişimsel yapı taşları, teste benzer değerlendirme araçları incelenmiştir. Kuramsal bilgiler ışığında testin içsel ve dışsal beceriler olarak iki boyutta, içsel durağan, içsel dinamik, dışsal durağan ve dışsal dinamik beceriler olarak dört alt boyutta yapılandırılması düşünülmüştür. Bu bağlamda 7 uzmandan görüş alınmış, her bir madde için madde indeksi hesaplanmış, 0.80 ölçütünü sağlayan maddeler aday testte yerini almıştır. Yapı geçerliği için, var olan test yapısının uygunluğunun sınanması için doğrulayıcı faktör analizi testin tamamı, iki boyutu ve dört alt boyutu için uygulanmıştır. DFA sonucunda p değerleri ve uyum indeksleri dikkate alınarak teste son hali verilmiştir. Testin güvenirliğin belirlenmesinde güvenirlik katsayısı hesaplanmış ve KR-20 değeri 0,81 olarak bulunmuştur. Sonuçta, 5–8 Yaş Çocuklar İçin Görsel Uzamsal Akıl Yürütme Becerileri Testi geçerli ve güvenilir bulunmuştur.

Keywords

Görsel uzamsal, Akıl yürütme, Erken çocukluk, Okul öncesi

References

• Alp, İ. E., & Diri, A. (2003). Bilişsel yetenekler testi’nin (CogAT®) ana sınıfı ve birinci sınıf öğrencileri için kurultu geçerliği çalışması. Türk Psikoloji Dergisi, 18, 19-31.
• Assel, M. A. Landry, S. H. Swank, P., Smith, K.E. ve Steelman, L. M. (2003). Precursors to mathematical skills: Examining the roles of visual-spatial skills, executive processes, and parenting factors. Applied Developmental Science, 7(1), 27–38.
• Ayata, E. ve Aşkin, C. (2008). Müziğin beynin bilişsel fonksiyonlarına olan etkisi. ITU Journal Series B: Social Sciences, 5(2). 13–22.
• Aypay, A. (2011). Öğretme ve öğrenme anlayışları ölçeği’nin Türkiye uyarlaması ve epistemolojik inançlar ile öğretme ve öğrenme anlayışları arasındaki ilişkiler. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 11(1), 7–29.
• Azar, A. İrfan, A.P., Presley, A.İ. ve Balkaya, Ö. (2006). Çoklu zekâ kuramına dayalı öğretimin öğrencilerin başarı, tutum, hatırlama ve bilişsel süreç becerilerine etkisi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 30(30), 45–54.
• Bryman, A. ve Cramer, D. (2001). Quantitative data analysis with SPSS release 10 for Windows. New York: Routledge.
• Bull, R., Johnston, R. S. ve Roy, J. A. (1999). Exploring the roles of the visual‐spatial sketch pad and central executive in children's arithmetical skills: views from cognition and developmental neuropsychology. Developmental Neuropsychology, 15(3), 421–442.
• Büyüköztürk, Ş. (2009). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı istatistik, araştırma deseni SPSS uygulamaları ve yorum. Ankara: Pegem Akademi
• Büyüköztürk, Ş., Akgün, Ö. E., Kahveci, Ö. ve Demirel, F. (2004). Güdülenme ve öğrenme stratejileri ölçeğinin Türkçe formunun geçerlik ve güvenirlik çalışması. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 4(2), 207–239.
• Büyüköztürk, Ş. Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö.E, Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2012). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi.
• Büyüköztürk, Ş., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş., Demirel, F. Kılıç, E. (2016). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi.
• Casey, B. M. Andrews, N. Schindler, H. Kersh, J. E. Samper, A. ve Copley, J. (2008). The development of spatial skills through interventions involving block building activities. Cognition and Instruction, 26(3), 269–309.
• Cheng, Y. L. ve Mix, K. S. (2014). Spatial training improves children's mathematics ability. Journal of Cognition and Development, 15(1), 2–11.
• Çapık, C. (2014). Geçerlik ve güvenirlik çalışmalarında doğrulayıcı faktör analizinin kullanımı. Anadolu Hemşirelik ve Sağlık Bilimleri Dergisi, 17(3), 196–205.
• Çepni, Z. (2010). Yapısal eşitlik modellemesi. "http://yunus.hacettepe.edu.tr/~cepni/mersinsemsunu.ppt" sayfasından erişilmiştir.
• Çokluk, O. Şekercioğlu, G. ve Büyüköztürk, S. (2016). Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik: Spss ve Lisrel uygulamaları. Ankara: Pegem Akademi
• Dindyal, J. (2015). Geometry in the early years: A commentary. ZDM, 47(3), 519–529.
• Doğan, M. (2013). Doğrulayıcı faktör analizinde örneklem hacmi, tahmin yöntemleri ve normalliğin uyum ölçütlerine etkisi. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Eskişehir Osmangazi Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü
• Ercan, İ. ve Kan, İ. (2004). Ölçeklerde güvenirlik ve geçerlik. Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi. 30(3) 211–216.
• Erkorkmaz, Ü., Etikan, İ., Demir, O., Özdamar, K. ve Sanisoğlu, S. Y. (2013). Doğrulayıcı faktör analizi ve uyum indeksleri. Türkiye Klinikleri Journal of Medical Sciences, 33(1), 210-223.
• Frick, A., Hansen, M. A. ve Newcombe, N. S. (2013). Development of mental rotation in 3-to 5-year-old children. Cognitive Development, 28(4), 386–399.
• Forgeard M, Winner E, Norton A, Schlaug, G. (2008) Practicing a musical ınstrument in childhood is associated with enhanced verbal ability and nonverbal reasoning. Plos One, 3(10). 1–8.
• Gardner, H. (2013). Çoklu zekâ: yeni ufuklar. İstanbul: Optimist.
• Gersmehl, P. J. ve Gersmehl, C. A. (2007). Spatial thinking by young children: Neurologic evidence for early development and “Educability”. Journal of Geography, 106(5), 181–191.
• Huang, T. C. ve Lin, C. Y. (2017). From 3D modeling to 3D printing: Development of a differentiated spatial ability teaching model. Telematics and Informatics, 34(2), 604–613.
• İnal, G. ve Ömeroğlu, E. (2011). Bilişsel yetenekler testi form 6’nın 61–72 aylar arasında olan çocuklar için geçerlik güvenirlik çalışması. Kuramsal Eğitimbilim Dergisi, 4(2), 198–207.
• Jirout, J. J. ve Newcombe, N. S. (2014). Mazes and maps: Can young children find their way? Mind, Brain, and Education, 8(2), 89–96.
• Kalaycı, Ş. (2008). Spss uygulamalı çok değişkenli istatistik teknikleri. Ankara: Asil Yayın Dağıtım
• Karasar, N. (2014). Bilimsel araştırma yöntemi (28. Baskı). Ankara: Nobel Yayıncılık.
• Kılıç, A. F. ve Koyuncu, İ. (2017). Ölçek uyarlama çalışmalarının yapı geçerliği açısından incelenmesi. Ö. Demirel ve S. Dinçer (Eds.), Küreselleşen Dünyada Eğitim içinde (ss. 415-438). Ankara: Pegem.
• Koop, J. L. (2018). Rethinking learning spaces: how Reggio Emilia environments promote critical thinking. (Doctoral dissertation).Vancouver Island University, Vancouver.
• Kul, S. (2014). İstatistik sonuçlarının yorumu: p değeri ve güven aralığı nedir? Plevra Bülteni, 8(1), 11.
• Mercan, Z. (2019). Erken STEAM geleceğe hazırlık programının çocukların görsel uzamsal akıl yürütme becerilerine etkisi. (Yayınlanmamış Doktora Tezi), Gazi Üniversitesi, Ankara.
• Munro B. H. (2005). Statistical methods for health care research. Philadelphia: Lippincott Williams & Wilkins
• Naglieri, J. A. ve Kaufman, J. C. (2001). Understanding intelligence, giftedness and creativity using the PASS theory. Roeper review, 23(3), 151–156.
• Naglieri, J. A. ve Ford, D. Y. (2015). Misconceptions about the Naglieri nonverbal ability test: A commentary of concerns and disagreements. Roeper Review, 37(4), 234–240.
• National Association for the Education of Young Children. (2002). Early childhood mathematics: Promoting good beginnings. https://www.naeyc.org/sites/default/files/globally-shared/downloads/PDFs/resources/position-statements/psmath.pdf adresinden alınmıştır.
• Newcombe, N. S. (2010). Picture this: Increasing math and science learning by improving spatial thinking. American Educator, 34(2), 29.
• Newcombe, N. S. Levine, S. C. ve Mix, K. S. (2015). Thinking about quantity: The intertwined development of spatial and numerical cognition. Wiley Interdisciplinary Reviews: Cognitive Science, 6(6), 491–505.
• Ontario (2014). Paying attention to K–12 spatial reasoning support document for paying attention to mathematics education contents paying attention. http://www.edu.gov.on.ca/eng/literacynumeracy/lnspayingattention.pdf adresinden alınmıştır.
• Özpınar, İ. (2012). 6–8. sınıflar matematik öğretim programında yer alan becerileri ölçmeye yönelik ölçek geliştirme çalışması. (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Karadeniz Teknik Üniversitesi, Trabzon.
• Ramadas, J. (2009). Visual and spatial modes in science learning. International Journal of Science Education, 31(3), 301–318.
• Ramazan, O. ve Demir, S. (2011). Okul öncesi eğitim kurumuna devam eden 36-48 aylık çocukların bilişsel gelişim düzeyleri. Eğitim Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 1(2), 83-98.
• Raven, J. (2000). The Raven's progressive matrices: change and stability over culture and time. Cognitive Psychology, 41(1), 1–48.
• Schermelleh-Engel, K., Moosbrugger, H. ve Müller, H. (2003). Evaluating the fit of structural equation models: Tests of significance and descriptive goodness-of-fit measures. Methods of psychological research online, 8(2), 23-74.
• Schreiber, J. B., Nora, A., Stage, F. K., Barlow, E. A. ve King J. (2006). Reporting structural equation modeling and confirmatory factor analysis results: A Review. The Journal of Educational Research. 99(6), 323–38.
• Schumacker R.E. ve Lomax, R.G. (2010). A beginner's guide to structural equation modeling. New York: Taylor & Francis Group.
• Şimşek, Ö.F. (2007). Yapısal eşitlik modellemesine giriş, temel ilkeler ve Lisrel uygulamaları. Ankara: Ekinoks.
• Taşpınar, Ş. E. ve Kaya, A. (2016). Görsel sanatlar dersinde çoklu zekâ kuramına dayalı öğretimin öğrenci tutumuna etkisi. e-Kafkas Eğitim Araştırmaları Dergisi, 3(2), 32- 39.
• Tunalı, S. (2007). Somut işlemsel dönemdeki üstün ve normal zekâlı çocukların somut düşünme yeteneklerinin incelenmesi ve raven standart ilerleyen matrisler testi’nin 8- 9 yaş çocukları üzerinde geçerlilik, güvenilirlik, ön norm çalışması. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul Üniversitesi, İstanbul.
• Whiteley, W. Sinclair ve N. Davis, B. (2015). What is spatial reasoning? Spatial reasoning in the early years principles, assertions and speculations. Newyork: Routledge Taylor and Francis Group
• Yurdugül, H. (2005, Eylül). Ölçek geliştirme çalışmalarında kapsam geçerliği için kapsam geçerlik indekslerinin kullanılması. XIV. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi, Denizli.