Covid-19 Salgını Döneminde Kamu Çalışanlarının Örgütsel Sessizlik Davranışlarının Kararlara Katılma ve İş Özerkliği Uygulamaları Üzerine Etkisi

Year 2021, Volume: 4 Issue: 2, 466 - 483, 02.09.2021

Perihan Gözüm

https://doi.org/10.33712/mana.918853

Cited By: 1

Abstract

Bu araştırmada Covid 19 salgını döneminde kamu çalışanlarının örgütsel sessizlik davranışlarının kararlara katılma ve iş özerkliği uygulamaları üzerine etkileri incelenmeye çalışılmıştır. Araştırmanın sonuçlarına bakıldığında Kamu çalışanlarının örgütsel sessizlik düzeyi ile karara katılma düzeyleri arasında pozitif yönde zayıf bir ilişki bulunduğu görülmektedir. Aynı şekilde razı olma sessizliği ile karara katılma düzeyleri arasında ve savunma sessizliği ile karara katılma düzeyleri arasında da pozitif yönde zayıf bir ilişki bulunduğu görülmektedir. Örgütsel sessizlik düzeyi ile iş özerkliği düzeyleri arasında pozitif yönde zayıf bir ilişki bulunduğu görülmektedir. Aynı şekilde razı olma sessizliği ile iş özerkliği düzeyleri arasında ve savunma sessizliği ile iş özerkliği düzeyleri arasında da pozitif yönde zayıf bir ilişki bulunduğu görülmektedir. Kamu çalışanlarının örgütsel sessizlik davranışlarını hizmet süresi değişkenine göre değerlendirdiğimiz de razı olma sessizliği boyutu için hizmet süresi 11-15 yıl olan çalışanların ve 16 yıl ve üzeri olan çalışanların örgütsel sessizlik davranış düzeylerinin hizmet süresi 0-5 yıl arası olanlara göre anlamlı bir şekilde daha yüksek olduğu görülmüştür. Örgütsel sessizlik davranışlarını kendini tanımlama değişkenine göre değerlendirdiğimiz de razı olma sessizliği boyutu için sessiz ve sakin olan çalışanların düzeylerinin sosyal ve dışa dönük olanlara göre anlamlı bir şekilde daha yüksek olduğu görülmüştür.

Keywords

İş Özerkliği, Kamu Çalışanları, Kararlara Katılma, Covid-19 Salgını, Örgütsel Sessizlik Davranışı

The Effect of Organizational Silence Behaviors of Public Employees on Participation in Decisions and Professional Autonomy Practices During the Covid-19 Pandemic Period

Abstract

In this study, it was attempted to examine the effects of organizational silence behaviors of public employees on participation in decisions and professional autonomy practices during the Covid-19 pandemic period. Looking at the results of the study, it was seen that there was a positive and weak relationship between the organizational silence level of public employees and the level of participation in decisions. Similarly, it was determined that there was a positive and weak relationship between the consent silence and their levels of participation in the decision, and between the levels of defense silence and participation in the decision. It was seen that there was a positive and weak relationship between organizational silence and professional autonomy levels. Likewise, there was a positive and weak relationship between the silence by consent and the levels of professional autonomy, and between the levels of defensive silence and professional autonomy. When the organizational silence behaviors of public employees were evaluated according to the duration of service variable, it was seen that for the silence by consent behavior dimension, the organizational silence behavior levels of employees with a service period of 11-15 years and employees with a service period of 16 years and above were significantly higher than those whose service periods were between 0-5 years. When organizational silence behaviors were evaluated according to the variable of self-identification, it was observed that for the silence by consent dimension, the levels of employees who were quiet and calm were significantly higher than those who were social and extroverted.

Keywords

Professional Autonomy Practices, Public Employees, Participation in Decisions, Covid-19 Pandemic Period, Organizational Silence Behavior

References

• 2020/8 sayılı Cumhurbaşkanlığı Genelgesi (29.05.2020 tarih ve 31139 - Mükerrer sayılı Resmi Gazete).
• AÇIKGÖZ, Kemal (1988), “Katılmanın Kuramsal Temelleri ve Katılma Araştırmaları”, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Dergisi, S.20(1-2), ss.21-28.
• ALPARSLAN, Ali ve KAYALAR, Murat (2012), “Örgütsel Sessizlik: Sessizlik Davranışları ve Örgütsel ve Bireysel Etkileri”, Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, S.4(6), ss.136-147.
• ASLAN, Recep (2020), “Kovid-19 Fizyoloji ve Psikolojiyi Nasıl Etkiliyor?”, Göller Bölgesi Aylık Ekonomi ve Kültür Dergisi, S.8(88), ss.47-53.
• AYDIN, Mustafa (1994), Eğitim Yönetimi, Hatipoğlu Yayınevi, Ankara.
• BALAY, Refik (2000), Yönetici ve Öğretmenlerde Örgütsel Bağlılık, Nobel Yayınları, Ankara.
• BAŞARAN, İbrahim Ethem (2000), Örgütsel Davranış, Feryal Matbaası, Ankara.
• BATEMAN, Thomas S. ve ZEITHAML, Carl P. (1990), Management: Function and Strategy, Richard D. Irwin Inc., Boston.
• BAY, Murat ve BAYRAÇ, Ahmet (2021), “Örgütsel Sessizlik”, Örgütsel Davranış Üzerine Literatürel naliz ve Ölçekler (Ed.Murat Ak), Nobel Yayınları, Ankara, ss.483-507.
• BENLİ, Abdurrahman ve CEREV, Gökçe (2017), “Örgütsel Sessizlik ve Tükenmişlik İlişkisi: Turizm Çalışanları Örneği”, Yönetim Bilimleri Dergisi, S.15(30), ss.411-433.
• BLACKMAN, Deborah ve SADLER-SMİTH, Eugene (2009), “The Silent and the Silenced in Organizational Knowing and Learning, Management Learning, S.40(5), ss.569–585.
• BLENKİNSOPP, John ve EDWARDS, Marissa S. (2008), “On Not Blowing the Whistle: Quiescent Silence as an Emotion Episode”, Emotions, Ethics and Decision-Making (Ed. W. J. Zerbe, C. E. J. Hartel ve N. M. Ashkanasy), JAI Press, Bingley (UK), ss.181-206.
• BOWEN, Frances ve BLACKMON, Kate (2003), “Spirals of Silence: the Dynamic Effects of Diversity on Organizational Voice”, Journal of Management Studies, S.40(6), ss.1393-1417.
• BRINK, Alisa G., EMERSON, David J. ve YANG, Ling (2016), “Job Autonomy and Counter Productive Behaviors in Chinese Accountants: the Role of Job – Related Attitudes”, Journal of International Accounting Research, S.15(1), ss.115-131.
• ÇAKICI, Ayşehan (2007), “Örgütlerde Sessizlik: Sessizliğin Teorik Temelleri ve Dinamikleri”, Ç.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, S.16(1), ss.145-162.
• DOĞAN, Hulusi ve CAN, Ali (2009), “Örgütlerde Mesleki Özerklik Sorunu ve Süleyman Demirel Üniversitesi Sağlık Araştırma ve Uygulama Merkezi’nde Ampirik Bir Çalışma”, Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, S.18(1), ss.133–148.
• DYNE, Linn Van, ANG, Soon ve BOTERO, Isabel C. (2003), “Conceptualizing Employee Silence and Employee Voice as Multi Dimensional Constructs”, Journal of Management Studies, S.40 (6), ss.1359-1392.
• DYSVİK, Anders ve KUVAAS, Bård (2011), “Intrinsic Motivation as a Moderator on The Relationship Between Perceived Job Autonomy and Work Performance”, European Journal of Work and Organizational Psychology, S.20(3), ss.367-387.
• EDMONSON, Amy C. (1999), “Psychological Safety and Learning Behaviour in Work Teams, Administrative”, Science Quarterly, S.44(2), ss.350-383.
• EREN, Erol (2000), Örgütsel Davranış ve Yönetim Psikolojisi, Beta Yayınları, İstanbul, 6. Baskı.
• GEPHART, Jennifer J. Kish, DETERT, James R., TREVİÑO, Linda Klebe ve EDMONDSON, Amy C. (2009), “Silenced by Fear: The Nature, Sources, and Consequences of Fear At Work”, Research in Organizational Behavior, S.29, ss.1-31.
• GREENBERG, Jerald ve BARON, Robert A. (2003), Behaviour in Organisations: Understanding and Managing The Human Side of Work, Prentice Hall, Pearson Education.Inc. Upper Saddle River, New Jersey, 8th Edition.
• GÜLERYÜZ, Evrim ve AYDIN, Orhan (2006), “İş Kontrolü ve Kontrol İsteği İle Tükenmişlik ve Fiziksel Sağlık Arasındaki İlişkiler”, Türk Psikoloji Dergisi, S.21(58), ss.59-76.
• HACKMAN, J. Richard ve OLDHAM, Greg R. (1975), “Development of the Job Diagnostic Survey”, Journal of Applied Psychology, S.60(2), ss.159-170.
• HOY, Wayne K. ve MİSKEL, Cecil G. (2010), Eğitim Yönetimi: Teori, Araştırma ve Uygulama (Çev. Selahattin Turan), Nobel Yayınları, Ankara.
• KÂHYA, Cem (2013), “Dönüştürücü ve Etkileşimci Liderlik Anlayışları ile Örgütsel Sessizlik Arasındaki İlişkide Örgütsel Güvenin Rolü”, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Erzurum.
• KARACAOĞLU, Korhan ve CİNGÖZ, Ayşe (2009), “İşgören Sessizliğin Kaynağı Olarak Liderlik Davranışı ve Örgütsel Adalet Algısı”, 17. Ulusal Yönetim ve Organizasyon Kongresi Bildiriler Kitabı, Eskişehir, ss.21-23.
• KARASAR, Niyazi (1999), Bilimsel Araştırma Yöntemi: Kavramlar, İlkeler, Teknikler. (8.baskı). Nobel Yayın Dağıtım, Ankara.
• KESİCİ, Mustafa (2014), “Aşçıların Mesleki Özerklikleri ile Yaratıcılık Süreci İlişkisi”, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eskişehir.
• KOLARSKA, Lena ve ALDRİCH, Howard (1980), “Exit, Voice, and Silence: Consumers’ and Managers Responses to Organizational Decline”, Organization Studies, S.1(1), ss.41–58.
• KUTANİS, Pınar (2018), “Kendi Kendine Liderlik Tarzının İş Tatmini ve İş Özerkliği Üzerindeki Etkisini Belirlemeye Yönelik Bir Araştırma”, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• LUMPKİN, Tom ve DESS, Gregory (1996), “Clarifying the Entrepreneurial Orientation Construct and Linking İt to Performance”, Academy of Management Review, S.21(1), ss.135-172.
• MORGESON, Frederick ve HUMPHREY, Stephen (2006), “The Work Design Questionnaire (WDQ): Developing and Validating a Comprehensive Measure for Assessing Job Design and the Nature of Work”, Journal of Applied Psychology, S.91(6), ss.1321-1339.
• ÖZDOĞRU, Mehmet ve AYDIN, Bahri (2016), “The Relationship Among Elementary School Teachers' Participation in Decision-Making, Their Desire, and Motivation Levels”, Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, S.12(2), ss.357-367.
• PARNELL, John ve CRANDALL, William (2001), “Rethinking Participative Decision Making: A Refinement of The Propensity for Participative Decision Making Scale”, Personnel Review, S.30(5), ss.523-535.
• REEVE, Johnmarshall (2006), “Teachers as Facilitators: What Autonomy Supportive Teachers Do and Why Their Students Benefits”, The Elementary School Journal, S.106(3), ss.225-236.
• PREMEAUX, Sonya Fontenot ve BEDEIAN, Artur (2003), “Breaking The Silence: The Moderating Effects of Self-Monitoring in Predicting Speaking up in The Workplace”, Journal of Management Studies, S.40(6), ss.1537-1562.
• SONGUR KARAKURT, Tuğba (2020), “Öğretmenlerin Okullarda Alınan Kararlara Katılma Durumları ile Eleştirel Düşünme Eğilimleri Arasındaki İlişki”, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• SPECTOR, Paul (1986), “Perceived Control by Employees: A Meta-Analysis of Studies Concerning Autonomy and Participation at Work”, Human Relations, S.39(11), ss.1005-1016.
• T.C. SAĞLIK BAKANLIĞI (2021), “Türkiyedeki Günlük Covid-19 Vaka Sayıları”, E-Haber, https://covid19bilgi.saglik.gov.tr/tr/haberler/turkiyedeki-gunluk-covid-19-vaka-sayilari.html (Erişim Tarihi: 15.12.2020).
• TKGM – TAPU VE KADASTRO GENEL MÜDÜRLÜĞÜ (2019), 2019-2023 Stratejik Plan, TKGM Yayını, Ankara, https://www.tkgm.gov.tr/sites/default/files/2020-10/stratejik_plan_2019_2023-guncelleme-15.11.2019.pdf (Erişim Tarihi: 21.12.20202).
• TORTOP, Nuri (1990), Yönetim Biliminin Temel İlkeleri, Türkiye ve Orta Doğu Amme İdaresi Enstitüsü Yayını, Ankara.
• TURAN, Abdulmenaf ve HAMZA ÇELİKYAY, Hicran (2020), “Türkiye’de Kovid-19 ile Mücadele: Politikalar ve Aktörler”, Uluslararası Yönetim Akademisi Dergisi, S.3(1), ss.1-25.
• URAL, Ayhan ve AKSAY, Orhan (2008), “Ortaöğretim Öğretmenlerinin Okulla İlgili Kararlara Katılımı”, Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, S.6(3), ss.433-460.
• URAS, Meral (1995), “Karara Katılmada Kabul Alanı Modeli”, Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi, S.1(1), ss.121-130.
• VAKOLA, Maria ve BOURADAS, Dimitris (2005), “Antecedents and Consequences of Organisational Silence: An Empirical Investigation”, Employee Relations, S.27(5), ss.441-458.
• WHO (2020a). https://www.who.int/csr/don/05-january-2020-pneumonia-ofunkown-cause-china/en/ (Erişim Tarihi: 21.12.2020).
• WHO (2020b). http://www.euro.who.int/en/healthtopics/healthemergencies/coronavirus-covid-19/covid-19-latest-updates (Erişim Tarihi: 21.12.2020).
• WHO (2020c). http://experience.arcgis.com/experience/685d0ace521648f8a5beeeee1b9125cd, (Erişim Tarihi: 21.12.2020).
• WILENSKY, Harold (1964), “The Professionalization of Everyone?”, American Journal of Sociology, S.70(2), ss.137-158.
• YOLSAL, Murat (2020), “Yüksek Katılımlı İş Sistemlerinin İnovatif İş Davranışı Üzerindeki Etkisi: İş Yeri Sosyal Desteğinin Aracılık Rolü”, Yayınlanmamış Doktora Tezi, İstanbul Ticaret Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• ZHU, Hengbo, WEİ, Li ve NİU, Ping (2020), “The Novel Coronavirus Outbreak in Wuhan, China”, Global Health Researchand Policy, S.5(6), ss.1-3.