Resim-İş Eğitimi Ana Bilim Dalı Lisans ve Lisansüstü Öğrencilerinin Yükseköğretim Kurumunda Sürdürülebilirlik İletişim Düzeylerinin İncelenmesi

Year 2025, Volume: 54 Issue: 247, 1613 - 1646, 01.08.2025

Süreyya Genç

https://doi.org/10.37669/milliegitim.1573113

Abstract

Sürdürülebilir kalkınmaya yönelik gerçekleştirilen kampüs faaliyetlerinden, öğrenim gören lisans ve lisansüstü öğrencilerinin ne ölçüde haberdar olduklarını ortaya koymak araştırmanın odak noktasını oluşturmaktadır. Araştırma nicel araştırma yöntemlerinden ilişkisel tarama deseninde tasarlanmıştır. Türkiye’de bulunan bir devlet Üniversitesinin Resim-İş Eğitimi Ana Bilim Dalı lisans ve lisansüstü öğrencilerinin tamamı araştırmanın evrenini, katılan 128 öğrenci örneklemini oluşturmaktadır. 2023-2024 eğitim-öğretim yılı bahar dönemi, öğrencilere “Yükseköğretim Kurumlarında Sürdürülebilirlik İletişimi Ölçeği” Google Form üzerinden uygulanmıştır. Gönüllülük esasına dayalı olarak katılan öğrencilerin cevaplarından elde edilen veriler SPSS paket programı kullanılarak istatistiksel olarak analiz edilmiştir. Yapılan analiz sonuçlarına göre; Resim-İş Eğitimi Ana Bilim Dalı lisans ve lisansüstü öğrencileri öğrenim gördükleri üniversite ile sürdürülebilirlik iletişim düzeylerinin “çok zayıf” aralık değerinde olduğu, öğrenim gördükleri üniversitenin çevresel, sosyal, ekonomik ve sürdürülebilirliğin iletişimi konusundaki faaliyetlerden haberdar olmadıkları görülmüştür. Bu durumu öğrencilerin cinsiyeti veya eğitim düzeyi etkilememektedir. Ancak öğrencilerin sınıf seviyesi ile ekonomik sürdürülebilirlik iletişimi alt boyutu ile anlamlı bir ilişki tespit edilmiştir. Bu ilişki sadece 1.sınıf ve 4. sınıf öğrencilerinde görülmüştür.

Keywords

: sürdürülebilirlik , sürdürülebilirlik iletişimi , yükseköğretim kurumlarında sürdürülebilirlik , resim-iş eğitimi ana bilim dalı

Knowledge of Sustainability Communication in Higher Education among Undergraduate and Graduate Students of Arts Teaching

Abstract

The objective of this study was to reveal the extent to which undergraduate and graduate students of art teaching are aware of campus activities conducted in the context of sustainable development. The study employed a correlational model, which is a quantitative research method. The population of the study consisted of undergraduate and graduate students of the Department of Art Teaching at a public university in Türkiye, while its sample comprised 128 students. The “Sustainability Communication Scale for Higher Education Institutions” was used to collect data in the spring semester of the 2023-2024 academic year. Statistical analyses were conducted using the SPSS package program. It was determined that the participants had very low levels of awareness regarding the sustainability communication activities at their university, and they did not know about the activities of the university regarding environmental, social, and economic sustainability communication. These results were not significantly associated with the gender or education stage of the participants. However, the class years of the participants were found to be significantly related to their scores in the economic sustainability communication subscale. This relationship was present between the participants who were 1st-year students and others and between those who were 4th-year students and others.

Keywords

sustainability , sustainability communication , sustainability in higher education institutions , department of art teaching

Ethical Statement

We declare that this study complies with the rules specified in the "Higher Education Institutions Scientific Research and Publication Ethics Directive" and that we have not taken any action based on "Actions Contrary to Scientific Research and Publication Ethics". At the same time, we declare that all authors contributed to the study, that there is no conflict of interest between the authors, and that all responsibility for all ethical violations belongs to the authors of the article.

Supporting Institution

This research received no funding.

References

• Akdemir, M. A. (2023). Yükseköğretim kurumlarında sürdürülebilirlik iletişimi ölçeği geliştirme çalışması [Unpublished doctoral thesis]. Kahramanmaraş Sütçü İmam University.
• Aksu, G. A. (2022). Kentsel peyzaj planlamada sürdürülebilir yağış suyu yönetim stratejilerinin geliştirilmesi: Kastamonu Üniversitesi Kuzeykent Yerleşkesi örneği. Avrupa Bilim ve Teknoloji Dergisi, 35, 34-46. https://doi.org/10.31590/ejosat.1062637
• Ardalı, Y., ve Köksal, Ö. (2022). Yeşil ölçüm göstergeleri kapsamında sürdürülebilir üniversite modelinin performans değerlendirmesi. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Mühendislik Bilimleri ve Teknolojisi Dergisi, 2(1), 49-66.
• Arıkan, R. (2013). Araştırma yöntem ve teknikleri. Nobel Publishing.
• Bayhantopçu, E., ve Özuyar, P. G. (2021). Sürdürülebilir üniversitelerin yönetişim-strateji çalışmaları ve iletişimi için karşılaştırma bazlı bir yaklaşım önerisi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 45, 396-412. https://doi.org/10.52642/susbed.929913
• Bilgili M. Y., ve Topal A., (2021). Sürdürülebilir yükseköğretim kurumları oluşturulmasında Talloires Deklarasyonu’nun rolü ve önemi. Yükseköğretim ve Bilim Dergisi, 11(2), 417-424. https://doi.org/10.5961/jhes.2021.461.
• Bozoğlu, O., ve Ciğerim, E. (2022). Sürdürülebilirlik, sürdürülebilir kalkınma ve sürdürülebilir üniversiteler. Socrates Journal of Interdisciplinary Social Studies, 8(18), 146-158. https://doi.org/10.51293/socrates.273
• Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E. K., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş., ve Demirel, F. (2014). Bilimsel araştırma yöntemleri. Pegem Publishing.
• Creswell, J. W. (2017). Nitel, nicel ve karma yöntem yaklaşımları. Eğiten Kitap Publishing.
• Çaydere, O. (2022). Sürdürülebilir grafik tasarım. In A. Tepecik (Ed.) Grafik Tasarım II (s 326-351). Atatürk Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi Publishing.
• Çetintaş, H. B. (2023, 12 May). Sürdürülebilirlik iletişimi. https://www.researchgate.net/profile/H-BuluthanCetintas/publication/374905055_Surdurulebilirlik_Iletisimi/links/653fd6660426ef6369eb8c29/SuerdueruelebilirlikIletisimi.pdf
• Darendelioğlu, T. (2020). Üniversite kampüslerinin sürdürülebilirlik özelliklerinin incelenmesi: Trakya Üniversitesi Balkan Yerleşkesi örneği [Unpublished master’s thesis]. Trakya University.
• Demirbaş, Ç. Ö. (2015). Öğretmen adaylarının sürdürülebilir kalkınma farkındalık düzeyleri. Marmara Coğrafya Dergisi, January(31), 300-316. https://doi.org/10.14781/mcd.09811
• Filippo, D., Benayas, J., Peña, K., & Sánchez, F. (2020) Communication on Sustainability in Spanish Universities: Analysis of Websites, Scientific Papers and Impact in Social Media. Sustainability, 12(8278), 1-21. https://doi.org/10.3390/su12198278
• Gedikkaya, P., Ayas, M. Ö., Bozaykut, T., Tiftikçigil, B. Y., ve Fındıklı, M. A. (2022). Sürdürülebilir kalkınma bağlamında uluslararası üniversite sıralama indeksleri ve Türkiye’deki üniversiteler. Doğuş Üniversitesi Dergisi, 23(1), 331-349.
• Genç, S. (2019). Görsel sanatlar eğitimi neden önemlidir? B. A. Akbel (Ed.), In Güzel Sanatlar Eğitimi Araştırmaları I (s 79-87). Akademisyen Publishing
• Günerhan, S., & Günerhan, H. (2016). Türkiye için sürdürülebilir üniversite modeli. Mühendis ve Makina, 57(682), 54-62.
• Güney Örmeci, G. (2023). Üniversite öğrencilerinin sürdürülebilir kalkınmaya yönelik farkındalıklarının demografik özelliklerine göre farklılıkları. Fiscaoeconomia, 7(1), 911-937. https://doi.org/10.25295/fsecon.1212669
• IISD (International Institute for Sustainable Development). (2024, 24 February). Sustainable Development. https://www.iisd.org/mission-and-goals/sustainable-development.
• Karasar, N. (2008). Bilimsel araştırma yöntemi. Nobel Publishing.
• Korkmaz, G. (2020). Yenilenen öğretmen yetiştirme lisans programlarının sürdürülebilir kalkınma için eğitim bağlamında incelenmesi. İleri Eğitim Çalışmaları Dergisi, 2(2), 111-132. https://doi.org/10.48166/ejaes.742200
• Koyuncuoğlu, Ö. (2022). Türkiye’de sürdürülebilir üniversite üzerine yazılmış lisansüstü tezlere yönelik bir inceleme. Üniversite Araştırmaları Dergisi, 5(1), 84-100. https://doi.org/10.32329/uad.973695
• Lozano, R., Lukman, R., Lozano, F. J., Huisingh, D., & Lambrechts, W. (2013). Declarations for Sustainability in Higher Education: Becoming Better Leaders, Through Addressing the University System. Journal of Cleaner Production, 48, 10-19. https://doi.org/10.1016/j.jclepro.2011.10.006
• Mamur, N., ve Köksal, N. (2016). Görsel sanatlar dersi öğretim programının sürdürülebilir kalkınma eğitimi bağlamında incelenmesi. Bartin University Journal of Faculty of Education, 5(3), 732-747. https://doi.org/10.14686/buefad.v5i3.5000197591
• McDonagh, P., (1998). Towards a theory of Sustainable Communication in Risk Society: Relating Issues of Sustainability to Marketing Communications, Journal of Marketing Management, 14(6), 591-622. http://dx.doi.org/10.1362/026725798784867699.
• Özgen. E., (2022). Sürdürülebilirlik iletiş imi ve halkla iliş kiler, Türkiye İ letiş im Araş tırmaları Dergisi, Special Issue, e1-e4. http://dx.doi.org/10.17829/turcom.1106292
• Patton, M.Q. (2014). Nitel araştırma ve değerlendirme yöntemleri. Pegem Publishing.
• Saydam, Z. A. (2014). Sürdürülebilir iletişimin kurumsal sürdürülebilirliğine etkisi-işletmeler örneğinde karşılaştırmalı uygulama [Unpublished doctoral thesis]. Marmara University.
• Scoones, Ian (2007). Sustainability. Development in Practice, 17(4-5), 589–596. https://doi.org/10.1080/09614520701469609.
• Sevimli, A. (2021). Sürdürülebilir yağmur suyu yönetimi uygulamaları: Bursa Uludağ Üniversitesi Görükle Kampüsü örneği [Unpublished master’s thesis]. Bursa Uludağ University.
• Shan, Y. G., Zhang, J., Alam, M., & Hancock, P. (2022). Does Sustainability Reporting Promote University Ranking? Australian and New Zealand Evidence. Mediatari Accountancy Research, 30(6), 1393-1418. https://doi.org/10.1108/MEDAR-11-2020-1060
• Şahin, E., Ertepınar, H., ve Teksöz, G. (2009). Sürdürülebilir kalkınmaya yönelik yeşil bir müfredat uygulaması için göstergeler. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 37, 123-135.
• Şendurur, U. (2020). Sürdürülebilirlik raporlaması hakkında üniversite öğrencilerinin algı düzeylerinin ölçülmesi: Ağrı İbrahim Çeçen Üniversitesi örneği. International Journal of Economics, Poitics, Humanities and Social Sciences, 3(1), 36-48.
• Tanç, Ş. G., Tanç, A., Çardak, D., ve Yağlı, İ. (2022). Türkiye’deki üniversitelerin sürdürülebilirlik çalışmalarının incelenmesi. Muhasebe ve Denetime Bakış Dergisi, 2022 (66), 83-100. https://doi.org/10.55322/mdbakis.1063261
• Uçar, O. K., ve Özdemir, O. (2022). Üniversitelerde sürdürülebilirlik faaliyetleri ve raporlama örnekleri. Ida Academia Muhasebe ve Maliye Dergisi, 5(1), 13-30. https://doi.org/10.52059/idaacmmd.1029118.
• Ugutmen, M. U., ve Kiasif, G. Ç. (2020). Türkiye’deki sürdürülebilir yükseköğretim yapılarının etkin kaynak yönetimi kapsamında değerlendirilmesi. Haliç Üniversitesi Fen Bilimleri Dergisi, 3(1), 109-137. https://doi.org/10.46373/hafebid.679409
• Yazar, K. H. (2006). Sürdürülebilir kentsel gelişme çerçevesinde orta ölçekli kentlere dönük kent planlama yöntem önerisi [Unpublished doctoral thesis]. Ankara University.
• Yeni, O. (2014). Sürdürülebilirlik ve sürdürülebilir kalkınma: Bir yazın taraması. Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 16(3), 181-208.
• Yıldırım, G. (2020). Sürdürülebilirlik konusundaki eğitim araştırmalarının tematik olarak incelenmesi. Akdeniz Eğitim Araştırmaları Dergisi. 14(33), 70-106. https://doi.org/10.29329/mjer.2020.272.4.