Tartışmada Örtüşme ve Örtüşmelerin Çözümü

Year 2015, Volume: 12 Issue: 2, 95 - 113, 07.12.2015

Safinaz Büyükgüzel Serap Gül

Abstract

Karşılıklı bir konuşmanın akıcılığı, söz sırası düzeninin sistemli bir şekilde işleyebilmesi ile mümkündür. Bunun için de konuşmacıların söz geçişleri sırasında en az düzeyde sessizlik ve örtüşme oluşturması beklenir. Örtüşme, konuşucuların söz sırasını alma istekleri sonucu, çeşitli etkileşimsel kaynakları kullanarak aynı anda konuşmalardır. Bu çalışma, konuşma içerisinde ortaya çıkan örtüşmelerin özel bir televizyon kanalında yayınlanan bir tartışma programında nasıl oluştuğu ve işlediğine yönelik bir inceleme sunmaktadır. İnceleme örneği olarak, özel bir haber kanalında, 9 Mart 2015 tarihinde yayınlanan bir programdan alınan örnek kesit kullanılmıştır. Tek durum çözümlemesi (single case analysis) örneği olan bu çalışma, ilgili verinin ayrıntılı bir incelemesi ile medya etkileşiminde örtüşmenin nasıl idare edildiğine odaklanmaktadır. Bunun için, ilgili kesitin örtüşme açısından ne tür etkileşimsel kaynaklar ortaya çıkardığına ayrıntılı çevriyazı ile bakılmış, ardından da bunların etkileşim açısından işlevi ve değerleri tartışılmıştır.

 

Anahtar Sözcükler: Örtüşme, Örtüşme Çözümü, Tartışma, Konuşma Çözümlemesi.

Keywords

-

References

• Burger, M. (2006). La gestion de la complexité des interactions médiatiques. Revue Tranel (Travaux neuchâtelois de linguistique), 44, 199-217.
• Clayman, S., & Heritage, J. (2002). The News Interview. Journalists and Public Figures on the Air. Cambridge: Cambridge University Press.
• Clayman, S. E. (2013). Conversation Analysis in the News Interview. In J. Sidnell, T. Stivers, (Eds.), The Handbook of Conversation Analysis (630-656). West Sussex: Blackwell.
• Constantin de Chanay H. & Turbide O. (2011). Les discours politiques: Approches interactionnistes et multimodales. Mots. Les langages du politique, 96, 5-12.
• Drew, P. & Heritage, J. (1992). Talk at work: Interaction in institutional settings. Cambridge: Cambridge University Press.
• Goodwin, C. (1981). Conversational organization: Interaction between speakers and hearers. New York: Academic Press.
• Goodwin, C. (1986). Gesture as a resource for the organization of mutual orientation. Semiotica, 62 (1/2), 29–49.
• Goodwin, C. (2007). Participation, stance and affect in the organization of activities. Discourse & Society, 18(1), 53-73.
• Gülich, E. & Mondada, L. (2001). Konversationsanalyse. Analyse conversationnelle. In G. Holtus, M. Metzeltin, & Ch. Schmitt, (Eds.), Lexikon der Romanistischen Linguistik. 1.(196-250). Tübingen: Max Niemeyer Verlag.
• Hayashi, M. (2013). Turn allocation and turn sharing. In J. Sidnell, T. Stivers (Eds.), The Handbook of Conversation Analysis (167-190). West Sussex: Blackwell.
• Heritage, J.C. & Greatbatch, D. On the institutional character of institutional talk: The case of news interviews. In: Boden, D. & Zimmerman, D.H. Talk and Social Structure: Studies in Ethnomethodology and Conversation Analysis. Cambridge: Polity Press, 93-137.
• Hutchby, I. (1997). Building Alignments in Public Debate: A Case Study from British TV, Text, 17(2), 161-179.
• Hutchby, I. & Wooffitt, R. (1998). Conversation Analysis. Principles, practices and applications. Cambridge: Polity Press.
• Kerbrat-Orecchioni C. (1990). Les Interactions verbales. Tome I. Paris: Armand Colin.
• Kerbrat-Orecchioni C. (2010). Pour une analyse multimodale des interactions orales : l’expression des émotions dans les débats politiques télévisuels. Cadernos de Letras da UFF – Dossiè: Letras, linguistica e suas interfaces, 40, 17-45.
• Kerbrat-Orecchioni C. (2012). Analyser du discours: le cas des débats politiques télévisés. Congrès Mondial de Linguistique Française – CMLF 2012, 25-42.
• Liddicoat A. J. (2007). An Introduction to Conversation Analysis. London: Continuum.
• Mondada, L. (2001). Pour une linguistique interactionnelle. Marges linguistiques, 1, 142-162.
• Mondada, L. (2002). Pratiques de transcription et effets de catégorisation. Cahiers de praxématique, 39, 45-75.
• Sacks, H., Schegloff, E. A., & Jefferson, G. (1974). A simplest systematics for the organization of turn-taking for conversation. Language, 50(4), 696–735.
• Sandré M. (2009). Débat politique télévisé et stratégies discursives : la visée polémique des ratés du système des tours. Actes du colloque “Le français parlé dans les médias : les médias et le politique” (Lausanne/2009), 1-13.
• Schegloff, E. A., Jefferson, G., & Sacks, H. (1977). The preference for self-correction in the organization of repair in conversation. Language, 53, 361-382.
• Schegloff, E. A. (2000). Overlapping talk and the organization of turn-taking for conversation. Language in Society, 29(1), 1-63.
• Schegloff, E. A. (2007). Sequence organization in interaction. Cambridge: Cambridge University Press.
• Sert, O., Balaman, U., Can Daşkın, N., Büyükgüzel, S., & Ergül, H. (2015). Konuşma Çözümlemesi Yöntemi, Mersin Üniversitesi Dil ve Edebiyat Dergisi, 12 (2), 1-43
• Sidnell, J. (2010). Conversation analysis: An introduction. Chichester, UK: WileyBlackwell.
• Sidnell, J. & Stivers, T. (2013). The Handbook of Conversation Analysis. West Sussex: Blackwell.
• Torck D. (1994). Diaphonie et interaction dans le débat politique. Littérature, 93, 15-30.