OBJECTIVE: Environmental exposure to the cadmium
(Cd), is associated with hyperglycemia and reduced
serum insulin. This investigation was planned to
assess the effects of Lipoic Acid (LA) and insulin on
glycolytic enzymes, liver marker enzymes and lipids in
Cd exposed diabetic rats.
MATERIAL AND METHODS: Male Wistar rats were
separated into 7 groups (n=8 in each group). Groups were
designed as control, diabetic control, diabetic + CdCl2,
diabetic + insulin, diabetic + CdCl2 + insulin, diabetic +
CdCl2 + LA, anddiabetic + CdCl2 + insulin + LA groups.
Type 1 diabetes was established by intraperitoneal
(i.p.) injection of streptozotocin (STZ) (65 mg/kg) into 6
groups. Insulin (4 IU/kg/day) was given subcutaneously
(s.c.) to insulin treated groups. CdCl2 (1,2 mg/kg/day) was
given s.c. to CdCl2 treated groups. LA (100 mg/kg/day)
was given i.p. to LA treated groups. CdCl2, LA, and insulin
treatment were started 2 days after intraperitoneal STZ
injection and continued for 3 weeks. Serum glucose, AST,
ALT, BUN, LDL, HDL, and TG levels and liver hexokinase
(HK), pyruvate kinase (PK), whole blood HbA1c level, and
Na+/K+ATPase activity were evaluated.
RESULTS: In diabetic group, serum glucose, HbA1c, TG,
LDL, AST, ALT, ALP, and BUN levels were higher than cont- rol, but HDL was lower. In liver tissue, activities of Na+/
K+ATPase, HK and PK activities were decreased in dia- betic control group. PK, HK and Na+/K+ATPase activities
were increased in liver in diabetic+CdCl2 and Diabeti- c+Insulin+CdCl2 groups. An increase was determined in
activities of HK, PK, and Na+/K+ATPase in insulin and LA
treated groups compared with diabetic control group.
CONCLUSIONS: These results suggest that application
of insulin and LA could be an effective therapeutic
intervention against liver injury caused by Cd and STZ.
AMAÇ: Kadmiyuma (Cd) çevresel maruziyet hiperglisemi
ve azalmış serum insülini ile ilişkilidir. Bu çalışma, Cd’ye
maruz kalmış diyabetik ratlarda Lipoik Asit (LA) ve
insülinin glikolitik enzimler, karaciğer marker enzimleri
ve lipidler üzerindeki etkilerini değerlendirmek için
tasarlanmıştır.
GEREÇ VE YÖNTEM: Erkek Wistar sıçanları 7 gruba
ayrıldı (n = 8). Gruplar kontrol, diyabetik kontrol, diyabet
+ CdCl2, diyabet + insülin, diyabet + CdCl2 + insülin,
diyabet + CdCl2 + LA ve diyabet + CdCl2 + insülin + LA
gruplarından oluştu. Tip 1 diyabet, 6 gruba intraperitoneal
(i.p.) streptozotosin (STZ) (65 mg / kg) enjeksiyonu ile
indüklendi. İnsülin (4 IU/kg/gün), insülin ile tedavi edilen
gruplara subkutan (s.c.) verildi. CdCl2 (1,2 mg/kg/gün),
CdCl2 ile tedavi edilen gruplara s.c. verildi. LA (100 mg/
kg/gün), LA ile tedavi edilen gruplara i.p. verildi. CdCl2 ve
insülin tedavisi, intraperitoneal STZ enjeksiyonundan 2
gün sonra başlatıldı ve 3 hafta sürdürüldü. Serum glukoz,
AST, ALT, ALP, BUN, LDL, HDL ve TG düzeyleri, tam kan
HbA1c düzeyi ve karaciğer heksokinaz (HK), piruvat kinaz
(PK) ve Na+/K+ ATPaz aktivitesi değerlendirildi.
BULGULAR: Diyabetik grupta serum glukoz, HbA1c, TG,
LDL, AST, ALT, ALP ve BUN düzeyleri kontrol grubuna
göre daha yüksek bulundu, ancak HDL daha düşüktü.
Diyabetik kontrol grubu karaciğer dokusunda Na+/K+
ATPaz, HK ve PK aktivitesi azaldı. Diabetik + CdCl2 ve
Diabetik+İnsulin+CdCl2 gruplarında karaciğerde PK, HK
ve Na+/K+ ATPaz aktivitesi arttı. İnsülin ve LA ile tedavi
edilen gruplarda HK, PK ve Na+/K+ ATPaz aktivitelerinde
diyabetik kontrol grubu ile karşılaştırıldığında artış
saptandı.
SONUÇ: Bu sonuçlar insülin ve LA uygulamasının Cd ve
STZ’nin neden olduğu karaciğer hasarına karşı etkili bir
terapötik müdahale olabileceğini düşündürmektedir.
Primary Language | English |
---|---|
Subjects | Health Care Administration |
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | July 23, 2018 |
Acceptance Date | June 20, 2018 |
Published in Issue | Year 2018 |