Tüm dünyada, özellikle 80’li yıllardan sonra yaşanan küreselleşme süreci istihdamın yapısı ve kullanımı üzerinde gözlemlenebilir değişimler meydana getirmiştir. Yeni teknolojilerin devreye girmesiyle işgücü talebinin biçimi değişmiş, niteliksiz işgücünün yerini, bilgi düzeyi yüksek, eğitilmiş işgücü almıştır. İstihdamın yapısındaki bu değişim çalışma koşullarının değişmesiyle daha da artmıştır. Endüstri sektöründe istihdam azalırken, daha çok nitelikli işgücü gibi sendikaya çok az ilgi duyanların yer aldığı hizmet sektöründeki istihdam artışı ve ortaya çıkan yeni çalışma türleri (esnek / kısmi zamanlı çalışma gibi) sendikalar için geçmişte olduğundan daha etkili bir örgütlenme sorununu ortaya çıkarmıştır. Özelleştirme ve alt işveren uygulamaları da sendikaların örgütlenme alanını daraltmaktadır. Devlet, işveren rolünden giderek uzaklaşmakta, bu durum kamu kesiminde büyüyen ve gelişen sendikacılığı bir varolma savaşıyla karşı karşıya bırakmaktadır. Yaşanan bu değişimler, Türkiye’deki sendikal yapılarda köklü bir değişiklik yapılmasını zorunlu hale getirmiştir. Eski sendikal yapılanmalar günümüz sendikalarının örgütlenme sorunlarına çözüm üretmekte yetersiz kalmaktadır. Sendikaların birer sivil toplum örgütü olarak görevlerini yerine getirebilmeleri ancak köklü bir değişimle mümkün olabilir.
Globalism, especially after 1980’s, has caused variations in the structure and usage of employment. Labor demand characteristics have changed, i.e. unskilled labor has been replaced by highly knowledgeable, educated labor due to the adaptation of new technologies. The variations in labor structure have been further spurred by the variations in working conditions. The decline of industry employment, the increase of service sector employment in which the qualified workforce show less interest in unions and the new working models (e.g. flexible/partial time employment) aggravated the problem of effective organizations of unions. In addition, privatization and subcontractor applications have been bringing about concretionary pressure on organizational latitude of unions. Governments departing from the role of being an employer have pushed the developing unionism in this sector to the edge of existence. All the variations had made it necessary a fundamental change in Turkey’s union structures, Union formations of the past are incompetent to solve the organizational problems of today’s union. In order to function as modern non-profit civil society organization, unions have to embrace the above mentioned radical changes.
Other ID | JA53BT27PV |
---|---|
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | December 1, 2006 |
Published in Issue | Year 2006 Issue: 16 |