Yerel Yönetimlerde Turizmin Gelişimi ve Kalkınma Planları

Yıl 2023, Cilt: 3 Sayı: 2, 338 - 354, 31.12.2023

Vedat Şaprak , Vedat Yılmaz

Öz

Türkiye’nin yönetim yapısı merkezi ve yerel yönetimler olmak üzere iki türlüdür. Yerel yönetimler yerel halkın müşterek ihtiyaçlarının giderilmesi amacıyla kurulmuş kendilerine özgü seçimle gelen karar organları olan yapılardır. Yerel yönetimler merkezi yönetimin vesayeti altında olup özerkliğe sahiptir. Türkiye’de yerel yönetimler hizmet yönünden ve coğrafik yönden yerel yönetimler olmak üzere iki türlüdür. Yerel yönetimler denilince akla coğrafik yerel yönetimler olan belediye, il özel idaresi ve köyler gelmektedir.

Anahtar Kelimeler

yerel yönetimler, kentleşme, kalkınma

Kaynakça

• Aytaç, F. (2000). Açıklamalı Köy Kanunu. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Bayrakcı, E. (2018). Belediye Yönetimi. Yerel Yönetimler (Ed. K. Görmez, H. Yaylı), Orion Yayınları, Ankara, 305-345.
• Bulut, Y. ve Yılmaz V. (2014). İl Özel Yönetimleri ve Geleceği [Bildiri]. Fatma Neval Genç (Ed.) KAYFOR XII Sempozyumu, 12-14 Eylül 2014, (76-82), Aydın.
• Çiçek,Y. (2014). Geçmişten Günümüze Türkiye’de Yerel Yönetimler. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 11(1), 53-64.
• Çoker , Z. (1987). İl Özel İdareleri Nasıl Geliştirilir? Aid, Xx(3), 13-18.
• Dinçer, M. Z. ve Çetin, G. (2015). Kalkınma Planlarında Turizm. Derman Küçükaltan (Ed.), Değişik Perspektifleriyle Turizm Politikası ve Uygulaması içinde (171-192). Ankara: Detay Yayıncılık.
• Eroğlu, H. (1984). İdare Hukuku. Ankara: Işın Yayıncılık.
• Gözübüyük, A. Ş. (1967). Türkiye’de Mahalli İdareler. Ankara: Todai Yayıncılık.
• Güler, F. (2023). Büyükşehir Belediye Meclisi Üyeliği Seçim Sisteminin Sebep Olduğu Sorunlar. Akademik İzdüşüm Dergisi, 8(1), 155-184.
• Karaağaç, M. (2019). Yerel Ekonominin Kalkınmasında Turizmin Etkisi: Van Örneği. (Yüksek Lisans Tezi). Van: Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi/Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Kaya. (1992). Yerel Yönetimler Araştırma Grubu Raporu (Kamu Yönetimi Araştırması). Ankara: Todaie Yayın. Kılıçoğlu, İ. (2018). Yerel Kalkınmada Turizm Sektörünün Rolü ve Bartın İli Örneği. (Yüksek Lisans Tezi). Karaman: Karamanoğlu Mehmetbey Üniversitesi/Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Koçar, H. ve Taş, İ. E. (2022). Türkiye’de 6360 Sayılı Yasa Kapsamında Yerel Kalkınmanın İncelenmesi. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 27(2), 317-338.
• Kozak, N., Kozak, M. A., Kozak, M. (2000). Genel Turizm, İlkeler ve Kavramlar. Ankara: Turhan Kitapevi.
• Mecek, M. (2020). Bir Mülki (Taşra) İdare Birimi Olarak Türkiye’de İl Yönetimleri ve Hukuki - Örgütsel Yapıları. Ekonomi İşletme Siyaset ve Uluslararası İlişkiler Dergisi (JEBPIR), 6(2), 296-325.
• Mecek, M. ve Atmaca, Y. (2020). Yerel Yönetimlerin İdari Yapısına İlişkin Mevzuat Analizi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 19(76), 2068-2087.
• Öner, Ş. (1997). Türkiye’de Merkezi Yönetim ile Belediyeler Arasındaki İlişkilerin Yasal-Siyasal ve Ekonomik Analizi. Türk İdare Dergisi, 69(414), 211-225.
• Özaslan, R. K., ve Alıcı, O. V. (2014). Kalkınma Planlarında Yerel Yönetimler ve Yapılan Reformlar Çerçevesinde Mukayesesi. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 11(26), 315-342.
• Parlak, B. ve Ökmen, M. (2015). Yerel Yönetimler Kuram ve Uygulamada Küresel ve Ulusal Konular ve Sorunlar (4. Baskı). Bursa: Etkin Basım Yayın Dağıtım.
• T.C. Kalkınma Bakanlığı. (2014a). Birinci Beş Yıllık Kalkınma Planı. Ankara: T.C. Başbakanlık, Devlet Planlama Teşkilatı Müsteşarlığı.
• T.C. Kalkınma Bakanlığı . (2014b). İkinci Beş Yıllık Kalkınma Planı. Ankara: T.C. Başbakanlık, Devlet Planlama Teşkilatı Müsteşarlığı.
• T.C. Kalkınma Bakanlığı. (2014c). Üçüncü Beş Yıllık Kalkınma Planı. Ankara: T.C. Başbakanlık, Devlet Planlama Teşkilatı Müsteşarlığı.
• T.C. Kalkınma Bakanlığı . (2014d). Dördüncü Beş Yıllık Kalkınma Planı. Ankara: T.C. Başbakanlık, Devlet Planlama Teşkilatı Müsteşarlığı.
• T.C. Kalkınma Bakanlığı . (2014e). Beşinci Beş Yıllık Kalkınma Planı. Ankara: T.C. Başbakanlık, Devlet Planlama Teşkilatı Müsteşarlığı.
• T.C. Kalkınma Bakanlığı. (2014f). Sekizinci Beş Yıllık Kalkınma Planı. Ankara: T.C. Başbakanlık, Devlet Planlama Teşkilatı Müsteşarlığı.
• T.C. Kalkınma Bakanlığı. (2014g). Yedinci Beş Yıllık Kalkınma Planı. Ankara: T.C. Başbakanlık, Devlet Planlama Teşkilatı Müsteşarlığı.
• T.C. Kalkınma Bakanlığı. (2014h). Altıncı Beş Yıllık Kalkınma Planı. Ankara: T.C. Başbakanlık, Devlet Planlama Teşkilatı Müsteşarlığı.
• T.C. Kalkınma Bakanlığı . (2014i). Dokuzuncu Beş Yıllık Kalkınma Planı. Ankara: T.C. Başbakanlık, Devlet Planlama Teşkilatı Müsteşarlığı.
• T.C. Kalkınma Bakanlığı. (2014j). Onuncu Beş Yıllık Kalkınma Planı. Ankara: T.C. Başbakanlık, Devlet Planlama Teşkilatı Müsteşarlığı.
• T.C. Strateji ve Bütçe Başkanlığı. (2019). On Birinci Kalkınma Planı (2019-2023). Ankara: T.C. Strateji ve Bütçe Başkanlığı.
• Uysal, Y. ve Mecek, M. (2015). Köylere Sunulan Kamu Hizmetlerinin Nitelik ve Niceliği: Kütahya İli Örneği. 13. Kamu Yönetimi Forumu (KAYFOR'13) Bildiriler Kitabı (Ed. M. A. Çukurçayır, H. T. Eroğlu, H. Sağır, M. Navruz), 15-17 Ekim 2015 – Konya, 1169-1183.
• Ünlüönen, K., Tayfun, A., Kılıçlar, A. (2015). Turizm Ekonomisi. (5. Baskı). Ankara: Nobel Yayıncılık.
• Türkoğlu, İ. (2009). Yerel Yönetimlerde Mali Reform Arayışları: Türkiye’de Belediyelerde Mali Özerklik ve Belediye Başkanlarının Mali Özerklik Algılaması. Ankara: Ümit Ofset Matbaacılık.
• Tortop, N. (1987). İl Özel İdarelerinin Durumu ve Yeni Getirilen Değişiklikler. Aid, Xx(3), 3-11.
• Tortop, N., Aykaç, B., Yayman, H., Özer, M. (2006). Mahalli İdareler. Nobel Yayın: Ankara.
• Yılmaz, V. ve Mecek, M. (2019). Türkiye'de Mahalle Yönetimlerinin Tarihsel Gelişimi ve Hukuki Statüsü. İdeal Kent Dergisi, 10(27), 769-799.
• Yılmaz, V. ve Mecek, M. (2021). Kavram ve Kuramsal Açıdan Türkiye’de Dijital Kamu Yönetimi ve Dönüşümü. Kamu Yönetiminde Değişim Olgusu: Global Trendler ve Yeni Paradigmalar (Ed. Berat Akıncı), Nobel Yayınları, Ankara, 103-138.