The impact of self-stigmatization on functioning in bipolar disorder

Year 2013, Volume: 3 Issue: 4, 141 - 5, 01.04.2013

Ömer Aydemir

https://doi.org/10.5455/jmood.20130915115818

Abstract

Objective: It has been shown that self-stigmatization causes low self-esteem and social anxiety in bipolar patients. In this study it is aimed to demonstrate the impact of self-stigmatization on psychosocial functioning in bipolar disorder. Method: The study was carried out with 70 patients diagnosed with bipolar disorder. All patients were in remission and the remission state was confirmed by a 17-item Hamilton Depression Rating Scale score less than 7 and a Young Mania Rating Scale score less than 5. For the assessment of self-stigmatization, sense of stigmatization subscale of Bipolar Disorder Functioning Questionnaire (BDFQ-Stigma) was used. In the assessment of functioning, Functioning Assessment Short Test (FAST) was applied which includes the dimensions such as autonomy, occupational functioning, cognitive functioning, financial issues, interpersonal relations, and leisure time. In the statistical analysis, regression analysis was performed. Results: In the regression analysis, R square was found to be 0.205 and the model was statistically significant (F=3.225, p=0.007). The only domain which is affected by self-stigmatization was found to be interpersonal relations (Beta=0.888, t=2.000, p<0.05). Conclusion: It is concluded that self-stigmatization has negative impact on interpersonal relations by causing social anxiety as demonstrated previously. On the other hand self stigmatization does not show any adverse effect on the other dimensions of FAST including occupational functionality.

Keywords

bipolar disorder, stigmatization, functionality, interpersonal relations

İki uçlu bozuklukta damgalanma hissinin işlevsellik üzerine etkisi

Abstract

Amaç: İki uçlu hastalarda damgalanma hissinin düşük kendilik saygısına ve sosyal anksiyeteye yol açtığı gösterilmiştir. Bu çalışmada amaç damgalanma hissinin iki uçlu hastaların psikososyal işlevsellikleri üzerine etkisini araştırmaktır. Yöntem: Araştırma iki uçlu bozukluk tanısı konmuş 70 hasta ile yürütülmüştür. Tüm hastaların hastalıkları düzelmiş ve düzelme durumları Hamilton Depresyonu Derecelendirme Ölçeği’nde 7 ve Young Mani Derecelendirme Ölçeği’nde 5 puan ve altında olmasıyla belirlenmiştir. Damgalanma hissinin değerlendirilmesinde İki uçlu Bozuklukta İşlevsellik Ölçeği’nin Damgalanma Hissi alt ölçeği kullanılmıştır. Hastalarda işlevselliğin değerlendirilmesinde Kısa İşlevsellik Değerlendirme Ölçeği uygulanmıştır ve özerklik, mesleki işlevsellik, bilişsel işlevsellik, mali konular, kişiler arası ilişkiler ve boş zaman etkinlikleri boyutlarını içermektedir. İstatistiksel analizde, doğrusal regresyon analizi kullanılmıştır. Bulgular: Regresyon analizinde, R kare 0.205 olarak hesaplanmıştır ve model istatistiksel olarak anlamlıdır (F=3.225, p=0.007). Damgalanma hissinden etkilenen tek boyut ise kişilerarası ilişkiler boyutudur (Beta=0.888, t=2.000, p<0.05). Sonuç: Damgalanma hissi kişilerarası ilişkiler üzerinde olumsuz etkiye sahiptir ve olası olarak sosyal anksiyeteye yol açarak bu etkiye neden olduğu gösterilmiştir. Diğer yandan, mesleki işlevsellik de dahil diğer işlevsellik boyutları üzerine olumsuz etki göstermemektedir.

Keywords

iki uçlu bozukluk, damgalanma, işlevsellik, kişilerarası ilişkiler

References

• Dion GL, Tohen M, Anthony WA, Waternaux CS. Symptoms and functioning of patients with bipolar disorder six months after hospitalization. Hosp Community Psychiatry. 1988;39:652–7.
• Tohen M, Zarate CA Jr, Hennen J, Khalsa HM, Strakowski SM, Gebre-Medhin P, Salvatore P, Baldessarini RJ. TheMcLeanHarvard First-Episode Mania Study: prediction of recovery and first recurrence. Am J Psychiatry. 2003;160:2099-107.
• Rosa AR, Reinares M, Michalak EE, Bonnín CM, Sole B, Franco C, ComesM,Torrent C, Kapczinski F, Vieta E. Functional impairment and disability across mood states in bipolar disorder. Value Health. 2010;13:984-8.
• Rosa AR, Reinares M, Amann B, Popovic D, Franco C, Comes M, Torrent C, Bonnín CM, Solé B, Valentí M, Salamero M, Kapczinski F, Vieta E. Six-month functional outcome of a bipolar disorder cohort in the context of a specialized-careprogram. Bipolar Disord. 2011;13:679-86.
• Sanchez-Moreno J, Martinez-Aran A, Tabarés-Seisdedos R, Torrent C, Vieta E, Ayuso-Mateos JL. Functioning and disability in bipolar disorder: an extensive review. Psychother Psychosom. 2009;78:285-97.
• Bonnín CM, Martínez-Arán A, Torrent C, Pacchiarotti I, Rosa AR, Franco C, Murru A, Sanchez-Moreno J, Vieta E. Clinical and neurocognitive predictors of functional outcome in bipolar euthymic patients: a long-term, follow-upstudy. J Affect Disord. 2010;121:156-60.
• Kaya E, Aydemir Ö, Selçuki D. Remisyondaki iki uçlu hastalarda kalıntı duygudurum belirtilerinin bilişsel ve toplumsal işlevsellik üzerine etkisi. Anadolu Psikiyatri Dergisi. 2009;10:124-30.
• Aydemir Ö, Akkaya C. Association of social anxiety with stigmatisation and low self-esteem in remitted bipolar patients. Acta Neuropsychiatrica. 2011;23:224–8.
• Link BG, Struening EL, Neese-Todd S, Asmussen S, Phelan JC. Stigma as a barrier to recovery: The consequences of stigmaforthe self-esteem of people with mental illnesses. Psychiatr Serv. 2001;52:1621-6.
• Perlick DA, Rosenheck RA, Clarkin JF, Sirey JA, Salahi J, Struening EL, Link BG. Adverse effects of perceived stigma on social adaptation of persons diagnosed with bipolar affective disorder. Psychiatric Serv. 2001;52:1627–32.
• Cerit C, Filizer A, Tural Ü, Tufan AE. Stigma: a corefactor on predicting functionality in bipolar disorder. Compr Psychiatry. 2012;53:484-9.
• Vázquez GH, Kapczinski F, Magalhaes PV, Córdoba R, Lopez Jaramillo C, Rosa AR, Sanchez de Carmona M, Tohen M; IberoAmerican Network on Bipolar Disorders group.Stigma and functioning in patients with bipolar disorder. J Affect Disord. 2011;130:323-7.
• Thomé ES, Dargél AA, Migliavacca FM, Potter WA, Jappur DM, Kapczinski F, Ceresér KM. Stigma experiences in bipolar patients: the impact upon functioning. J Psychiatr Ment Health Nurs. 2012;19:665-71.
• Karadağ F, Oral ET, Aran Yalçın F, Erten E.Young Mani Derecelendirme Ölçeğinin Türkiye’de geçerlik ve güvenilirliği. Türk Psikiyatr Derg. 2001;13: 107-114.
• Akdemir A, Örsel S, Dağ İ, Türkçapar H, İşcan N, Özbay H. Hamilton Depresyon Derecelendirme Ölçeği (HDDÖ)’nin geçerliği, güvenirliği ve klinikte kullanımı. Psikiyatri Psikoloji Psikofarmakoloji Dergisi. 1996;4:251-9.
• Aydemir Ö, Eren İ, Savaş H, Kalkan Oğuzhanoğlu N, Koçal N, Devrimci Özgüven H, Akkaya C, Başterzi AD, Karlıdağ R, Yenilmez C, Özerdem A, Kora K, Tamam L,Gülseren Ş, Oral ET, Vahip S. Bipolar Bozuklukta İşlevsellik Ölçeğinin geliştirilmesi, güvenilirlik ve geçerliliği. Turk Psikiyatri Derg. 2007;18:344-52.
• Rosa AR, Sanchez-Moreno J, Martinez-Aran A, Salamero M, Torrent C, Reinares M, Comes M, Colom F, Van Riel W, AyusoMateos JL, Kapczinski F, Vieta E. Validity and reliability of the Functioning Assessment Short Test (FAST) in bipolar disorder. Clinical Practice and Epidemiology in Mental Health. 2007;3:5.
• Aydemir Ö, Uykur B. Kısa İşlevsellik Değerlendirme Ölçeği’nin Türkçe Sürümünün Bipolar Bozuklukta Güvenilirliği ve Geçerliği. Türk Psikiyatri Dergisi. 2012;23:193-200.