The Contribution of Online Teaching Process to Architectural Design Education

Year 2022, Volume: 15 Issue: 2, 742 - 780, 15.06.2022

Kezban Ayça Alangoya

https://doi.org/10.35674/kent.1028146

Cited By: 1

Abstract

The transformations caused by the COVID-19 pandemic in national and international design education, the problems that occurred in the online education process, educational methods developed to solve these problems, and the gains obtained through these are remarkable. This study covers experiences of three online education semesters that have been gained with students who have attended their first architectural design course. During the pandemic, phenomenological site trips into natural environments couldn't have been organized, physical models that function as design tools couldn't have been built together in design studios, and the digital drawings couldn't have been printed out. Adapting to these conditions, which has been challenging for educators and especially for students who will start architectural design, required the introduction of new educational methods. The first part of this study, written to shed light on the methods and the gains specific to the online education process, has discussed how national-international architecture education has been transferred into the online environment under pandemic conditions.
The conceptual framework of design education structured for students who begin their first architectural design course, the applied methods, and the examples of pre-main projects have been discussed both for face-to-face (chapters 2.-5.) and online education (chapters 3.-4.-6.). Analyzing the methods specific to the face-to-face and online education processes concerning the pre and main project outputs has shed light on the different achievements that both environments provide to architectural design education. In the conclusion part, educational methods created during 3 online semesters, their results and gains have been summarized, and the qualities of online experiences that could enrich face-to-face design education have been listed.

Keywords

Starting architectural design online, Verbal communication in design education, Scale and its layers, The ability to propose a design field-architectural program

Çevrim İçi Öğretim Sürecinin Mimari Tasarım Eğitimine Katkısı

Abstract

COVID-19 salgınının ulusal-uluslararası tasarım eğitiminde meydana getirdiği dönüşümler, çevrim içi eğitim sürecinde oluşan sorunsallar, bu sorunsalların çözümü için geliştirilmiş eğitsel yöntemler ve bunlar aracılıyla edinilmiş kazanımlar dikkat çekicidir. Bu çalışma, mimari tasarım derslerine ilk kez katılacak öğrencilerle 2019-20 Bahar dönemi ve 2020-21 Güz-Bahar dönemleri olmak üzere 3 çevrim içi eğitim döneminde edinilmiş deneyimleri kapsamaktadır. Pandemi koşullarında doğal çevrelere özgü fenomenlerin deneyimlendiği ortak geziler düzenlenememiş, mimari tasarım sürecinde tasarım aracı olarak işlev gören ortak maketler stüdyo ortamında inşa edilememiş, dijital ortamda üretilen çizimlerin çıktıları alınamamıştır. Eğitimciler ve özellikle mimari tasarım edimine başlayacak öğrenciler açısından zorlayıcı olmuş koşullara adapte olmak yeni eğitsel yöntemlerin devreye sokulması gerektirmiştir. Uzak-yakın kentsel ortamlara özgü fenomenlerin deneyimlenmesi ve sosyal içerikli güncel konularla evrensel içerikli sanat eserlerinin mimari program önerileri aracılığıyla toplum-birey-mekan ilişkilerinin tartışıldığı çevrim içi eğitim sürecinde sözel iletişimin güçlendiği/derinleştiği gözlemlenmiştir. Bireysel tasarım alanı-mimari program önerilerinin öğrencilerin seçimine bırakılması alan-program-kullanıcı-mekan kurgusu-malzeme seçimi ilişkilerine, mimarlığın fizik mekan ötesine geçen niteliklerine değinilmesine olanak tanımıştır. Ölçek kavramı mimari temsil ediminde kullanıldığı anlamın ötesinde anlamsal-zamansal-fiziksel-sosyal boyutlarıyla irdelenebilmiş, yaratıcı tasarım ediminin holistik yapısı görünürlük kazanmıştır. Çevrim içi eğitim sürecine özgü yöntemlere/ kazanımlara ışık tutmak amacıyla kaleme alınmış bu çalışmanın 1. bölümde Covid-19 salgınının pandemi olarak tanımlanması itibarıyla ulusal-uluslararası yükseköğretimin çevrim içi ortama aktarılışı ve mimarlık eğitimi bağlamında yaşanan gelişmeler ele alınmıştır. İlk kez mimari tasarım derslerine katılacak öğrenciler özelinde kurgulanmış tasarım eğitiminin kavramsal çerçevesi, uygulanan yöntemler ve proje çıktıları, örgün mimari eğitim süreci bağlamında 2.-5. bölümlerde, çevrimiçi eğitim süreci bağlamında ise 3.-4.-6. bölümlerde irdelenmiştir. Örgün ve çevrim içi eğitim sürecine özgü yöntemlerin proje çıktılarıyla ilişkilendirilerek analiz edilmesi, her iki ortamın mimari tasarım eğitimine sağladığı farklı kazanımlara görünürlük kazandırmıştır. Sonuç bölümünde çevrim içi eğitim sürecinde uygulanmış yöntemler/kazanımlar ele alınmış, çevrim içi eğitim süreci deneyimlerinin özgün nitelikleri özetlenmiş, bunların pandemi sonrasında mimari tasarım eğitimi içeriği kurgusunda gözetilmelerinin tasarım edimine başlayacak öğrencilerin kazanımlarını artıracağı vurgulanmıştır.

Keywords

Çevrim içi ortamda mimari tasarıma başlamak, Mimari tasarım eğitiminde sözel iletişim, Ölçek kavramı ve boyutları, Tasarım alanı-mimari program önerme becerisi

References

• Asar, H., Çebi, P.D. (2018). Mimari Temsilde Kişisel Anlatılar: Temsiller ve Dillendirdikleri, Uluslararası Hakemli Tasarım ve Mimarlık Dergisi, Sayı 14.
• Aygün, Ö. (2018). Yaygın Platon okumasının bir eleştirisi, Kaygı 31/2018. Doi: 10.20981/kaugı.47428 Benjamin, H.G. (2018). Using Virtual Tours to Facilitate Sustainable Site Visits of Historic Sites, European Journal of Sustainable Development 7-4, 411-422.
• Combrinck, C. (2018) Socially responsive research-based design in an architectural studio. Frontiers of Architectural Research, Vol. 7 No. 2, pp. 211-234.
• Çalak, I.E. (2012) Kentsel ve Kolektif Belleğin Sürekliliği Bağlamında Kamusal Mekanlar: ULAP Platz Örneği, Almanya, Tasarım + Kuram dergisi, Cilt: 8, Sayı:13, sf. 34–47
• Görün, M., Kara, M. (2010) Kentsel Dönüşüm ve Sosyal Girişimcilik Bağlamında Türkiye'de Kentsel Yaşam Kalitesinin Artırılması, Yönetim Bilimleri Dergisi (8:2), Journal of Administrative Sciences, https://dergipark.org.tr/en/download/article-file/704543
• Güneş, F. (2016) Eğitimde sorgulamanın gücü, Bartın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, Cilt 5, Sayı 2, s.188-204.
• Iannou, O. (2018) Opening design studio education using blended and networked formats, International Journal of Educational Technology in Higher Education, Vol. 15 No. 47, pp. 1-16.
• Lami, E.V., Ashelo, A. (2020) Covid-19 and Sustainable Architectural Education: Challenges and Perceptions on Online Learning. Journal of educational research, Issn: 2456-2947 http://ijrdo.org/index.php/er/article/view/4179
• Masdeu, M., Fuses, J. (2017) Reconceptualizing the design studio in architectural education: distance learning and blended learning as transformation factors, Archnet-IJAR International Journal
• Niculae, R. (2011) The virtual architectural studio - an experiement of online cooperation. Review of Applied Socio-Economic Research, Vol. 1 No. 1, pp. 38-46, doi: 10.1111/bjet.12535.
• Önal, G.K., Turgut, H. (2017) Cultural schema and design activityin an architectural design studio, Frontiers of Architectural Research, Vol. 6 No. 2, pp. 183-203, doi: 10.1016/j.foar.2017. 02.006.
• Pasin, B. (2017) Rethinking the design studio-centered architectural education: a case study at schools of architecture in Turkey, The Design Journal.Vol.20 No. 1, pp. 1270-1284, Doi: 10.1080/14606925. 2017.1352656.
• Schnabel, M.A., Ham, J.J. (2012) Virtual design studio within a social network, Journal of Information Technology in Construction, Vol. 17 No. 1, pp. 397-413.
• Schulz, C. N. (2001) Yer Kavramı Bağlamında Eski Çevrelerde Yapılaşma, Mimarlık, sayı:297, 42-43.
• Ulubay S., Önal F. (2020) Yeniden İşlevlendirme Yarışmalarının Berlin Kenti Örneği Üzerinden İrdelenmesi, Modular 2020;3(1) s.39-57.