Evaluation of Turkish Fisheries Sector Competitiveness by Porter’s Diamond Model

Year 2021, Volume: 7 Issue: 1, 34 - 45, 28.06.2021

Bilgen Akmermer , Hasan Ayyıldız

Abstract

In the 2030 agenda of the United Nations Food and Agriculture Organization (FAO), the development of the fisheries sector is included in order to ensure economic, social and environmentally sustainable agricultural development. Fisheries industry which provide continious and high income market advantage and has international competitiveness, is one of the priority sectors for Turkey. In order to maintain the international competitiveness of the Turkish fisheries sector, which has an great advantage with its geographical location and biodiversity advantage, different key factors should also be evaluated. Therefore, the purpose of this research is to analyze the current situation of the structural and institutional key factors of the Turkish fisheries sector and to emphasize the policies that support the international competitiveness of the sector. In this sense, the Diamond Model, which was developed by Michael E. Porter is used for the analysis to evaluate the international competitiveness of the sectors with the national conditions of the countries. According to the results; the competitive position of Turkish fisheries sector, has been identified as 3.23 out of 5. Although this result is acceptable for Turkey, to increase its competitiveness and ensure sustainable competition, some actions have to be taken to eliminate some major shortcomings.

Keywords

Diamond Model, Competitive Power, Fisheries

Türkiye Su Ürünleri Sektörünün Rekabet Edebilirliğinin Porter’ın Elmas Modeli ile Değerlendirilmesi

Abstract

Birleşmiş Milletler Gıda ve Tarım Örgütü (FAO)’nün 2030 gündeminde ekonomik, sosyal ve çevresel açıdan sürdürülebilir tarımsal kalkınmayı sağlamak amacıyla su ürünleri sektörünün geliştirilmesi yer almaktadır. Küresel ticarette de potansiyel ülkelere sürekli ve yüksek getirili bir pazar avantajı sağlayan ve uluslararası rekabetçiliği yüksek olan su ürünleri sektörü Türkiye için de öncelikli sektörlerden biridir. Coğrafik konumu ve biyoçeşitlilik avantajı ile sektörde avantaj sağlayan Türkiye su ürünleri sektörünün uluslararası rekabetçiliğinin sürdürülmesi için farklı kilit faktörlerin de değerlendirilmesi gerekmektedir. Dolayısıyla bu araştırmanın amacı Türkiye su ürünleri sektörünün yapısal ve kurumsal kilit faktörlerinin mevcut durumunu analiz ederek, sektörün uluslararası rekabet gücünü destekleyici politikalara vurgu yapmaktır. Bu anlamda analiz için Michael E. Porter tarafından geliştirilen ve sektörlerin uluslararası rekabetçiliğini ülkelerin sahip olduğu ulusal koşullar ile değerlendiren Elmas Modeli kullanılmıştır. Analiz sonuçlarına göre; Türkiye su ürünleri sektörünün rekabet pozisyonu, 5 üzerinden 3,23 olarak tespit edilmiştir. Bu sonuç Türkiye için kabul edilebilir olsa da rekabet gücünü arttırmak ve sürdürülebilir rekabeti sağlamak için bazı önemli eksikliklerin giderilmesine yönelik adımların atılması gerekmektedir.

Keywords

Elmas Modeli, Rekabet Gücü, Su Ürünleri

References

• Aktan, C.C. & Vural, İ. Y. (2004). Rekabet Gücü ve Rekabet Stratejileri, Türkiye İşveren Sendikaları Konfederasyonu Yayınları. İstanbul, Turkey.
• Boran, Ş. (2018). Su Ürünlerı̇ Sektör Raporu. Erişim tarihi: 25.10.2020. http://www.izto.org.tr/portals/0/iztogenel/dokumanlar/izmirin_su_urunleri_sektoru_s_boran_4-17-2012%206-09-39%20pm.pdf
• Çivi, E. (2001). Rekabet Gücü : Literatür Araştırması. Yönetim ve Ekonomi Dergisi, 8(2): 22-38.
• FAO. (2019). Dünyada Balıkçılık ve Su Ürünleri Yetiştiriciliğinin Durumu - Sürdürülebilir Kalkınma Amaçlarının Uygulanması (2018-Özet). 28 pp.
• FAO. (2020). The State of World Fisheries And Aquaculture - Sustainability In Action. Rome. 224 pp.
• Karaaslan, A. & Tuncer, G. (2010). Uluslararası Rekabet Gücünün Artırılmasında Temel Devlet Politikaları. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 26, 1-24.
• McFridge, D. (1995). Competitiveness: Concepts and Measures”, Ottawa, Ontario: Industry Canada Occassional Paper. Erişim tarihi: 27.10.2020. https://www.ic.gc.ca/eic/site/eas-aes.nsf/eng/ra00039.html
• OKA. (2013). Su Ürünleri̇ ve Balıkçılık Sektör Raporu. Erişim Tarihi : 11.11.2020. https://www.oka.org.tr/assets/upload/dosyalar/su-urunleri-ve-balikcilik-sektor-raporu-39-85.pdf
• Porter, M. E. (1990). The Competitive Advantages of Nations Harvard Business Review. Erişim tarihi: 07.11.2020. http://www.economie.ens.fr/IMG/pdf/porter_1990_-_the_competitive_advantage_of_nations.pdf
• Şahin, A. (2020). Su Ürünleri Yetiştiriciliğinde 7 kat Üretim Artışı. Erişim Tarihi: 16.11.2020. http://www.turktarim.gov.tr/Haber/448/su-urunleri-yetistiriciliginde-7-kat-uretim-artisi.
• Şahin, T. (2002). Su Ürünleri Araştırmalarında Uygulanabilirlik. Yunus Araştırma Bülteni, (3), 4-5.
• TAGEM. (2019). Su Ürünleri Sektör Politika Belgesi. Erişim tarihi: 15.11.2020. https://www.tarimorman.gov.tr/TAGEM/Belgeler/yayin/Su%20Ürünleri%20Sektör%20Politika%20Belgesi%202019-2023.pdf
• TİM. (2017). Döviz kuru artışları dış ticareti nasıl etkiliyor ?. Erişim tarihi: 02.11.2020. https://tim.org.tr/tr/kose-yazarlari-can-fuat-gurlesel-doviz-kuru-artislari-dis-ticareti-nasil-etkiliyor-
• TÜBA. (2019). II. Gıda ve Sağlıklı Beslenme Sempozyumu Raporu -Su Ürünleri ve Sağlık. Erişim Tarihi: 17.10.2020. http://www.tuba.gov.tr/tr/yayinlar/suresiz-yayinlar/raporlar/ii.-gida-ve-saglikli-beslenme-sempozyumu-raporu-su-urunleri-ve-saglik
• TÜİK. (2020). Su Ürünleri İstatistikleri. Erişim tarihi: 05.11.2020. http://www.tuik.gov.tr