KÜLTÜREL BİR OLGU OLARAK OSMANİYE’DE SURİYE’DEN GÖÇ EDENLERLE EVLİLİKLER

Year 2021, Volume: 14 Issue: 33, 24 - 38, 15.03.2021

Ali Doğaner

https://doi.org/10.12981/mahder.844692

Cited By: 1

Abstract

Suriye ile Türkiye arasında, tarihi çok eskilere giden ve günümüze gelinceye kadar canlılığını koruyan kültürel ilişkiler vardır. Buna bağlı olarak iki toplum arasında kurulan evlilikleri de bu kültürel ilişkilerle birlikte başlatmak mümkündür. Mart 2011’de yaşanan Suriye olaylarından sonra Türkiye’ye çok sayıda Suriyeli göçmek zorunda kalmış, buna paralel olarak Suriyelilerle evlenmeler artmıştır. Türkiye’nin hemen her bölgesine dağılan ve genel olarak Suriyeli olarak adlandırılan bu sığınmacıların yoğun olarak yaşadığı yerlerden birisi de Osmaniye ili olmuştur. Merkeze bağlı Cevdetiye kasabasında Suriyelilerin yaşadığı geçici barınma merkezi bulunmaktadır. Bunun dışında başta şehir merkezinde olmak üzere Osmaniye’nin diğer ilçe, kasaba ve köylerinde ev kiralayarak hayatlarını sürdüren Suriyeli aileler vardır. Osmaniye halkı Suriye’den gelen insanları dışlamamış, onlara iş temininde ve barınma konusunda yardımcı olmuştur. Bu bağlamda oluşan sosyo-kültürel yakınlaşma, evlilikleri de eskiye oranla oldukça artırmıştır. Suriyelilerle evlilikler büyük çoğunlukla kız alma yönünde olmuş, kız verme yönünde evliliklere çok az rastlanmıştır. Aynı din ve mezhebe mensup olmaları, gelen Suriyelilerin çoğunlukla Türkmen olup Türkçe konuşabilmeleri, ailelerin göç öncesinde de birbirlerini tanımaları evlilikleri kolaylaştırıp yaygınlaştırmıştır. Çalışmada, konuyla ilgili literatür taranmış, Osmaniye halkı ve Suriyeli sığınmacılardan gözlem ve görüşme teknikleriyle bilgiler toplanmıştır. Elde edilen verilerin değerlendirilmesinde nitel araştırma yöntemi takip edilmiştir.

Keywords

Göç, Osmaniye, Suriyeli sığınmacılar, evlilik, çok eşlilik

A CULTURAL CASE MARRIAGES WITH SYRIAN MIGRANTS IN OSMANIYE

Abstract

There are cultural relations between Syria and Turkey that go back very far and remain alive until today. Accordingly, it is possible to initiate marriages between these two societies together with these cultural relations. After the events of Syria in March 2011, a large number of Syrians were forced to emigrate to Turkey and, in parallel, marriages with Syrians increased. Osmaniye is one of the places where these refugees, who have been dispersed to almost every region of Turkey and are generally referred to as Syrians, live extensively. In the Cevdetiye town in the center, there is a temporary shelter center for Syrians. Apart from this, there are Syrian families who continue their lives by renting houses in other districts, towns and villages, mainly in the city centre. The people of Osmaniye did not exclude people from Syria, but helped them in providing jobs and housing. The socio-cultural rapprochement in this context has increased marriages considerably compared to the past. Marriages with Syrians were mostly in the direction of getting girls, marriages in the direction of giving girls were very rare. Belonging to the same religion and sect, the fact that the Syrians who came were mostly Turkmen and could speak Turkish, and the fact that the families knew each other before the migration made marriages easier and more common. In the study, the relevant literature was reviewed and the data was collected from the people of Osmaniye and the Syrian refugees using observation and interview techniques. Qualitative research method was followed in the evaluation of the data.

Keywords

Migration, Osmaniye, Syrian refugees, marriage, polygamy

References

• Arslan Erol, H. (2009). Suriye Colan (Golan) Türkmenleri ağzı. Modern Türklük Araştırmaları Dergisi, 6 (4), 40-63.
• Atlıoğlu, Y. (2018). Fransız manda yönetimi altında Suriye. Suriye: Tarih, Siyaset, Dış Politika, (Ed. H. Mustafa Eravcı), 45-65, Ankara: Türk Tarih Kurumu.
• Bademci, A. (2016). Suriye’de Türkmenler ve Bayır-Bucak. İstanbul: Ötüken.
• Bilgin, M. S. (2018). Türkiye Suriye ilişkilerinin tarihsel arka planı (1918-2002). Suriye: Tarih, Siyaset, Dış Politika, (Ed. H. Mustafa Eravcı), 161-171, Ankara: Türk Tarih Kurumu.
• Bulut, M. N. - Sezgin, K. (2014). Türkiye’de bulunan Suriyeli mülteciler. IMPR - Uluslararası Ortadoğu Barış Araştırmaları Merkezi. (https://docplayer.biz.tr/5021359-Turkiye-de-bulunan-suriyeli-multeciler.html), (Erişim: 13.07.2020).
• Dilek, B. S. (2018). Suriyeli göçü. Ankara: Kripto.
• Doğaner, A. (2013). Çukurova bölgesi konargöçerlerinde halk kültürü ve halk edebiyatı. Adana: Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayımlanmamış Doktora Tezi.
• Eravcı, H. M. (2018). Osmanlı’dan bağımsızlığa Suriye Nusayriliği. Suriye: Tarih, Siyaset, Dış Politika. (Ed. H. Mustafa Eravcı), 3-16, Ankara: Türk Tarih Kurumu.
• Kafalı, M. (1973a). Suriye Türkleri I. Töre Dergisi, 21, 32-36.
• Kafalı, M. (1973b). Suriye Türkleri II. Töre Dergisi, 23, 23-30.
• Koyuncu, A. (2014). Kentin yeni misafirleri Suriyeliler. Konya: Çizgi.
• Tezcan, M. (2000). Türk evlenme ve düğün gelenekleri modeli. Türk Ailesi Antropolojisi, 35-47, Ankara: İmge.
• Umar, Ö. O. (2002). Suriye Türkleri. Türkler, XX, 594-602, Ankara: Yeni Türkiye.
• Unutulmaz, K. O. (2012). Gündemdeki kavram: ‘Çöçmen entegrasyonu’ Avrupa’daki gelişimi ve Britanya örneği. Küreselleşme Çağında Göç, Kavramlar, Tartışmalar. (Der. S. G. Ihlamur Öner vd.), 135-159, İstanbul: İletişim.
• Yolcu, M. A. (2014). Türk kültüründe evliliğe bağlı tabu ve kaçınmalar. Konya: Kömen.
• Emül, İ. (2016). 77’lik damat 50 yaşındaki Suriyeli kadınla nikahlandı. Kınık Gazetesi (08.05.2016), http://www.haberinortasi.com/gundem/77lik-damat-50-yasindaki-suriyeli-kadinla-nikahlandi-h6187.html (Erişim: 12.10.2016).
• URL-1: https://www.haberler.com/osmaniye-de-suriyeli-sayisi-bin-544-oldu-3885591-haberi/ (Erişim: 06.07.2020).
• URL-2: https://www.dunyabulteni.net/genel/il-il-turkiyedeki-suriyeli-gocmen-haritasi-h284795.html (Erişim: 11.09.2020).
• URL-3: https://multeciler.org.tr/turkiyedeki-suriyeli-sayisi/ (Erişim: 06.07.2020).
• URL-4: https://www.goc.gov.tr/gecici-koruma5638 (Erişim: 07.10.2020).
• KK-1: O. İ., 1961, Osmaniye, Lise Mezunu, Emekli. (Görüşme: 12.06.2019).
• KK-2: E. E., 1981, Osmaniye, Üniversite Mezunu, Memur. (Görüşme: 01.04.2019).
• KK-3: M. B., 1974, Osmaniye, Lise Mezunu, Berber. (Görüşme: 22.10.2019).
• KK-4: V. K., 1983, Hama, Üniversite Mezunu, Öğretmen. (Görüşme: 18.03.2019).
• KK-5: Z. C., 1970, Düziçi, okuma yazması yok, ev hanımı. (Görüşme: 20.12.2019).