Bilişim Liderliği Ölçeği: Bir Ölçek Geliştirme Çalışması

Yıl 2018, Cilt: 47 Sayı: 47, 105 - 124, 01.01.2018

Mehmet Ulutaş , Hasan Arslan

https://doi.org/10.15285/maruaebd.2739

Cited By: 4

Öz

Yaşadığımız dünya sürekli değişim ve gelişim süreci olarak tanımlanabilir. Bilişim ise günümüzün önemli kavramlarındandır. Araştırmanın amacı “Bilişim Liderliği” ile ilgili algıları ölçen geçerli ve güvenilir bir ölçek oluşturmaktır. Çalışmada, nitel ve nicel araştırma yönteminin bir arada kullanıldığı karma araştırma deseni uygulanmıştır. Ölçek % 79.315 oranında bir varyansla açıklanmaktadır. Güvenirlik değeri .97 bulunmuştur.  Doğrulayıcı faktör analizi sonuçlarının da iyi göstergeleri yansıttığı görülmektedir. Çalışmada geliştirilen bilişim liderliği ölçeği ile mevcut alanyazına ve gelecekte yapılacak çalışmalara önemli katkılar sağlanacağı düşünülmektedir.

Anahtar Kelimeler

-

Kaynakça

• Aydın, M. (2010). Eğitim Yönetimi (9. Baskı). Ankara: Hatiboğlu.
• Aykan, E. (2002). Girişimcilik ve girişimcilerin liderlik davranışları. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Erciyes Üniversitesi, Kayseri.
• Bakan, İ. ve Doğan, İ.F. (2013). Liderlik: Güncel konular ve yaklaşımlar. Ankara: Gazi.
• Balcı, A. (2010). Sosyal bilimlerde araştırma: yöntem, teknik ve ilkeler (8. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
• Beytekin, O. F. (2014). High school administrator's perceptions of their technology leadership. Educational Research and Reviews, 9(14), 441-446.
• Bixler, H. C. (2000). Creating a dynamic knowledge management maturity continuum for increased enterprise performance and innovation. (Unpublished doctoral dissertation). The George Washington University, Washington D.C.
• Celep, C. ve Çetin, B. (2003). Bilgi yönetimi: Örgütlerde bilgi paylaşım kültürü yaratma. Ankara: Anı.
• Creswell, J. W. (2014). Nitel, nicel ve karma yöntem yaklaşımları araştırma deseni (Çev. Ed. S. B. Demir). Ankara: Eğiten Kitap.
• Çelik, V. (2012). Eğitimsel Liderlik (6. Baskı). Ankara: Pegem.
• DasGupta, P. (2011). Literature review: e- leadership, Emerging Leadership Journeys, 4(1): 1-36).
• Davies, P. M. (2013). Student leadership of ICT for learning in a high school (Unpublished doctoral dissertation). The University of Manchester, Manchester.
• Doğan, S. ve Kılıç, S. (2009). Bilgi yönetiminde liderliğin rolü üzerine kavramsal bir inceleme, Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 14(2): 87-111.
• Farkas, F. (2003). The role of leadership in knowledge management and knowledge transfer, Lengyel, I. (Ed). Knowledge Transfer, Small and Medium-Sized Enterprises and Regional Development in Hungary: Jate Press, 1-14.
• Fındıkçı, İ. (2012). İnsan Kaynakları Yönetimi (8. Baskı). İstanbul: Alfa.
• Fraenkel, J. R. ve Wallen, N. E. (2006). How to design and evaluate research in education. New York: McGraw-Hill Education.
• Gordon, T. (1999). Etkili Liderlik Eğitimi Katılımcı Yönetimin Temeli. Emel Aksay (Çev.). İstanbul: Sistem.
• Gräsel, C. (2007). The Use of Computer Tools in Implementation Projects in Schools. Research in Comparative and International Education, 2 (1).
• Gronow, M. (2007). ICT leadership in school education. “Directions for Catholic Education Leadership in the 21st Century” Australian Catholic University Conference.
• Gündüz, Y. ve Balyer, A. (2013). Gelecekte Okul Müdürlerinin Gerçekleştirmeleri Gereken Roller. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 13(3), 45-54.
• Hair, J. F., Black, W. C., Babin, B. J., Anderson, R. E. ve Tahtam, R. L. (2006). Multivariate data analysis. New Jersey: Pearson Education Ltd.
• Hately, N., ve Schiller, J., (2003) What personal ICT skills do school leaders need? The Practicing Administrator, 4, 5 – 7.
• Hoy, W. K. ve Miskel, C. G. (2010). Eğitim yönetimi teori, araştırma ve uygulama. (Çev. S. Turan). Ankara: Nobel.
• Johnson, B. ve Christensen, L. (2014). Educational research (quantitative, qualitative, and mixed approaches (4th Edition), (Çev. Ed. S. B. Demir). Ankara: Eğiten Kitap.
• Karahan, A. (2009). Bilgi liderliğinin verimlilik üzerine etkisi: sağlık sektöründe bir araştırma, Bilgi Dünyası, 10(1): 60-79.
• Karslı, M.D. (2004). Yönetsel Etkililik (2. Baskı). Ankara: PegemA.
• Mütercimler, E. (2006). Geleceği Yönetmek (2. Baskı). İstanbul: Alfa.
• Onat, F. (2007). Bilişim teknolojilerinin yaygınlaşması ile değişen örgüt yapılarında halkla ilişkilerin rolü: network örgüt yapılarına yönelik bir çalışma (Yayımlanmamış doktora tezi). Ege Üniversitesi, İzmir.
• Richardson, J. W. ve McLeod, S. (2011). Technology leadership in Native American Schools. Journal of Research in Rural Education, 26(7).
• Retrieved from http://jrre.psu.edu/ articles/26-7.pdf.
• Sarıer, Y. (2010). Değerlere Dayalı Okul Yönetimi. Çağdaş Eğitim Dergisi, 35(373), 30-37.
• Sincar, M. ve Aslan, B. (2011). İlköğretim Öğretmenlerinin Okul Yöneticilerinin Teknoloji Liderliği Rollerine İlişkin Görüşleri. Gaziantep Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 10(1), 571 – 595.
• Şahin, İ. (2001). Küreselleşme Dijital Teknoloji ve Eğitimde Yeni Yaklaşımlar. Uluslararası Eğitim Teknolojileri Sempozyumu, Bildiri Metni, Sakarya.
• Şimşek, Ö.F. (2007). Yapısal eşitlik modellemesine giriş. Ankara: Ekinoks.
• Türkarslan, U. (2011). İlköğretim okulu yöneticilerinin bilişim teknolojileri alanındaki yeterlik standartları (Yayımlanmamış doktora tezi). Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
• Türkmen, M. (2011). Öznel iyioluşun yapısı ve anababa tutumları, özsaygı ve sosyal destekle ilişkisi: Bir model sınaması (Yayımlanmamış doktora tezi). Ankara Üniversitesi, Ankara.
• Ünal, M. (2012). Bilgi çağında Değişim ve Liderlik. Marmara Üniversitesi İ.İ.B.F. Dergisi, 32(1), 297-310.
• Veugelers, W., Vedder, P. (2003). Values in Teaching. Teachers and Teaching: theory and practice, 9 (4).
• Yamaç, K. (2009). Bilgi Toplumu ve Üniversiteler. Ankara: Eflatun.
• Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2006). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (6. Baskı). Ankara: Seçkin.