Developing the Sufficiency Perception Scale in the Area of Accompaniment with Piano for Candidate Music Teachers

Yıl 2007, Cilt: 26 Sayı: 26, 111 - 132, 20.12.2013

Duygu Piji

Öz

The music teacher’s accompanying the songs by piano in music education at school
appears to be important regarding the development of melody, rhythm and harmony feelings
of the students. The music teacher candidates receive their knowledge and skill in the area
of piano accompaniment through the Accompaniment lesson within the Music Teaching
License Program. In this research, with the purpose of defining the perception of sufficiency
regarding the accompaniment levels of music teacher candidates a ‘Scale for the Perception
of Sufficiency in the Area of Piano Accompaniment’ has been developed. The purpose of
the research is formed by the definition of the validity and reliability of the scale. As
a result of the Measurement of Kaiser-Meyer-Olkin Sampling Sufficiency Measurement
and Bartlett Test carried out to define the validity of the scale, determining that the scale
came from a multi dimensional variable in the universal parameter, a factor analysis has
been carried out to determine the factor loads of the scale. According to the results of the
factor analysis the scale consists of four sub scales. The sub scales of ‘Accompanying the
Melody’, ‘Utilizing the Piano Technique and Harmony Information in Accompaniment’,
‘Technical Sufficiency in Piano’ and ‘Creating School Music’ measure the perception of
sufficiency of music teacher candidates in different dimensions of piano accompaniment.
In the scope of the validity study material analysis has been carried out for all the scale
and the sub scales. For the calculations of reliability test-repeat test method has been used.
For the whole of the scale and the reliability of the sub scales internal consistency analysis
have been made (Cronbach Alpha, Guttman and Spearman-Brown). Based on the analysis
of the data received from a total of 94 music teacher candidates it has been determined that
the scale is valid and reliable. Furthermore, it has been established that the music teacher
candidates had not the expected sufficiency perception in the area of accompaniment and
a meaningful relation has been found between their academic success in the lessons of
Piano, Chorus and Accompaniment lessons and their sufficiency perception in the area of
piano accompaniment. The difference between the sufficiency perception average points
in the area of accompaniment with piano in relation to their period of beginning their piano
education has been determined. Consequently, it has been determined that the students
who started their piano education during their primary school education have a higher

sufficiency perception compared to the students who have started at senior high school and
university periods. The conclusion that the music teacher candidates who were graduates
of music senior high schools perceived themselves as more sufficient in the area of piano
accompaniment in comparison to the graduates of the general senior high schools has
been reached. It has been determined that students in the fourth grade of License had a
higher sufficiency perception in the area of accompaniment with piano in comparison to the
students in the third grade of License.
Key words: Piano accompaniment, sufficiency perception, accompaniment related
lessons, academic success.

Anahtar Kelimeler

-

MÜZİK ÖĞRETMENİ ADAYLARINA YÖNELİK PİYANO İLE EŞLİK ALANINDA YETERLİK ALGISI ÖLÇEĞİ’NİN GELİŞTİRİLMESİ

Öz

Okul müziği eğitiminde, şarkıların müzik öğretmeni tarafından piyano ile eşliklenmesi,
öğrencilerin melodi, ritim ve armoni duygularının geliştirilmesi açısından önemli
görülmektedir. Müzik öğretmeni adayları, piyano ile eşlik alanındaki bilgi ve beceriyi, Müzik
Öğretmenliği Lisans Programı’nda yer alan Eşlik dersinden almaktadırlar. Bu araştırmada
müzik öğretmeni adaylarının eşlikle ilgili düzeylerine yönelik yeterlik algılarını belirlemek
üzere “Piyano İle Eşlik Alanında Yeterlik Algısı Ölçeği” geliştirilmiştir. Araştırmanın
amacını, ölçeğin geçerlik ve güvenirliğinin belirlenmesi oluşturmuştur. Ölçeğin geçerliğinin
belirlenmesine yönelik yapılan Kaiser-Meyer-Olkin Örneklem Yeterliği Ölçümü ve Bartlett
Evren Testi sonucunda ölçeğin evren parametresinde çok boyutlu bir değişkenden geldiği
saptanarak, ölçeğin faktör yüklerinin belirlenmesi için faktör analizi yapılmıştır. Faktör
analizi sonuçlarına göre ölçek, dört alt ölçekten oluşmaktadır. “Ezgiye Eşlik Etme”,
“Piyano Tekniği ve Armoni Bilgisini Eşlikte Kullanma”, “Piyanoda Teknik Yeterlik” ve
“Okul Müziği Yaratma” alt ölçekleri, müzik öğretmeni adaylarının piyanoda eşliğin farklı
boyutlarındaki yeterlik algılarını ölçmektedir. Geçerlik çalışması kapsamında ölçeğin tümü
ve alt ölçekler için madde analizi yapılmıştır. Güvenirlik hesaplamaları için test-tekrar test
yöntemi kullanılmıştır. Ölçeğin tümü ve alt ölçeklerin güvenirliği için iç tutarlık analizleri
(Cronbach Alpha, Guttman ve Spearman-Brown) yapılmıştır. Toplam 94 müzik öğretmeni
adayından elde edilen verilerin analizi sonucunda ölçeğin geçerli ve güvenilir olduğu
belirlenmiştir. Ayrıca, müzik öğretmeni adaylarının eşlik alanında beklenen yeterlik algısına
sahip olmadıkları saptamış ve Piyano, Koro ve Eşlik derslerindeki akademik başarıları ile
piyano eşlik alanındaki yeterlik algıları arasında anlamlı ilişki bulunmuştur. Öğrencilerin
piyano eğitimine başlama dönemlerinde göre piyano ile eşlik alanında yeterlik algısı
puan ortalamaları arasındaki fark belirlenmiştir. Buna göre, piyano eğitimine ilköğretim
döneminde başlayan öğrencilerin, lise ve üniversite döneminde başlayan öğrencilere göre
daha yüksek yeterlik algısına sahip oldukları belirlenmiştir. Müzik lisesi mezunu müzik
öğretmeni adaylarının, genel lise mezunu olanlara göre kendilerini piyano ile eşlik alanında
daha yeterli olarak algıladıkları sonucuna varılmıştır. Lisans dördüncü sınıf öğrencilerinin, lisans üçüncü sınıf öğrencilerine göre piyano ile eşlik alanında daha yüksek yeterlik algısına
sahip oldukları belirlenmiştir.

Anahtar Kelimeler

Piyanoda eşlik, yeterlik algısı, eşlik bağlantılı dersler, akademik başarı

Kaynakça

• ALTUNÇEKİÇ, A., YAMAN, S., KORAY, Ö. (2005). Öğretmen Adaylarının Öz-Yeterlik İnanç Düzeyleri ve Problem Çözme Becerileri Üzerine Bir Araştırma (Kastamonu İli Örneği). Kastamonu Eğitim Dergisi, 13 (1). Erişim: Ocak, 22, 2007. http://209.85.129.104.search/?q=cache:Q6cyrvmsuEJ:www.ksef.gazi.edu.tr/dergi. pdf/Cilt13-No1-2005Mart/alper.pdf
• AŞKAR, P. UMAY, A. (2001). İlköğretim Matematik Öğretmenliği Öğretmen Adaylarının Bilgisayarla İlgili Öz-Yeterlik Algısı. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 21, 1-8. Erişim: Ocak, 22, 2007. http://yunus.hacettepe.edu.tr/~aumay/ yayim/ozyeter.doc
• BACANLI, F. (2006). Kariyer Araştırma Yetkinlik Beklentisi Ölçeği: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışmaları. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri Dergisi, 6(2), 301-317.
• BAHÇECİ,E.,EKİCİ,G.(2004).ÖğretmenAdaylarınınBilgisayara YönelikTutumlarıİle Bilgisayarla İlgili Öz-Yeterlik Algılarının Değerlendirilmesi Üzerine Bir Çalışma. Ankara: VII. Ulusal Fen Bilimleri ve Matematik Eğitimi Kongresi G.Ü. Gazi Eğitim Fakültesi, 7-9 Eylül 2006. Erişim: Ocak, 22, 2007. http://www.fenmat.gazi. edu.tr/ozetler.pdf
• BİLGİN, S. (1998). İlköğretim Okullarının 2. Kademesinde Müzik Eğitiminde Kullanılan Şarkıların Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Müzik Eğitimi Bölümü Çıkışlı Müzik Öğretmenleri Tarafından Piyano İle Eşliklenmesi. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Ankara: Gazi Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü.
• ÇAKIR, Ö. (2005). Anadolu Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi İngilizce Öğretmenliği Lisans Programı (İölp) Ve Eğitim Fakülteleri İngilizce Öğretmenliği Lisans Programı Öğrencilerinin Mesleğe Yönelik Tutumları Ve Mesleki Yeterlik Algıları. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 6 (9), 27-42. Erişim: Ocak, 22, 2007. http://web.inonu.edu.tr/~efdergi/Cakir.doc
• ÇİZİLİ, İ. (2000). Müzik Öğretmenliği Programları Mezunlarının Piyano Derslerinde Öğrendikleri Davranışları Öğretmenlikte Kullanmaları. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Bursa: Uludağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Eğitim Fakültesi Öğretmen Yetiştirme Lisans Programları. (1998). T.C. Yükseköğretim Kurulu Başkanlığı: Ankara
• KARACA, E. (2004). Öğretmen Adaylarının Ölçme ve Değerlendirme Yeterliklerine İlişkin Likert Tipi Bir Yeterlik Algısı Ölçeğinin Geliştirilmesi. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 10.Erişim: Ocak, 20, 2007. http:// ef.dumlupinar.edu.tr/og_gor/EKaraca.htm  KARASAR, N. (1995). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Ankara. 3A Eğitim Danışmanlık .
• KUTLUK, Ö. (1996). Okul Şarkılarına Piyano İle Eşlik Yapabilme Becerisinin Geliştirilmesi Üzerine Bir Çalışma. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Konya: Selçuk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü.
• ÖZEN, M. (1998). Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Müzik Eğitimi Bölümü Son Sınıf Öğrencilerinin Piyanoyu Müzik Öğretmenliğinin Gerekleri Doğrultusunda Kullanma Becerileri. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Ankara: Gazi Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü.
• ÖZTÜRK, G. (2001). İlköğretim Kurumlarında Görev Yapmakta Olan Müzik Öğretmenlerinin Çalgılarını Kullanmadaki Yeterlilik Durumları. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Ankara: Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• PEHLİVAN, K, B. (2005). Öğretmen Adaylarının İletişim Becerisi Algıları Üzerine Bir Çalışma. İlköğretim-Online, 4(2), 17-23. Erişim: Ocak, 22, 2007. http://ilkogretim- online.org.tr
• PİJİ, D. (2003). “Müzik Öğretmeni Adaylarının Müzik Derslerindeki Başarıları İle Müzikal Yaratıcılıkları Arasındaki İlişki”. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. İstanbul: Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• SENEMOĞLU, N. (2005). Gelişim Öğrenme ve Öğretim Kuramdan Uygulamaya. Ankara: Gazi Kitabevi. 12. Baskı.
• SÜALP, B. (2002). İlköğretim Okulları Üçüncü Devre Müzik Programının Uygulanmasında Karşılaşılan Sorunlar. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. İstanbul: Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• YÖNETKEN, H. B. (1952). Okulda Çalgı Sorunu. “Müzik Görüşleri”. S: 2, Sayı 36. Ahmet Say (Ed.), (1996). Müzik Öğretimi. Ankara: Müzik Ansiklopedisi Yayınları.