SOSYAL MEDYA ÜNLÜLERİ ÜZERİNE BİR İNCELEME: TÜRKİYE’DE TWITTER MİKRO ÜNLÜSÜ OLMAK

Year 2019, Volume: 6 Issue: 2 - Media and Participation, 406 - 427, 15.12.2019

Songül Özdemir

https://doi.org/10.17572//mj2019.2.406427

Cited By: 2

Abstract

Mikro ünlülük, 2000’li yılların ortasından itibaren sosyal medya platformlarının yaygınlaşmasıyla görünür hale gelen bir olgudur. Bu çalışmada mikro ünlülük literatürü incelenmiş devamında popüler sosyal medya platformu Twitter’a ve yeni kamusallık tartışmalarına odaklanılmıştır. Türkiye’de sıradan çevrimiçi kimliklerin Twitter’da mikro ünlü olma sürecini sorunsallaştıran bu çalışmada, nitel araştırma tasarımı temel alınmıştır. Araştırma sürecinde altı Twitter mikro ünlüsüyle derinlemesine görüşmeler gerçekleştirilmiş ayrıca anılan kimliklerin hesapları Twitter kullanım pratiklerine ilişkin veri toplamak için gözlemlenmiştir. Araştırma sonucunda elde edilen veriler ışığında Türkiye’de Twitter mikro ünlüsü olma sürecinin dinamikleri ortaya konulmuş, mikro ünlülüğün ağ içinde düzenli bulunmaktan çok takipçilerle aktif etkileşim kurulmasını gerektirdiği sonucuna ulaşılmıştır.

Keywords

sosyal medya, mikro ünlü, takipçi, Twitter, yeni kamusallık

AN ANALYSIS ON THE SOCIAL MEDIA CELEBRITIES: BEING MICRO-CELEBRITY ON TWITTER IN TURKEY

Abstract

Micro-celebrity is a phenomenon that has become visible with the spread of social media platforms since the mid-2000s. This study explores the phenomenon of micro-celebrity in scholarly literature and then examines Twitter as a popular social media platform and changing forms of publicness in the digitalized world. This research focuses on qualitative research design on how ordinary online people become micro- celebrities in Twitter. In-depth interviews with six Twitter micro-celebrities were conducted during the research process, as well as data were collected based on their Twitter usage habits. Different dynamics have been revealed about being a micro-celebrity based on the data gathered from the research. It was also suggested that being micro-celebrity requires direct contact with followers instead of going daily online.

References

• Abidin, C. (2018). Internet Celebrity: Understanding Fame Online. UK: Emerald.
• Aslan, A. ve Ünlü, D.G. (2016). Instagram Fenomenleri ve Reklam İlişkisi: Instagram Fenomenlerinin Gözünden Bir Değerlendirme. Maltepe Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, Güz, 41-65.
• Bauman, Z. (2015). Akışkan Modern Dünyada Kültür. (F. Ömek ve İ. Çapçıoğlu, Çev.). Ankara: Atıf.
• Bauman, Z. (2017). Akışkan Modernite. (F. Ömek ve İ. Çapçıoğlu, Çev.). İstanbul: Can
• Binark, M. (2005). Kimlik/lenme, Dipnotsuz İletişim ve Etnik Laflama Odaları. M. Binark ve B. Kılıçbay (Der.) içinde, İnternet Toplum Kültür (s.118-138). Ankara: Epos.
• Binark, M., Karataş, Ş., Çomu, T., Koca, E. (2015). ‚Türkiye’de Twitter’da Trol Kültürü.‛ Toplum ve Bilim (135), 124-157.
• Carpentier, N. (2015). Differentiating between Access, Interaction and Participation. Conjunctions. Transdisciplinary Journal of Cultural Participation. 2. 7. 10.7146/tjcp.v2i2.22915.
• Goffman, E. (2018). Günlük Yaşamda Benliğin Sunumu. (B. Cezar, Çev.). İstanbul: Metis.
• Güzel, E. (2016). Dijital Kültür ve Çevrimiçi Sosyal Ağlarda Rekabetin Aktörü: Dijital Habitus. Gümüşhane Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi, 4 (1), 0-0. DOI: 10.19145/guifd.26114.
• Hülür, H., Yaşın, C. (2016). İzleyiciden Kullanıcıya Yapı-Özne Sarkacı. Himmet Hülür ve Cem Yaşın (Der.), içinde, Yeni Medya: Kullanıcıların Yükselişi (s. 7-38). Ankara: Ütopya.
• Jenkins, H. (2018). “Cesur Yeni Medya” Teknolojiler ve Hayran Kültürü. (N. Yeğengil, Çev.). İstanbul: İletişim.
• Jenkins, H. ve Deuze, M. (2008). ‚Editorial: Convergence Culture‛. Convergence: The International Journal of Research into New Media Technologies, 14 (1): 5-12.
• Kabadayı, T. E., Alan, A. K., Aksoy, N. Ç., Sidar, S.C. (2019). Mikro Ünlülerin Tüketicilerin Satın Alma Niyeti Üzerindeki Etkisini İncelemeye Yönelik Ampirik Bir Çalışma. OPUS Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, (12), 230-261. DOI: 10.26466/opus.583856.
• Castells, M. (2006). Kimliğin Gücü, Enformasyon Çağı: Ekonomi, Toplum ve Kültür. (E. Kılıç, Çev.). İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi.
• Castells, M. (2016). İletişimin Gücü. (E. Kılıç, Çev.). İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi. Marshall, P. D. (2006). The Celebrity Culture Reader. Routledge.
• Marwick, A. E. (2013). Status Update: Celebrity, Publicity and Self-Branding in Web 2.0. US: Yale Universty.
• Marwick, A. E. (2015). You May Know me from YouTube: (Micro)-Celebrity in Social Media. P. David Marshall ve Sean Redmond (Ed.), içinde, A Companion to Celebrity. US: John Wiley & Sons.
• Marwick, A. ve boyd, d. (2011). To See and Be Seen: Celebrity Practice on Twitter. Convergence: The International Journal of Research into New Media Technologies, 17(2), 139–158. https://doi.org/10.1177/1354856510394539
• Marwick, A.E. ve boyd, d. (2016). Dürüstçe Tweetlerim Tutkuyla Tweetlerim- Twitter Kullanıcıları, Bağlam Çöküşü ve Hayali İzleyiciler. Himmet Hülür ve Cem Yaşın (Der.), içinde, Yeni Medya Kullanıcıların Yükselişi (s. 108-135). Ankara: Ütopya.
• Morva, O. (2016). Ben, Kendim ve Dijital Benliğim: Dijital İletişim Çağında Benlik Kavramsallaştırması. N. Timisi (Der.), içinde, Dijital Kavramlar, Olanaklar, Deneyimler (s. 41-62). İstanbul: Kalkedon.
• Özçetin, B., Arslan, U., Binark, M. (2012). ‚Türkiye’de İnternet, Kamusallık ve Demokratik Kanaat Oluşumu‛. Folklor/Edebiyat, (72), 51-76.
• Özsoy, A. (2014). Alternatif Medya, Gezi Parkı Eylemleri ve Çapul TV Örneği. Mersin Üniversitesi Akademik Bilişim Conference. Mersin: Turkey.
• Sabuncuoğlu, A., Göker, H. G. (2014). Sosyal Medyadaki Yeni Kanaat Önderlerinin Birer Reklam Aracı Olarak Kullanımı: Twitter Fenomenleri Üzerine Bir Araştırma. İletişim Kuram ve Araştırma Dergisi (6), 1-24.
• Schmidt, H. (2016). Twitter ve Kişisel Kamuların Doğuşu. K. Weller vd. (Der.), içinde, Twitter ve Toplum (s. 47-61). İstanbul: Kafka. Senft, T. M. (2008). Camgirls: Celebrity and Community in The Age of Social Networks. New York: Peter Lang.
• Senft, T. M. (2013). Microcelebrity and the Branded Self. J. Hartley vd. (Ed.), içinde, A Companion to New Media Dynamics (s. 346-354). US: Wiley-Blackwell.
• Sezen, D. (2016). Dijital Sonrası hayran kültürünün dönüşüm üzerine. N. Timisi (Der.), içinde, Dijital Kavramlar, Olanaklar, Deneyimler (s. 153-177). İstanbul: Kalkedon.
• Şener, G., Emre, P. Ö., Akyıldız, F. (2015). Türkiye’de Sosyal Medyanın Siyasi Katılıma Etkileri. Folklor/Edebiyat, (83), 75-98. Turner, G. (2004). Understanding Ctabloelebrity. London: SAGE
• Weller, K., Bruns, A., Burgess, J., Mahrt, M., Puschmann, C. (2016). Twitter ve Toplum: Giriş. K. Welner vd. (Der.), içinde, Twitter ve Toplum (s. 33-44). İstanbul: Kafka.
• Wolcott, H. F. (1994). Transforming Qualitative Data: Description, Analysis and Interpretation. London: Sage.