İSTANBUL'DA FARKLI İKİ İLKÖĞRETİM OKULUNDAKİ ÖĞRENCİLERİN KİŞİSEL HİJYEN ALIŞKANLIKLARININ BELİRLENMESİ

Year 2008, Volume: 9 Issue: 1, 9 - 17, 01.04.2008

Muhammed Fatih Önsüz Seyhan Hıdıroğlu

Abstract

Amaç:İstanbul'da sosyoekonomik düzeyi farklı olduğu düşünülen iki yerleşim yerinden seçilen iki ayrıilköğretim okulundaki öğrencilerin kişisel temizlik alışkanlıklarının belirlenmesi amaçlanmıştır.Gereç ve Yöntem:Kesitsel tipte planlanan bu çalışma, İstanbul'un sosyoekonomik yönden farklı olduğudüşünülen Üsküdar ve Ümraniye İlçelerinde bulunan iki ilköğretim okulunda yapılmıştır. Çalışmaya okulların 7.ve 8. sınıflarında öğrenim gören toplam 486 öğrenciden 348 (%71.6)'i katılmıştır. 23 sorudan oluşan soru formuçalışmaya katılan öğrencilere dağıtılarak gözlem altında cevaplamaları sağlanmıştır.Bulgular:Çalışmamızda, öğrencilerin %60.3'ünün el yıkama açısından yeterli olduğu, %94'ünün sabah yüzünüyıkadığı, %75'inin haftada bir kez banyo yaptığı, %80.5'inin diş fırçalama alışkanlığı olduğu, %2.3'ünün isedişlerini fırçalamadıkları bulunmuştur. El yıkama yeterliliği, sabah yüz yıkama alışkanlığı, kişisel havlusu olmadurumu ve diş macunu kullanma miktarı açısından iki okul arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmuştur(p< 0.05).Sonuç:Çalışmanın yapıldığı iki ilköğretim okulunda kişisel temizlikle ilgili bazı konularda farklar bulunmaklaberaber, genel olarak iki okul öğrencilerinin kişisel temizlik alışkanlıkları açısından benzer özelliklere sahipoldukları bulunmuştur. Her iki okul öğrencilerinin kişisel hijyen konusundaki bilgilerinin istenilen düzeydeolmadığı saptanmıştır. Bu nedenle okullarda kişisel hijyen konusunda eğitim programları düzenlenmesi ve teorikbilgilerin davranışa dönüştürülmesi için beceri eğitimlerinin de yapılması uygun bir yaklaşım olacaktır

Keywords

Kişisel hijyen, öğrenci, sosyoekonomik düzey

Determining Personal Hygiene Practices of Students in Two Different Primary School in Istanbul

Abstract

Purpose: The aim of the study was to determine personal hygiene practices of students attending two primary schools selected from two different parts of Istanbul and which were of different socioeconomical levels. Materials and Methods: This cross sectional study was conducted at two primary schools in Uskudar and Umraniye which are considered different by their socioeconomic levels in Istanbul. 348 of 486 students (71.6%) who attended the 7th and 8th grades participated in the study.Aquestionnaire containing 23 questions was given to the students and questions were answered by the students under observation. Results: In our study, 60.3% of students reported sufficient frequency of andwashing, 94% washed their faces, 75% bathed once in a week, 80.5% brushed their teeth, but 2.3% never brushed their teeth. There was a statistically significant difference between two schools about; efficiency of handwashing, practice of washing their faces, having of own towel and amount of toothpaste used (p< 0.05). Conclusion: Although there are differences between two schools in some points of personal hygiene, generally rates of personal hygiene behaviours are similar between students of two schools. Students' knowledge of personal hygiene isn't at the desired levels in both of the schools. For this reason, coordinating training programmes about personal hygiene and “ability training” for transforming theoretical knowledge to behaviour pattern in schools should be an acceptable approach.

Keywords

Personal hygiene, student, socioeconomical level

References

• 1. Helfand AF. Podiatric medicine and public health. Concepts and perspectives. Special Commission of the Podiatric Health Section of theAmerican Public Health Association. JAm Podiatr MedAssoc 1998; 88:353-9.
• 2. Kaya M, Büyükşerbetçi M, Meriç MB, Çelebi AE, Boybeyi Ö, Işık A, Bozkurt İH, Vaizoğlu SA, Güler Ç. Ankara'da bir lisenin 9. ve 10. sınıf öğrencilerinin kişisel hijyen konusunda davranışlarının belirlenmesi. Sted 2006;15(10):179-83.
• 3. Aslan D, Mermerkaya MU, Kaya FE, Kaya H, Esen E, Koban Y, Pekcan H. Ankara'da bir ilköğretim okulunda el yıkama konusunda yapılmış olan bir müdahale çalışması. Turkiye Klinikleri J Med Sci 2006; 26:157- 62.
• 4. Güler Ç. Kişisel hijyen. TSK Koruyucu Hekimlik Bülteni 2004;3(6):119-32.
• 5. Çan G, Topbaş M, Kapucu M. Trabzon'da iki farklı yerleşim yerindeki ilköğretim öğrencilerinin kişisel hijyen alışkanlıkları. TSK Koruyucu Hekimlik Bülteni 2004; 3(8):170-7.
• 6. Nenstiel RO, White GL, Aikans T. Cinical alert: handwashing-a century of evidence ignored. Clinician Reviews 1997;7(1): 55-8.
• 7. Grene VW. Personal hygiene and life expectancy improvements since 1850: Historic and epidemiologic associations.Am J Infect Control 2001; 29: 203-6.
• 8. Güleç M, Topbaş M, Kır T, Hasde M. Ankara'da sosyoekonomik düzeyi farklı iki yerleşim yerindeki iki ilköğretim okulundan seçilen öğrencilerde el yıkama alışkanlıkları. Türk Hijyen ve Deneysel Biyoloji Dergisi 2000; 57(2 ): 71-6.
• 9. Wenzel RP. The economic of nasocomial infections. J Hosp Infect 1995; 31: 79-87.
• 10. Çetinkaya S, Arslan S, Nur N, Demir ÖF, Özdemir L, Sümer H. Sivas İl Merkezi'nde sosyoekonomik düzeyi farklı üç ilköğretim okulu öğrencilerinde kişisel hijyen alışkanlıkları. Sted 2005;14(10):229-36.
• 11. Handwashing Liaison Group. Handwashinga modest measure with a big effect. BMJ 1999; 318: 686.
• 12. Dennehy PH. Effect of handwashing with soap on diarrhea risk in community. Pediatr Infect Dis J 2000;19:103-5.
• 13. Wong TW, Wai-San Tam W. Handwashing practice and the use of personal protective equipment among medical students after the SARS epidemic in Hong Kong.Am J Infect Control 2005; 33: 580-6.
• 14. Doğan F. Farklı sosyo-ekonomik düzeyindeki ilkokul çocuklarında el kirliliği araştırması. Ege Tıp Dergisi 1991; 30(2): 264-6.
• 15. Örsal Ö, Tezcan S, Çakır B, Tokur M, Gülmez G. Öğrencilerin kişisel temizlik bilgileri ve durumlarının değerlendirilmesi. 8. Ulusal Halk Sağlığı Kongresi; 2002 Eylül 23-28; Diyarbakır, Türkiye: p.609.
• 16. Öztürk C, Dicle A, Sarı H, Bektaş M. Okul dönemindeki çocukların sağlık durumlarının belirlenmesi. Milli Eğitim Dergisi 2004;163:156-68.
• 17. Curtis V, Kanki B, Cousens S, Diallo I, Kpozehouen A, Sangare M et al. Evidence of behaviour change following a hygiene promotion programme in Burkina Faso. Bulletin of The World Health Organization 2001; 79(6): 518-27.
• 18. Oğur R, Tekbaş ÖF, Hancı O, Özcan U. El kurutma makinelerden üflenen havanın mikrobiyolojik özellikleri. TSK Koruyucu Hekimlik Bülteni 2005; 4(1): 1-7.
• 19. Curtis V, Cairncross S. Effect of handwashing with soap on diarrhea risk in community. Lancet Infect Dis 2003; 3: 275-81.
• 20. Gökalp S, Doğan BG, Tekçiçek M, Berberoğlu A, Ünlüer Ş. Türkiye Ağız-Diş Sağlığı Profili 2004. T.C. Sağlık BakanlığıAna Çocuk Sağlığı veAile Planlaması Basımevi, 2006.
• 21. Ulukanligil M, Seyrek A. Demographic and parasitic infection status of schoolchildren and sanitary conditions of schools in Sanliurfa, Turkey. BMC Public Health 2003; 3: 29.
• 22. Guinan M, McGuckin M, Ali Y. The effect of a comprehensive handwashing program on absenteeism in elementary schools.AJIC 2002; 30(4): 217-20.
• 23. Vernon S, Lundblad B, Hellstrom AL. Children's experiences of school toilets present a risk to their physical and psychological health. Child: Care, Health and Development 2003; 29(1): 47-53.
• 24. Barnes PM, Maddocks A. Standarts in school toilets: a questionnaire survey. J Public Health Med 2002; 24(2): 85-7.
• 25. Quihui L, Valencia ME, Crompton DWT, Phillips S, Hagan P, Morales G, Diaz-Camacho SP. Role of the employment status and education of mothers in the prevalence of intestinal parasitic infections in Mexican rural schoolchildren. BMC Public Health 2006; 3: 225.