FAKIR BAYKURT’S ASPECT OF THE CHANGE OF ORGANIZATIONAL CULTURE OF VILLAGE INSTITUTES

Year 2011, Volume: 19 Issue: 3, 743 - 764, 01.09.2011

Pınar Yengin Sarpkaya

Abstract

In this study, it is aimed to determine what kind of properties show up in the organizational culture of Village Institutes in two different phase, one is the time before multiparty came into the political life of the country and the other is after the multiparty term. It is tried to be established how the “values”, “artifacts” and “administrative practices” dimensions of organizational culture changes. Ceremonies, symbols and the language usage from the artifacts are dealt with. The research is conducted as a case study and single holistic case study design is used. As a workplace, Gönen Village Institutes is chosen and the data are collected from the book by Fakir Baykurt called “The Teenager in Village Institute” in which he talks about his studentship years in Gönen Village Institute and which is the second book of eight volumes of his autobiography. It is found that there was a strong organizational culture in the years before 1946; that there had been a great change in the organizational culture in terms of artifacts and administrative practices depending on the chance of the administrator.

Keywords

Organizational culture, Village Institutes, Fakir Baykurt

FAKİR BAYKURT’UN GÖZÜYLE KÖY ENSTİTÜLERİNDE ÖRGÜT KÜLTÜRÜNÜN DEĞİŞİMİ

Abstract

Bu çalışmada, Köy Enstitülerindeki örgüt kültürünün, ülkenin siyasi yapısında çok partili yaşama geçilmeden önce ve geçildikten sonra olmak üzere iki ayrı dönemde ne tür özellikler gösterdiğini belirlemek amaçlanmıştır. Örgüt kültürünün boyutlarından “değerler”, “yaratılar” ve “yönetsel uygulamalar”ın nasıl değiştiği belirlenmeye çalışılmıştır. Yaratılardan törenler, simgeler ve dilin kullanımı ele alınmıştır. Araştırma nitel bir durum çalışması olarak desenlenmiş, bütüncül tek durum deseni gerçekleştirilmiştir. Çalışma birimi olarak Gönen Köy Enstitüsü alınmış; veriler, Fakir Baykurt’un sekiz ciltlik özyaşam öyküsünün ikincisi olan Gönen Köy Enstitüsündeki öğrencilik yıllarını anlattığı “Köy Enstitülü Delikanlı” kitabından yararlanılarak elde edilmiştir. 1946’dan önce Enstitüde paylaşılan güçlü bir örgüt kültürünün bulunduğu; yöneticinin değişmesine bağlı olarak değerler, yaratılar ve yönetsel uygulamalar açısından örgüt kültüründe büyük bir değişmenin yaşandığı belirlenmiştir

Keywords

Örgüt kültürü, Köy Enstitüleri, Fakir Baykurt

References

• 1. Tanilli, S.(1989). Nasıl bir eğitim istiyoruz? 3. Basım. Amaç yayıncılık. İstanbul.
• 2. Güvenç, B.(1979). İnsan ve kültür. Remzi Kitabevi: İstanbul.
• 3. Berberoğlu, G.(2004). Örgüt kültürü. Celil Koparal. (Ed). Yönetim organizasyon içinde. (s.189-205) Anadolu Ün.Yayını No:1457
• 4. Eren, E.(2003). Yönetim ve organizasyon. Beta Basım Yayım Dağıtım A.Ş.:İstanbul.
• 5. Başaran,İ.E.(2000).Yönetim. Feryal Matbaası: Ankara
• 6. Şişman, M. (2007). Örgütler ve kültürler. 2. Baskı. Ankara:Pegem yayıncılık.
• 7. Başaran,İ.E.(1992). Yönetimde insan ilişkiler: Yönetsel davranış. Ankara: Kadıoğlu Matbaası.
• 8. Shein, E.H.(1985). Organizational culture and leadership. San Francisco: Jossey Bass Publishers.
• 9. Hoy, W.K.; Miskel C.G. (1996). Educational administration: Theory, research and practice. Megraw Hill, İnc
• 10. Lunenburg, F. C.; Ornstein Allan C. (1996). Educational administration: Concepts and practices. Wadsworth Publishing Company
• 11. Terzi,A.R. (2000). Örgüt kültürü. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• 12. Katz,D.; Kahn, R.L.(1977). Örgütlerin toplumsal psikolojisi. (çev.Halil Can, Yavuz Bayar). TODAİE Yayınları No:167. Ankara.
• 13. Vural,B.A.(2007). Örgüt kültürü. Nobel Yayın Dağıtım: Ankara.
• 14. Yasa, İ.(1976). Örnekolay inceleme yöntemi. Keleş,R.(Yay.haz.) Toplum bilimlerinde araştırma ve yöntem içinde.(s.275-299) TODAİE yayınları:152. Ankara.
• 15. Yıldırım, A.; Şimşek, H. (2000). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• 16. Büyüköztürk, Ş.,Çakmak, E.K., Akgün, Ö.E., Karadeniz, Ş ve Demirel,F.(2008). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi
• 17. Turgut, Y. (2009). Verilerin kaydedilmesi analizi yorumlanması: Nicel ve Nitel. Abdurrahman Tanrıöğen (Ed.). Bilimsel araştırma yöntemleri içinde.(s.191-248) Ankara: Anı Yayıncılık.
• 18. Özkan, R.(2009). Arkadaşım Fakir. Yeniden İmece(s.29-31). Yıl:7. Sayı 25. Aralık 2009.
• 19. Kanar, H.(1990). Köy enstitüleri eğitimde atılım. Selvi Yayınları: Ankara.
• 20. Mc. Gregor, D.(1970). Örgütün insan ilişkileri yönü. (çev.Doğan Energin). Şark Matbaası. Ankara.
• 21. Bozkurt, A.(2003). Öğrenen Örgütler. Cevat Elma, Kamile Demir. (Ed.). Yönetimde çağdaş yaklaşımlar içinde (43-63). Ankara: Anı Yayıncılık.
• 22. Baykurt, F.(1999). Öz yaşam 2 Köy enstitülü delikanlı. Papirüs Yayınevi: İstanbul.