Evolution of Educational Administration as a Scientific Discipline in Turkey

Year 2008, Volume: 54 Issue: 54, 181 - 209, 01.05.2008

Ali Balcı

Abstract

This article describes the evolution of educational administration as a scientific discipline in Turkey. Based on this aim it focused on questions of “what is science?” and what fundamental characteristics lead a group of scientists to agree on a scholarly field that it is a scientific discipline?” Literature review has shown that there is a parallelism between the scientific identity and development of the area and preparation programs of school and educational administrators. Based on this, the scientific evolution of the area has been inquired through the preparation programs. In this frame, the preparation programs both inside and out side of Turkey have been reviewed and discussed in order to find out how the area has been perceived. At last, in order to discover the scientific level of the area, educational administration researches have been reviewed with respect to the headings of methodology. It has been determined that the educational administration researches just like in Turkey also in abroad generally there has been a long distance that should be reached.

Keywords

educational administration , evolution of educational administration , training educational administrators.

Türkiye’de Eğitim Yönetiminin Bilimleşme Düzeyi

Abstract

Makalede, eğitim yönetimi alanının bilim olma serüveni tartışılmıştır. Bu amaçla önce “bilim nedir?”, “bir çalışma alanına bilim denebilmesi için ne gerekir?”sorularına yanıt verilmiş, sonra da “eğitim yönetimi”nin bir bilim dalı olup olmadığı tartışılmıştır. Literatür taramasından; alanın bilimsel kimlik ve gelişmesiyle eğitim ve okul yöneticisi hazırlama/ yetiştirme programları arasında bir paralellik tespit edilmiştir. Dolayısıyla makalede ilgili alanın bilim dalı olarak evrimini, yetiştirme programları yoluyla saptama yolu tercih edilmiştir. Bu doğrultuda yurt dışında ve yurt içinde eğitim yöneticisi hazırlama/ yetiştirme programları, alanın algılanışını tespit etmek üzere taranmış ve tartışılmıştır. Son olarak alanın bilimsel düzeyini saptamak üzere eğitim yönetimi araştırmaları, araştırma yöntembilimin belli başlıkları altında incelenmiştir. Sonuçta Türkiye'de olduğu gibi Dünya'da da eğitim yönetimi araştırmalarının genelde katedeceği çok yolun olduğu tespit edilmiştir. Makalede en son olarak alanın geleceğine ilişkin perspektif ve öneriler sıralanmıştır.

Keywords

eğitim yönetimi , eğitim yönetiminin gelişimi , eğitim yöneticisi yetiştirme

References

• Aydın, İ., Kepenekçi, Y., Memduhoğlu, H. ve Oğuz, E. (2005). Eğitim Bilimlerinin Dünyadaki Kurumsal Gelişimi (185- 191). XIV. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi. 28- 30 Eylül 2005. Denizli. Kongre Kitabı 1. Ed. Hüseyin Kıran. Ankara: Anı yayıncılık.
• Balcı, A., Memduhoğlu, H., İlgan, A., Erdem, M., ve Taşdan, M. (2007). Avrupa Birliğine Uyum Sürecinde Bazı Avrupa Birliği Ülkeleri İlköğretim Okul Yöneticilerinin Seçilmesi ve Yetiştirilmesine İlişkin Standartların Türkiye’deki Öğretmen ve Okul Yöneticileri Tarafından Değerlendirilmesi. TÜBİTAK 106K370 nolu Proje.Ankara.
• Balcı, A. (2007). Sosyal Bilimlerde Araştırma: Yöntem, Teknik ve İlkeler. Beşinci baskı. Ankara: PEGEM A yayıncılık.
• Balcı, A. (2007). Türk Eğitim Sisteminde İlköğretimin Yönetimi Ve Denetimi: Mevcut Durum Ve Yeni Perspektifler.
• Balcı, A. (2003). Türkiye’de Eğitim Yöneticisi ve Eğitim Müfettişi Yetiştirme Uygulamaları:
• Balcı, A. (2000). İkibinli Yıllarda Türk Milli Eğitim Sisteminin Örgütlenmesi ve Yönetimi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 6 (24), 495-508.
• Balcı, A. (1990). Türkiye’de Eğitim Araştırmalarının Durumu: Ankara Üniversitesi Eğitim
• Bilimleri Fakültesi Örneği. Eğitim Bilimleri Birinci Ulusal Kongresi (24- 28 Eylül 1990) Bildiriler III.: Eğitim Yönetimi ve Planlaması ve Halk Eğitimi. Ankara: Milli Eğitim Basımevi.
• Balcı, A. (1988). Eğitim Yönetimi Araştırmalarının Durumu EAQ’de 1970– 1985 Arasında
• Yayınlanan Araştırmalar. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, Cilt 21, Sayı 1–2, 421- 434.
• Berry, J. E., ve Beach, R. K-12 Leadership and the Educational Administration Curriculum: A Theory of Preparation Module. http://cnx.org/content/m13772/latest/ indirme tarihi 18.09. 2007.
• Bridges, E. M. (1982). Research on the School Administarators: The State of the Art, 1967- 1980. Educational Administration Quarterly, 18 (3), 12–33.
• Coherence theory of truth from Wikipedia, the free encyclopedia, http://en.wikipedia.org/wiki/Coherentism’den 20.11.2007 günü indirildi.
• Erdem, M., Yılmaz, K. ve Taşdan. (2005). Türkiye’de Eğitim Bilimlerinin Kurumsallaşması (173- 178). XIV. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi. 28- 30 Eylül 2005. Denizli. Kongre Kitabı 1. Ed. Hüseyin Kıran. Ankara: Anı yayıncılık.
• Everes, C.W., ve Lakomski, G.(1991). Knowing Educational Administration. Pergamon, Oxford.
• Everes, C.W., ve Lakomski, G.(1996). Exploring Educational Administration. Pergamon/ Elsevier, Oxford.
• Everes, C.W., ve Lakomski, G.(2000). Doing Educational Administration, in Maxcy, S J. (2001). Educational Leadership and Management of Knowing: The aesthetics of Coherentism. Journal of Educational Administration, 39 (6), 573- 588.
• Gorard, S. (2005). Current Contexts for Research in Educational Leadership and Management. Educational Management Administration & Leadership, 33(2), 155– 164.
• Goodwin, L. Ve Goodwin, W. (1985). Statistical Techniques in AERJ Articles, 1979-1983: The Preparation of Graduate Students to Read the Educational Research Literature.
• Educational Researcher, 14(2), 5–11. Balcı ve Apaydın. Türkiye’de Eğitim Yönetimi Araştırmalarının Durumu: Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi Örneği. Eğitim Yönetimini Yeniden Düşünmek (21- 22 Haziran 2007 tarihleri arasında düzenlenen kongre.
• Hsu, T. (2005). Research methods and data analysis procedures used bu educational researchers. International Journal of Research & Method in Education, 28 (2), 109-133. Balcı ve Apaydın. Türkiye’de Eğitim Yönetimi Araştırmalarının Durumu: Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi Örneği. Eğitim Yönetimini Yeniden Düşünmek (21- 22 Haziran 2007 tarihleri arasında düzenlenen kongre.
• Karasar, N. (1982). Bilimsel Araştırma Yöntemi - Kavramlar, İlkeler, Teknikler- Ankara: Bahçelievler PK. 33.
• Kaya, Y. K. (1976), Eğitim Yönetimi ve Türkiye’de Eğitim Yöneticisinin Yetiştirilmesi. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Ankara, Hacettepe Üniversitesi.
• Kaya, Y. K. (1979). Eğitim Yönetimi: Kuram ve Türkiye’deki Uygulama. TODAİE yayınları no: 181.Ankara: DOĞAN Basımevi.
• Keselman, H. J., Huberty, C. J., Lix, L. M., Olejnik, S., Cribbie, R. A., Donahue, B., Kowalchuk, R. K., Lowman, L.L., Petoskey, M. D., Keselman, J. C. & Levin, J. R. (1998). Statistical Practices of Educational Researchers: An Analysis of Their ANOVA, MANOVA, and ANCOVA Analyses. Review of Educational Research, 68, 350–386. Balcı ve Apaydın. Türkiye’de Eğitim Yönetimi Araştırmalarının Durumu: Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi Örneği. Eğitim Yönetimini Yeniden Düşünmek (21- 22 Haziran 2007 tarihleri arasında düzenlenen kongre.
• Knapp, T. R. (1982). Methodological Perspective: The Unit and the Context of the Analysis for Research Administration. Educational Administration Quarterly, 18(1), 1–13. Balcı ve Apaydın. Türkiye’de Eğitim Yönetimi Araştırmalarının Durumu: Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi Örneği. Eğitim Yönetimini Yeniden Düşünmek (21- 22 Haziran 2007 tarihleri arasında düzenlenen kongre.
• Maxcy, S J. (2001). Educational Leadership and Management of Knowing: The aesthetics of Coherentism. Journal of Educational Administration, 39 (6), 573- 588.
• Miskel, C. ve Sandlin, T. (1981). Survey Research in Educational Administration. Educational Administration Quarterly, 17 (4), 1–20.
• Murphy, J. (1988). Preparation fort he School Principalships: The United States’ Story. School Leadership Management 18(3), 359- 372.
• Sayılan, F., Aksoy, H. H., Yıldız, A., Bülbül, T. Özdem, G., İlgan, A. ve Soydan, T. (2005). Eğitim Bilimlerinde Metodoloji Sorunları (179- 184). XIV. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi. 28- 30 Eylül 2005. Denizli. Kongre Kitabı 1. Ed. Hüseyin Kıran. Ankara: Anı yayıncılık.
• Şimşek, H. (2003). Eğitim Yöneticilerinin Yetiştirilmesi: Karşılaştırmalı Örnekler ve Türkiye İçin Çıkarsamalar. Eğitimde Yansımalar – VII. Çağdaş Eğitim Sistemlerinde Öğretmen Yetiştirme. 21-23 Mayıs 2003. Cumhuriyet Üniversitesi Kültür Merkezi. Sivas.
• Thody, A., Papanaoum, Z., Johansson, O. and Pashiardis, P. (2007). School Principal Preperation in Europe. International Journal of Educational Management, Volume: 21, Nu: 1, pp 37-53
• Ünal, I. Yapıyor Olmanın Rahatlığını Duymak: Türkiye’de Eğitim Bilimciliğinin “Eğitilmiş”lik Hali. http:// kongre Karaburun.org:/özetler’den 28. 08. 07 tarihinde indirildi.
• Ünal, I., Özsoy, S., Güngör, S. ve Tunç, B. (2005). Eğitim Bilimlerinin Ontolojik Temelleri: Sorun Odaklı Bir Yaklaşım (192- 203). XIV. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi. 28- 30 Eylül 2005. Denizli. Kongre Kitabı 1. Ed. Hüseyin Kıran. Ankara: Anı yayıncılık.