İZOLASYON SÜRECİNDE İLETİŞİM VE ÜRETİM SÜREÇLERİ: KADINLARIN HOME OFFİCE DOLAYIMLI MESAİ VE İŞ YÜKÜ DÖNÜŞÜMÜ

Year 2020, Volume: 7 Issue: 2 - New Approaches in Communication Studies, 149 - 172, 31.12.2020

Emre Koparan Bermal Bekalp

https://doi.org/10.17572/mj2020.2.149172

Cited By: 7

Abstract

Postmodern çağ olarak adlandırılan günümüz toplumlarında zaman ve mekân mefhumlarının silikleşmesi, 21. yüzyılın ilk pandemisiyle beraber daha da belirgin hale gelmiştir. Covid-19 salgını sebebiyle insanların kitleler halinde evlerine kapandığı bu dönemde kapitalist sistemin varlığını sorunsuz bir şekilde devam ettirebilmesi için bir çok sektör evden çalışma, home office çalışma şekline geçmiştir. Bu süreçle birlikte ev içi zaman ve ev dışı zaman veya çalışma saatleri arasındaki fark neredeyse ortadan kalkmıştır.

Yeni bir normalin deneyimlendiği bu süreçte insanlar pek çok ilki yaşarken evden çalışma süreci de bunlardan biri olmuştur. Bu süreci ilk defa deneyimleyen kesimlerin ev içi düzenlerinde köklü değişiklik meydana gelirken Türkiye gibi ataerkil toplumlarda ev içi çalışma sürecini yaşayan kadınların deneyimleri de bu çalışmanın temel konusunu oluşturmaktadır.

Bu çerçevede pandemi süreciyle beraber ev içi çalışma sistemine geçen 14 kadın ile 15 Mart 2020 – 1 Haziran 2020 tarihleri arasında görüşülmüştür. Kartopu örneklem yöntemiyle ulaşılan katılımcılarla, pandemi sebebiyle online görüşme teknikleri kullanılarak iletişime geçilmiştir. Elde edilen veriler betimsel analiz tekniği kullanılarak çözümlenmiştir. Bu anlamda çalışmanın, Covid-19 salgını sürecinde home office çalışma düzenine geçilmesini kadın çalışanların gözünden ortaya koyması açısından, özgün bir yaklaşım içinde olacağı da iddia edilebilir.

Keywords

Covid-19, Home Office, Postmodern, Kadın, Ataerki

COMMUNICATION AND PRODUCTION PROCESSES DURING ISOLATION: TRANSFORMATİON OF WOMEN’S WORK LOAD IN HOME-OFFICES

Abstract

The obscurity of the notions of time and space in today’s societies which are called the postmodern age, has become more evident with the first pandemic of the 21st century. Many business sectors have passed into working from home, home-office forms in order for the capitalist system to continue without any problems in this period of people confining to their homes in masses due to the Covid-19 epidemic. By this process the difference between home time and away time or working hours has almost disappeared.

In this period of experiencing the new normal which people encounter many things for the first time, the process of working from home has been one of them. As fundamental changes in domestic settings are experienced for the first time by some segments of the society, the experiences of women from patriarchal societies like Turkey constitute the subject matter of this study.

In this frame, 14 women who have shifted working from home with the process of the pandemic were interviewed between 15 March 2020 - 1 June 2020. Participants who has been reached with the snowball sampling method were communicated by online interview techniques due to the pandemic. The obtained data are analyzed using descriptive analysis technique. In this sense, it can be claimed that the study will have an authentic approach in terms of revealing the transition to home office work scheme from the perspective of female employees during the Covid-19 outbreak.

Keywords

Covid-19, Home-Office, Postmodern, Woman, Patriarchy

References

• Bauman, Z. (1997). Modernite ve Holocaust. İstanbul: Sarmal Yayınevi.
• Başak, S. vd., (2013). Kadının görünmeyen emeği: ikinci vardiya. Anka Kadın Araştırma Merkezi. Ankara: Ames Yayıncılık.
• Best, S. ve Kellner, D. (2011). Postmodern teori. İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• Carnoy, M. ve Castells, M. (2001). Globalization, the knowledge society, and the Network State: Poulantzas at the millennium. Global Networks. 1 (1), 1 – 18.
• Delphy, C. (1999). Baş düşman & patriyarkanın ekonomi politiği. İstanbul: Saf Yayıncılık.
• Demir, İ. (2019). Akışkan/esnek iş piyasasında çalışma değerlerinin dönüşümü: işverenlerin gözünden yeni çalışma düzeninin değerlendirilmesi. Sosyoloji Notları. 3 (1), 2 – 17.
• Erdoğan, D. S. (2016). Yeni emek sistemleri: ev – ofis sistemi üzerine bir inceleme. “İş, Güç” Endüstri İlişkileri ve İnsan Kaynakları Dergisi. 18 (4), 35 – 74.
• Golden, T. (2007). Co-workers who telework and the impact on those in the office: Understanding the implications of virtual work for co-worker satisfaction and turnover intentions. Human Relations, 60 (11), 1641 – 1667.
• Güneş, F. (2015). Toplumsal yeniden üretim ve karşılığı ödenmeyen kadın emeği, Türk Tabipler Birliği Mesleki Sağlık ve Güvenlik Dergisi. Sayı: 57, 2 – 9.
• Hartmann, H. (2006). Marxizm’le feminizm’in mutsuz evliliği. İstanbul: Agora Kitaplığı.
• Harvey, D. (2010). Postmodernliğin durumu. İstanbul: Metis Yayınları.
• Herman, E. ve Chomsky, N. (2012). Rızanın imalatı. İstanbul: Bgst Yayınları.
• Jameson, F. (2011). Postmodernizm ya da geç kapitalizmin kültürel mantığı. İzmir: Nirengi Kitabevi.
• Somervell, D. C. (1974). A study of history – Arnold Toynbee. New York ve Londra: Oxford University Press.
• Türkdoğan, O. ve Gökçe, O. (2015). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemi. İstanbul: Çizgi Yayınları.
• Von Gaudecker, M. H., vd. (2020). Labour supply in the early stages of the Covid-19 pandemic: empirical evidence on hours, home office, and expectations. IZA Discussion Paper No. 13158.
• Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2018). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayınları.
• Yılmaz, G. (2008). Kapitalizmde zaman ve mekan sıkışması, Çalışma ve toplum dergisi. 2008 (2) , 155 – 172.