Rus edebiyat kuramcısı Mihail M. Bahtin’in 1920’li yıllarda Dostoyevski romanları üzerine yazdığı bir makale ülkesinin edebiyat çevrelerinde ilgi uyandırmıştır. Daha sonra tutuklanan ve uzun yıllar sürgünde yaşayan Bahtin’in yeniden keşfi için çok zaman geçer. Bahtin Dostoyevski’nin romanlarında kahramanların, düşüncelerini tümüyle özgürce ve yazar tarafından bir sınır konulmaksızın, müdahale edilmeksizin ifade edebilmelerinin önemine ve farkına işaret eder. Bu bağlamda “çokseslilik”, “çokdillilik” gibi kavramlar üretir. Benzer bir yaklaşım A.H. Tanpınar’ın romanlarında (öncelikle de Huzur’da) görülebilir. Tanpınar düşünce dünyasına katılmadığı kahramanlarına karışmaz ve onları özgür bırakır.
Anahtar Sözcükler: Çokseslilik, Çokdillilik, Tekseslilik
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Makaleler |
Authors | |
Publication Date | May 13, 2013 |
Published in Issue | Year 2012 Volume: 9 Issue: 2 |
This work is licensed under a
Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License