Genç Yetişkinlerde Affetme Eğilimleri ve Dinî Yönelim/Dindarlık

Year 2015, Volume: 48 Issue: 48, 35 - 56, 15.09.2015

Veysel Uysal

https://doi.org/10.15370/muifd.27953

Cited By: 3

Abstract

Öz: Bu makale dindarlık ile affetme eğilimi arasındaki ilişkiyi inceleyen bir araştırmanın bulgularını içermektedir. Araştırmada affetme eğilimi ve dindarlık arasındaki ilişki ve bunların demografik değişkenler (cinsiyet, yaş, medeni durum, sosyal çevre, tahsil durumu vb) ile ilişkisi ele alınmaktadır. Araştırma, tarama yöntemine uygun, anket tekniğinin kullanıldığı bir saha araştırması niteliğindedir. Araştırma örneklemi, Türkiye’nin farklı semtlerinde oturan ve yaşları 14 ile 52 arasında değişen 838 kişiden oluşmaktadır. Örneklemin yaş ortalaması 22’dir. Bunların 599’u kadın (%71.5) ve 239’u erkek (%28.5)tir. Örneklemin %61’7’ü (517 kişi) 21-40 yaş arsında olup, %36.6’sı (307 kişi) 20 yaş ve altı iken ve geri kalan %1,7’si (14 kişi) ise 41 yaş üstüdür. Örneklem grubuna “Heartland Affetme Ölçeği” ve “Dini Yönelim/Dindarlık Ölçeği” uygulanmıştır. Elde edilen bulgulara göre, cinsiyet, sosyal çevre ve tahsil durumu değişkenlerinin dindarlıkta medeni durum, yaş ve tahsil durumunun affetme eğiliminde farklılık oluşturduğu tespit edilmiştir. Dindarlıktaki Dini Bilgi ve Pratik/uygulama boyutunun affetme eğimini olumlu etkilediği bulgulanmıştır.
Anahtar Kavramlar: Dini Yönelim, Affedicilik, Dindarlık, Heartland Affetme Ölçeği, Dini Yönelim/Dindarlık Ölçeği.
Religiosity and Forgiveness: A Study on the case of Young Adults.
Abstract: This paper examining forgiveness is carried out to determine the relationship between forgiveness and socio-demographic variables (gender, age, social environment, marital status, education etc.) and religiosity. In this research, survey method and questionnaire technique are used. Sample of the study covers 838 people who live in different cities of Turkey. Range of sample varies from 14 to 52 ages. Heartland Forgiveness Scale and Religiosity Scale are applied. The data is analyzed by SPSS statistical program. In the evaluation of data, analysis of factor and reliability and t-test, ANOVA and Regression analysis are used. According to the multiple regression analyses, “religious riual and knowledge” factor has a considerable effect on forgiveness inclination. The Implications of these results and suggestions for future research were discussed.
Keywords: Forgiveness, Heartland Forgiveness Scale, Religious Orientation Scale, Humility, Revenge, Reconciliation.

Keywords

-

References

• Andrea Miller ve diğerleri, “Gender and Forgiveness: A Meta-Analytic Review and Research Agenda”, Journal of Social and Clinical Psychology, 27 (8), 2008, ss. 843-876.
• Ayten, Ali ve Gashi, Feim, “Affetme ve Hayat Memnuniyeti Üzerine Karşılaştırmalı Bir Araştırma”, Balkan Araştırmaları Dergisi, 3(2), 2012, ss. 11-36.
• Ayten, Ali, “Affedicilik ve Din: Affetme Eğilimi ve Dindarlıkla İlişkisi Üzerine Ampirik Bir Araştırma”, Marmara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi. 37(2), ss. 111-128. Ayten, Ali, Empati ve Din, İstanbul: İz Yayıncılık 2010.
• Ayten, Ali, Erdeme Dönüş, İz Yayıncılık, İstanbul 2014.
• Banmen, J., “Forgiveness as Therapy in the Satir Model”, The Satir Journal, 4(1), 2010, ss. 7-23.
• Bugay A. ve Demir, A, “Affetme Artırılabilinir mi? Affetmeyi Geliştirme Grubu”, Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi. 4(37), 2012, ss. 96-106.
• Bugay, A., Investigation of Social-Cognitive, Emotional and Behavioral Variables as Predictors of Self-Forgiveness. Doctorate Thesis. Middle East Technical University, Ankara: 2010.
• Elliott B., “Forgiveness Therapy: A Clinical Intervention for Chronic Disease”, Journal of Reli- gion and Health. 50, 2012, ss. 240–247.
• Emmons Robert ve Paloutzian, Raymond, “Din Psikolojisi”, Din Psikolojisi: Dine ve Maneviyâta Psikolojik Yaklaşımlar (Ed., A. Ayten), 3. Baskı, İz Yayıncılık, İstanbul 2013, s. 32.
• İlhan Topuz, “Dindarlık Tipolojilerini Belirleme Ölçeği: Geliştirilmesi, Geçerlilik ve Güvenirlik Çalışması/Gazali’nin Anlayışına Göre”, Marife, 2011, ss. 175-189.
• Köktaş, M. Emin, Türkiye’de Dini Hayat: İzmir Örneği. İstanbul: İşaret Yayınları, 1993, s. 109.
• Krause, Neal ve Berit Ingersoll-Dayton, “Religion and The Process of Forgiveness in Late Life”, 16 Ayten, “Dindarlık ve Affedicilik”, s. 124. 17 Akt. Ayten, a.g.m., 124-125. Review of Religious Research, 42 (3), 2001, ss. 252-276.
• Macaskill, Ann, “Exploring religious involvement, forgiveness, trust and cynicism”, Mental Health, Religion&Culture, 10 (3), 2007, ss. 203-218.
• Messay, B., Dixon, L. J. ve Rye, M. S. “The relationship between Quest religious orientation, for- giveness, and mental health”, Mental Health, Religion ve Culture, 15(3), 2012, ss. 315–333.
• Neto, F. ve E. Mullet, “Personality, Self-esteem, and Self-construal as Correlates of Forgiving- ness. European Journal of Personality, 18, 2004, ss. 15–30.
• Saraglou, Vassilis, “Gençlerin Dinleri ve Kişilikleri: Belçika’da Yapılan Yeni Araştırmalar” (Çev. V. Uysal).Marmara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 19, 2000, ss. 123-144.
• Taysi, Ebru, “Suça İlişkin Kişilerarası Motivasyonlar Ölçeğini Türk Kültürüne Uyarlama Çalışması”, Türk Psikoloji Yazıları, 10(20), 2007, ss. 63-74.
• Uysal, Veysel, Türkiye’de Dindarlık ve Kadın, Değerler Eğitimi Merkezi Yayınları, İstanbul 2006.
• Webb, Marcia ve diğerleri, “Religiosity and Dispositional Forgiveness”, Review of Religious Re- search, 46 (4), 2005, ss. 355-370.
• Yapıcı, Asım, Ruh Sağlığı ve Din: Psiko-sosyal Uyum ve Dindarlık, Adana: Karahan Yayınları 2007.
• Faktör-1: Ötekini affetme (alfa:,671, % of Variance 18,930) KMO:,654, var %65088 , alfa=, Madde Yükü af11 Başkaları bana kötü davransa bile onlar hakkında olumlu düşünmeye devam ederim. af10 Geçmişte beni üzmüş olsalar bile, o kişilerin hâlâ iyi insanlar olduklarını düşünürüm. ,818 af12 Bir kişi beni hayal kırıklığına uğrattığında, bu olayı unuturum.