Bu çalışmada ilgili uluslararası literatür çerçevesinde, Dünya Bankası ve Uluslararası Para Fonu (IMF) politikaları ile yoksulluk arasındaki ilişki analiz edilerek, konunun temel ayrımları üzerinde teorik ve ampirik değerlendirmelerin literatür incelemesi yoluyla kavramsallaştırılması amaçlanmaktadır. Belirsiz tanımlar, zayıf veriler ve metodolojik sorunlar yoksullukla ilgili durumun tam olarak görülmesini engellemektedir. Dünya Bankasının yoksulluk tanımına göre dünyada en yoksul ülkelerin Sahra Altı Afrika bölgesinde yer aldığı görülmektedir. Yoksulluğun en yoğun yaşandığı bölgede yer alan ülkelerin aynı zamanda Dünya Bankası ve IMF politikalarını uzun yıllar uygulayan ülkeler olduğu dikkati çekmektedir. Dünya Bankası ve IMF'nin gelişmiş ülkelerin kontrolünde olması, önerilen politikalarının tüm ülkelere paket bir program olarak sunulması ve kredilerin şartlı olarak verilmesi yönleriyle ciddi olarak eleştirilmektedir. Ayrıca Dünya Bankası ve IMF'nin yapısal uyum politikaları çerçevesinde özelleştirme, tarımda sübvansiyonların kaldırılması, devalüasyon, ithalatta liberizasyona gidilmesi ve kamu harcamalarının önemli ölçüde azaltılması politikalarının az gelişmiş ülkelerde gelir dağılımını bozduğu ve yoksulluğu artırdığı çeşitli ülke deneyimlerinden anlaşılmaktadır.
The aim of this study is analyzed and conceptualized relationship between World Bank (WB) and International Monetary Fund (IMF) policies and poverty in the related theoretical and emprical international literature framework. Uncertain definitions, poor data and methodological matters prevent the situation about porverty to be clarified precisely. According to the World Bank poverty definition, the most poverty countries in the World were located in Sub-Saharan Africa region. It comes to attention that the countries in the region where poverty is intensively in effect are at the same time the countries that implemented the World Bank and IMF policies for long years. WB and IMF have been seriously criticized for being in the control of developed countries, the introduction of proposed policies to all countries in one package and lending conditional credits. Besides, regarding various country experiences it was understood that privatization, subsidy withdrawal in agriculture, devaluation, import liberalization and sharp reduction in public sector expenditure in the structural adjustment policies framework of World Bank and IMF have lead to deterioration in income distribution and increased poverty.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Araştırma Makaleleri |
Authors | |
Publication Date | March 17, 2014 |
Published in Issue | Year 2010 Volume: 7 Issue: 14 |
.